25 ไม่พอใจ (02)
ปึด
ทันทีที่กลับมามาถึงห้องดารินก็โดนสิงห์ผลักล้มลงบนที่นอน เธอลุกขึ้นมองด้วยความงุนงงเพราะไม่รู้ว่าตนทำอะไรผิดหรือไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจตั้งแต่เมื่อไหร่
“เจ็บ~” แม้เตียงจะนุ่มแต่ด้วยแรงกระแทกส่งผลให้หญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
“ฉันบอกให้รออยู่ตรงนั้นแต่กลับไปกระดี๊กระด๊ากับผู้ชาย!”
ร่างสูงตะคอกเสียงดังลั่นห้อง กรามหนาขบแน่นด้วยความโกรธ มือใหญ่ตะปบเข้าที่แก้มใสอย่างแรง
“รินเห็นว่าคุณไปกับคนอื่นก็เลย...”
"อ้อ เธอจะบอกว่าฉันทำก่อนก็เลยทำตามใช่ไหม"
"เปล่าค่ะ" ดารินหยัดกายขึ้นนั่งบนที่นอนส่งผลให้ชุดร่นมาอยู่เหนือเอว แวบหนึ่งเธอเห็นสิงห์ปรายตามองส่วนนั้นจนเอามือปิดไว้แทบไม่ทัน
"เธอเองก็กะไปหาแขกในงานสินะ"
"รินเปล่าค่ะ หรือถ้ารินจะไปหาแขกมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับคุณเลยนิ เพราะคุณเป็นคนทำให้รินตกงาน"
“ก็มาทำงานกับฉันนี่ไง”
"งะ..งานอะไร"
"เป็นผู้หญิงของฉัน!"
ดารินแทบไม่อยาก
