Chapter Thirty Eight:

2014 Words

Magmula nang ma confined si Mama sa hospital ay lagi na akong dumadalaw sa kaniya tuwing uwian namin. Minsan ay umaabot ako ng madaling araw kakabantay sa kaniya. Ginigising lang ako ni Daddy sa tuwing nakakatulog ako para pauwiin at siya naman ang magbabantay kay Mama. "Sorry, I can't" I told him. Niyaya ako ni Russel na mag movie date sa Mall pero hindi ako pumayag. Sa tuwing iniisip ko ang mas tambak kong gawain ay naiiyak nalang ako dahil hindi ko na alam ang uunahin ko. Dumagdag pa sa isip ko ang kalagayan ni Mama. The doctor told us that she collapsed because of too much stress from working so much that's why she needed to rest properly. Pinunasan ko ang luhang tumulo saaking pisngi gamit ang kamay bago hinawakang mabuti ang ballpen para makapag revised nang maayos. I was rev

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD