Hayatta en çelişkili anın ne zamandı diye sorsalar. Hiç düşünmeden şu an derdim. Gülmek ya da ağlamak arasında sürekli gidip geliyordum. Nasıl bir tepki vermem gerektiğini bilmiyordum. Bir tarafım bunun hala bir şaka olduğunu kabul edip kahkaha atmak isterken diğer tarafım, gerçek olduğunu çoktan kabullenmiş oturup ağlamak için can atıyordu. Aktan'la aynı kafede çalışmayı düşündükçe gerilen kaslarımın yanı sıra, beynime gönderilen sinyaller hiç rahat durmuyordu. Karşımda pişmiş kelle gibi sırıtan Aktan'ın, suratının ortasına kafa atmamak için kendimi zor tutuyordum.
Pişmiş kelle nasıl oluyor ki?
Ayrıca kabul et Seren, ağzının ortasına kafa atmak yerine dudaklarını sömürmek istiyorsun.
Nereden çıktığını bilmediğim sesler kulağımda yankı yapıyordu. Susturmak istiyordum ama nasıl olacağını
