CHAPTER 12

1875 Words
DHIANNA's POV Naalala ko na naman si Chlyde, anong meron sa lalaking yun. Comparison with a stranger really is not her thing. I gets inside the lift and press the ground level button. I drove my motorcycle straight to the gym. Sa sobrang bilis ng aking pagmamaneho hindi ko napansin na nasa harap na ako gym. I parked my Motorbike in the parking area. Upon entering, all their eyes were on me; either men or women were staring at me. What the hell is going on? Men stared at me with admiration written all over their faces, and women stared at me with disgust and jealousy. Hindi ko na lang ito pinansin, they are not worth it anyway. I went straight to the reception to log in and ignored the attention I was getting. “So, you’re here”. Dylan spoke to me with a smirk on his face. Alam mo yung inaasar kana pero nag titimpi ka na lang dahil quota kana sa paggawa ng eksena this past days. “So are you.” Pinaikot ko ang aking mga mata, hindi ko ito tinapunan ng tingin kahit konti. Papansin kasi. Mag sasayang ako ng laway at oras kong patulan ko ito. “Suplada, maganda sana” Bulong ni Dylan pero sapat na para marinig ko. Nananadya ba ito? Umiinit na ang bunbunan ko sa mga banat niya ha, hindi ako natutuwa, at ang hindi ko maintindihan bakit kailangan akong asarin. “What did you just say?” Mataray kong tanong kay Dylan na may ari ng gym. So kong may ari nang gym ganito na ito?Dati naman hindi ako pinapansin nito, anong meron bakit buong oras at atensyon nito sa akin. “Nothing, ang sabi ko maganda ka sana kaso bingi ka.” Sabi nito sabay tawa papalayo sa akin. Gusto kong habulin at sampulan ng madala, pinigilan ko lang ang aking sarili. Pinaikot ko na lang ang mga mata, at hinayaan itong maka alis. After signing in my name, I did my warm-up routine, stretching, and cardio exercises; I even used a fifteen-kilogram dumbbell in both arms. Hingal na hingal na ako on my thirty-minute warm-up exercise. I rested for about five minutes to catch my breath and drink my water. After that rest, I put on my tape wristband to protect my wrist bones from injury. I inserted my gloves, went to the boxing area of the gym, and started punching. At first, I just threw three to four punch combinations until I got tired and executed punches and kicks. Tagaktak na ang pawis ko pero hindi parin ako tumitigil. How I attack the boxing bag. Punch after punch. Kick after kick. Parang galit na galit ako sa boxing bag. Binuhos ko lahat inis ko, bawat pag atake I didn't hold back. Hingal na hingal na ako when I threw my last punch, hugged the boxing bag. I heard cheering voices and clapping at the same time. Naka kunot ang noo ng tumingin sa paligid. I heard “wow”, “hot”, impressive” my sumipol pa at yun ang naka pagting sa tenga ko ang pag sipol, and I finds it rude. Nang tiningnan niya kong sino ito walang iba kundi si Chlyde. My eyes show so much anger, irritation and I am freaking pissed right now. “Would you like to spar with me?” I saw blank expressions walang nababakas na emosyon sa mga mata nito, no amusement nothing like it was completely blank. But my heart is in chaos. It is like a sleeping mountain ready to erupt. I toss a deadpan look to him, but he is not affected by it .He just show sullen expression which she felt fuming mad. Biglang uminit ang mukha ko, pulang-pula na ito at kumukulo na ang dugo ko sa pag hahamon ng lalaking ito sa akin. “No thanks, I am finished for the day.” I said on irritating voice. I saw Chlyde face became soft an emotion that I can't name it. Nilampasan ko na siya , I just ignored him, parang wala ito sa harapan ko, bago makalayo sa kanya, nahawakan na siya sa siko. “Dhianna,” I heard a soft and sweet voice. When Chlyde called my name, it felt special and very soothing in my ears. I just realized I had a beautiful name if he was the one calling my name. I stopped a few feet away from him, but I never gave a glance to Chlyde. His hand was warm, and it brought an electrifying sensation to my entire system. Binawi ko ang aking siko ng hindi nagbigay ng komentaryo. I immediately headed to the women's shower room. After showering, I fixed my things and left the ladies' room. I signed as I reached the reception, slowly walking towards the exit. Akmang bubuksan ko ang pinto palabas, someone grab it and open for me. My heart knew who he was; his expensive perfume was very familiar. Nanunuot ang mabangong amoy nito sa ilong ko, suddenly her heart beats erratically. “Dhee would like to have a coffee with me.” He asks me in calming and soft tone. Napatingin ako kay Chlyde. Ang mga mata nito ay parang napaka amo kumpara kanina nang niyaya ako nitong mag sparring kami “For your information, we are not close. My name is Dhianna!” Hindi nagbago ang mukha niya sa Sarkastikong sagot ko. Hindi ito napikon nang sinagot ko siya ng pabalang. Imbes na mapikon aba ang halimaw tuwang-tuwa pa. “Dhianna, it is. I am sorry if I called you Dhee.” Naging magaan ang paligid na wala ang tensyon sa pagitan namin. Pero ang panlalamig ng mga palad ko at