รถคันเดิมแล่นมาจอดใต้ตึกที่หญิงสาวไม่คุ้นเคย แสงไฟสีขาวทแยงตา ผลของการอยู่ท่ามกลางความมืดมานานจนต้องกะพริบปรับ แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้ต้องนิ่วหน้าเท่ากับสถานที่ตอนนี้ กับความหรูหราของมัน และบรรยากาศเงียบสงบ ส่งกลิ่นสะอาดทำให้เธอรู้สึกตัวเล็กขึ้นมาซะอย่างนั้น
พะแพงถอนหายใจพรืดเมื่อเท้าเล็กเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าลิฟต์ ทว่ายังไม่ทันได้ยลโฉมชั้นล่างอย่างครบถ้วน ทันทีที่บานประตูเหล็กเปิดแผ่นหลังบางก็ถูกดุนให้เดินเข้าไปโดยร่างสูง คนตัวเล็กยืนสังเกตบริบทเหล่านั้นของเขาตั้งแต่บานประตูปิด นิ้วแกร่งยื่นไปแตะปุ่มกดเลือกชั้นที่มีแค่เขาเท่านั้นที่รู้ และกลับมาอยู่ในท่ามือยืนล้วงกระเป๋ากางเกง จึงลองกลั้นหายใจถามดู
“ที่นี่ก็บ้านคุณอีกแล้ว อย่างนั้นเหรอคะ”
กว่าจะได้ยินเสียงอีกฝ่ายตอบก็ตอนมีเสียงแจ้งเตือนของลิฟต์ ก็ตอนถึงชั้นบนสุดและบานประตูเปิด ซึ่งนั่นทำให้หญิงสาวได้รับคำตอบเพียงสามพยางค์ โดยไม่มีโอ
