27 ความรู้สึกที่ไม่มีชื่อเรียก
@เช้าวันถัดมา
"อ้ะ! คะ..คุณสิงห์คะ~"
"หืมมม~ หวานไปทั้งตัวเลยดาริน" สิงห์กระแทกสะโพกสอบหนักๆ แล้วยกขาเรียวขึ้นพาดบ่าพร้อมโน้มตัวลงไปข้างหน้าเพื่อมองหน้างามที่กำลังเด้งขึ้นลงตามแรงกระแทก
สะโพกสอบกระแทกเร็วขึ้นเรื่อยๆส่งผลให้ดารินเบ้หน้าด้วยความทรมาน หน้าคมก้มลงมาจุ๊บแก้มใสเพื่อเป็นการทักทายยามเช้าในขณะที่ช่วงล่างยังประสานกันถี่ยิบ ดารินทั้งตกใจและมีความสุขในเวลาเดียวกัน ไม่คิดว่าเช้านี้จะเป็นเช้าที่วิเศษที่สุดในชีวิต
"อ้าาาา~ เธอมีความสุขไหมดาริน"
"อึก...มะ..มีความสุขค่ะ อ้ะ!" ร่างเหน่งน่อยบิดเร้าไปมาเมื่อบทรักร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง
"หวานมากดาริน"
"คุณสิงห์~" เสียงหวานพร่ำเพ้อร้องเรียกพร้อมมือบางเคลื่อนไปคล้องลำคอแกร่งพลางสบตากับชายหนุ่มหน้าหล่อเหลา เขาเคลื่อนหน้าลงมาใช้ปลายจมูกโด่งแตะปลายจมูกเรียวเล็กของเธอ
ดารินคลี่ยิ้มห