pagpapawis nito ay ramdam na ramdam ko na. “Okay, I'll follow you. I have my ride; I can't leave my motorbike here.” I replied in flat tone, hindi ako nag papahalata na sobrang kabado na ako. Damang- dama ko ang lakas ng kalabog nang puso. Parang anumang oras lalabas na ito. “Thanks. I’ll see you at The Cereal Killer Café, then,” he said, smiling. Kakaibang emosyon ang nababasa ko rito. Excitement? Pero agad din itong nawala . Nauna ng tumungo si Chlyde sa sasakyan nito na orange Lamborghini Aventador. Nice ride wala sa loob kong komento sa sasakyan niya. Lalong lang akong nanliit sa aking sarili. Naunang dumating si Chlyde sa The Cereal Killer café, pagpasok ko umikot agad ang mata ko para hanapin siya. Nakita ko ito sa pinaka dulong mesa. Sa sobrang lakas ng pag t***k ng puso nya halos atakihin na ako sa sobrang kaba. Bakit ganito. Natatakot na ako sa nararamdaman ko. CHLYDE’s POV: Pagdating ko sa café, agad akong sinalubong ng waitress. Naghanap ako nang mesa na pinaka sulok para may konting privacy kaming dalawa. “Good morning, sir; table for how many pax, sir?” The waitress asked me politely. She had a wide smile on me pero parang ordinary lang ang mga ngiti nito hindi katulad nang mga ngiti ni Dhianna. Bihira kasi itong ngumiti. Pero kong maka ngiti daig mo pa ang nanalo sa lotto sa swerte. “Table for two, please.” I answered back. The waitress guided me, kita niya ang papa cute nang waitress sa kanya kasi halata ito sa mga kilos at ang paglagay ng buhok nito sa tenga, maiksi kasi ang buhok. Unlike sa ibang waitress naka bun ito. “Please, this way, sir,” as per the waitress. I followed her and sat down. Then, the waitress handed me a menu. Magalang naman itong nag sasalita pero ang mga mata nito ay lumiwanag. Napailing na lang ako/ “Sir, I’ll be back a bit later. Press this bell if you're ready to order.” I nodded and smiled, and then the waitress bowed her head while reviewing the menu and waiting for Dhianna to arrive. Naka ilang tapon ako ng tingin sa pintuan... Minutes later, I saw Dhianna park her Ducati, which made me wonder how she could afford her ride. I followed her every movement. She gracefully placed her helmet on the throttle grip. Pumasok na ang dalaga sa café, and I raise my vision to the magical moment captured as we locked to each other. Walang may gustong bumitaw sa bawat titig namin sa isa’t isa. “Hi,” I greeted her, stood up, and assisted Dhianna in sitting. She didn’t answer me back; all she did was smile. There, I saw her limited-edition smile. “What would you like to order?” I asked her. Tahimik lang ito hanggang sa dumating ang waiter, hindi ito ang nag assist sa akin kanina. Nagtaas ako ng kilay, saan ang waitress na nag assist sa kanya at bakit lalaki na ang lumapit sa kanila. Agad kumulo ang dugo ko. Habang busy ang utak ko sa inis nadinig ko na ang order ni Dhianna. “Please order a Caramel Macchiato, pancake, scrambled egg, bacon, and ham,” Dhianna spoke mildly. Ngumiti ito sa waiter nang napaka tamis. Napikon na ako. Alam kong agaw pansin si Dhianna even this waiter is eyeing on her. “Make it two orders, please, and Black coffee, no sugars, no cream. And let the waitress serve our food or anyone except you.” Malamig kong sabi. Namutla ang waiter, he immediately left without clarifying our order dahil siguro sa takot. I look at her. Tumaas ang kilay niya sa akin dahil sa sinabi ko. Bigla akong natahimik. Unable to utter words, parang akong pipi na hindi makapagsalita. Then their order arrived. “Enjoy the food, Sir/Ma’am. Iba na ang nag serve sa amin, manager na ito nang café, natakot siguro ang mga taga silbi nila. We ate silently but I can't stop staring at her. When suddenly Dhianna spoke. “Staring is rude, you know.” She raised her right eyebrow. Mas lalong itong gumaganda kapag nagtataray. Nandoon na naman ang pagiging istrikto ng mukha niya. “Your beauty and personality keep my mouth shut, and I admire you. Just like that.” From the response I saw Dhianna face turned red. Nag blush ang dalaga. Ang sarap nitong pag masdan, ang ganda ng view. “You’re more beautiful when you blush.” She didn’t utter any words bumuka ang bibig nya pero walang salitang lumabas doon, namula lalo ang mukha nito. Then I touched her chin she came back on her reverie. An electrifying sensation from my fingertips was too much to bear. “Chly —Chlyde?” Her voice was soft and sweet. Ang sarap pakinggan sa tenga ko ang pag siya ang tumawag sa akin. “Dhee, I like you.” I responded to her. My eyes were full of emotions. Desire, longing and amusement. Kung nakakatunaw ang bawat pagtitig ko kay Dhianna kanina pa ito natunaw. Hindi ito nag salita, bigla itong tumayo, at walang sabi sabing tumalikod at humakbang papalayo “Dhee!” She stopped for a second, but she never looked back at me. I felt rejected. It was f*****g painful. Ganito pala ang pakiramdam ng tanggihan. Ako ang gumagawa nito lagi but when Dhianna did this to me, my heart ripped out. f**k. Ang sakit lang. She runs away…
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD