CHAPTER 7

1567 Words
CHLYDE's POV: Maagang akong gumising dahil gusto kong sunduin si Dhee at ihatid ito sa trabaho niya. Ngunit umalis na daw ang dalaga ayon kaibigan nito na kasama sa bahay. “Baka maabutan mo pa yun kakaalis lang, tawagan mo kaya." Ngiting pahayag ni Lara sa akin. Hindi ako nito tinarayan meaning ba gusto ako nito para sa kaibigan niya. Napangisi ako sa kaisipang iyon na pabor siya sa akin para kay Dhianna. “I’ll go ahead. Thanks". Inis na inis ako ng nalaman kong maagang pumasok si Dhianna at hindi ko ito nadatnan sa unit niya. Sana man lang tinawagan ko siya para naman alam ko kung ano oras ito pumapasok. Nag effort pa naman ako ang ending nganga. Gusto kong sakalin si Alfred kulang ang update niya sa akin. Fuck you, Alfre! I told you to know everything simpleng work schedule hindi mo pa magawa. I was cursing inside my head. I called Alfred. After a few rings, he answered my call. “Where the f**k is she now?" Hindi na ito bumati dahil inis na inis na ako. “Oh, Good morning to you too, boss," sarkastikong sagot pa ng kumag. Sarap balatan ng buhay. Alam kong inaasar ako sarap gilitan ng leeg. Ito ang pinaka ayaw ko 'yong hindi ko kontrolado ang aking nasa paligid. I want to control everything even I know for a fact I can't do that but still I am not Chlyde Buenavista for nothing. “As per checking on your location, you are 50 meters away from her. There’s a stoplight 45 meters ahead. You better drive fast, boss." Dinig na dinig ko ang mapag asar nitong boses na lalong nag pairita sa akin... Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko. Dapat maabutan ko si Dhianna. My day will not be complete without even a glimpse of her beautiful face. Buti na lang at walang gaanong sasakyan. Nakita ko ito, what the, she’s driving a Ducati bike!? Tumigil sila pag tapat sa stop light. “Dhee, good morning,” bati ko sa kanya, astonished, was visible on her beautiful face. I was grinning ear to ear when he pulled up her helmet. My heart is beating so fast. Damn heart I know she’s beautiful but please calm down, hindi ko pa siya nililigawan pero baka atakihin na ako sa puso dahil sa lakas ng t***k. “Good morning, doc. Walang loob na sagot niya sa akin. Tang ina para akong nag bibinata sa ginagawa at nararamdaman ko. f**k! I cursed inside my head. DHIANNA POV. Nagkataon lang ba na nagkita sila sa stop light. Kinikilig ako. Parang tadhana ang gumagawa ng paraan para magkalapit kaming dalawa. “Ano ba naman ito kinikilig ako. Hindi ko alam kong iisipin ini s-stalk ba ako ni Chlyde” juice ko Lord haba ng hair ko.” Litanya sa isip ko... Tiningnan ulit ang stop light ayaw pang mag go sobrang tagal naman. Hindi ko siya ulit kinausap ayaw kong iisipin nito na kinikilig ako ng sobra, dahil sa presensya niya. Pagka green ng stop light pinaharurot ko na ang aking motorsiklo ng walang lingon-lingon kay Chlyde. Ilang sandali pa narating ko ang ospital kong saan ako nagtatrabaho. Pinarada ko 'yon at tuloy-tuloy lang para makapag time-in ako Chlyde POV. Am I that desperate to get her attention? Why is it so hard for me to tell her how I feel? Oh gosh, I’m being insane. It's crazy. But I can’t help the feeling that I like her. Magkasunod lang kami nang dating sa hospital na pinag tatrabahuhan ni Dhee. Pumasok agad ako sa loob ng hospital para hanapin si Dhee. Lumapit ako sa reception upang itanong kong saan si Dhee at sinabi ko need pa i-page ang dalaga. “Hi Miss. I would like to ask if you can page Miss Dhianna to come here at the reception. It is very urgent..." Malumanay kong saad sa receptionist. She’s doing this puppy eyes thingy and it pissed me off. Bigla naman mamula ang mukha nito. Nag smile pa ito ng ubod tamis at isinukbit sa tenga ang nangalaglag na hibla ng buhok nito at pinaka titigan ako. "Yes sir Dr. Buenavista," sabay tingin sa Dr. coat ko kong saan nakasulat ang last name ko. Napailing na lang ako at nag hintay nang ilang sandali. Narinig ko na rin ang pag announce nito. “Paging Ms. Dhee, please proceed to reception area." Wika ng receptionist sa mikropono na nasa tapat nito. Inulit pa ng receptionist ang pag page niya sa dalaga. DHIANNA POV: Dali daling akong pumunta nagtaka man ako kung bakit ako pinatawag sa reception alam ko wala akong inaasahang bisita