CHAPTER 51
Malamig ang tubig sa dagat. Malamig din ang hangin at makulimlim ang langit. Pero mainit ang katawan kong yakap-yakap ni Bryan.
“M-malalim na dito! Balik sa tayo sa pampang!” sabi niya habang nakakapit sa likod ko!
“`Wag kang mag-alala, abot pa naman natin ang tubig.” tinapik ko ang braso n’ya. “Akala ko ba gusto mong matutong lumangoy?”
“Eh... bakit naman sa dagat pa? Doon na lang tayo sa infinity pool ! Nakakatakot dito! Maalon!” lalo pang humigpit ang yakap n’ya sa aking dibdib.
Natawa ako. “Mas maganda dito since tubig alat, mas madali kang lulutang.” sabi ko. “Saka gradual ang paglalim ng tubig, hindi tulad sa pool na malalim agad.”
“W-wag mo akong bibitawan ha?”
“Promise, hindi ako bibitaw.”
Makabuluhan ang sinabi kong iyon. Pinisil ko ang mga kamay niya. Bum