or ano pa man. Kumabog ang puso ko na akala mo may kabayong nag uunahan sa pag karera. Bumuntong hininga ako. Pag karating ko sa reception, I face the receptionist with confusion written all over my face and calmly ask her. “Hi, are you looking for me?" Ani ko sa receptionist. Before she could utter a word, I heard a baritone voice behind me “I was the one asking for you." My freaking gosh. Hindi ako makahuma sa kinatatayuan ko. Hindi ako makakilos. I turned back, crossed her eyebrows, and raised the other one. To hide my nervousness. Shit and gwapo at ang fresh naman niya; I am looking at his face with a perfectly shaped pointed nose, kissable lips, dark eyebrows, and well-defined jawline. His blue-green eyes could hypnotize her entire being. Spell perfect. “Chlyde" “What do you want?" With her emotionless face and cold stares at him. I don't want him to notice how his presence affects me. My heart was palpated in abnormal rhythms. Damned, I think I’m doomed. This is not right. wika nito, “You left yesterday without saying anything." So, kailangan ko pa lang mag paalam eh yung kapangahasan niya sa akin nag paalam ba siya," gusto kong, isatinig iyon but rather I look at him blankly. Cold and snob. “Do I have to asked permission?” Pagtataray ko sa kanya. Hindi ko kailangan mag paalam dito hindi ko naman ito nobyo para mag paalam. "Nobyo"? Biglang tanong sa sarili ko, saan galing yon. Assumera naman ako masyado. Ipinilig ko ang ulo. Para bumalik sa kasalukuyan. Ayokong isipin nito na kinikilig ako dahil sa ginagawa niya. “Well yeah.” Pilyong sagot nito na lalong nag paregudon ng t***k ng puso ko. “What for? You were busy as far as I can remember, I am not obliged to tell you what I should and shouldn't do or say.” May diin sa mga sinasabi ko at pinapabatid ko sa kanya na hindi ko kailangan magpaalam at magpaliwanag. Kapal naman nya para obligahin ako. “I’m sorry about yesterday. I want to make it up to you. I want to ask if you are free for dinner tonight." I looked at him and sincerity was visible in his eyes. I’m unsure what to say or how to respond to his invitation. I never allowed anyone to date me. Not because I was naive. I was contemplating the invitation, and I am having a hard time saying yes right away. “Chlyde, I will think about it, okay? She looks at him with confusion written all over his face. She bites her lower lip, alam kong hindi ito sanay nang tinatanggihan but I think I just did. Maybe it is the first time that someone has declined him. Why is this man so freaking handsome, his eyes are expressive, and danger is visible. That’s what she’s afraid of. Why is it that this guy asked her on a date out of nowhere? Date? Ang sabi lang Dinner hindi date. Ayan aasa ka eh, my mind is fighting inside. Should I accept or ignore it? Confusion is consuming my brain cells. “I don’t know what to answer when my mind is in a state of uncertainty.” Her phone rang, and she heard a baritone voice as she was about to pull it out of her pocket. “Before you answer that would you say yes on our dinner date?” His face was hoping and waiting for an answer. Nag isang linya ang kilay ko at itinaas ang isang kilay ito. Hindi ko alam ang isasagot hanggang matapos ang pag tunog ng telepono ko. Tiningnan ko ng masama si Chlyde. Gusto ko siyang tirisin ito ng pinong-pino. Ngunit ngumiti lang ito at lumakas ang kabog ng pintig ng puso ko. Nalusaw ang inis ko dito at biglang nag init ang aking mukha. Ramdam ko ang pag akyat ng dugo ko sa mukha. “Are you blushing?” Chlyde asked me with amazement on his face. I ignored his teasing question, heard her phone ring again, and answered it. I ignored Chlyde's question about our possible dinner tonight. "Hello?" malumanay na sagot ko sa tawag. Walang sumagot sa kabilang linya, tahimik at tiningnan ko kong buhay pa ang tawag or nawala, the timer is still running not no one is talking but I hear a breathing sound. Mas lalo akong naguluhan. 'I'll pick you up 7 pm in your place," bulong ng binata sa malapit sa kabilang tenga ko and suddenly it brings shivers and give me butterflies on my stomach. Hindi pa ako nakasagot pero tumalikod na si Chlyde dahil may tumawag din dito. Siguro trabaho...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD