ความจู่โจมที่ไม่ได้ตั้งตัวก็แลกมาด้วยความหวั่นไหวได้เหมือนกัน ใจเธอเต้นแรงจังหวะเขาประกบจูบและบดขยี้อย่างบ้าคลั่ง ราวกับไม่กลัวอีกฝ่ายแตกสลายกลายเป็นผง
เขากลับมาพร้อมอารมณ์ฉุนเฉียวอีกแล้ว และครั้งนี้เหมือนจะหนักกว่าทุกครั้ง เพราะไม่ใช่แค่เธอเจ็บร้าวระบมไปทั้งปากได้กลิ่นคาวคลุ้งจากเลือดรสชาติปะแล่มๆ มันทำให้เธอประหม่าอีกด้วย
ร่างบางถูกผลักให้ล้มตัวลงนอน แรงนั้นไม่ได้ทะนุถนอมกันแต่อย่างใด น่าแปลกที่เธอไม่ได้โกรธเลยสักนิด กลับกันทันทีแผ่นหลังสัมผัสฟูกก็ไม่คิดที่จะหนีไปไหนเลย นอนนิ่งไม่กระดิกทอดมองเขาด้วยดวงตาหรี่แคบ ก่อนทั้งคู่จะจ้องตากันชนิดไม่มีใครยอมใคร
บนร่างของเธอเปรียบเสมือนซาตานในร่างมนุษย์ ยามนี้ดวงตาคมกริบฉายความดิบเถื่อน ร้อนแรงดั่งทิวากรอัคคี ตั้งใจจะไม่เอ่ยถามไปพบเจออะไรมา แต่จะมอบเรือนร่างอย่างจงรักภักดีหากสิ่งนี้เป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้เขาดีขึ้นได้ ทว่าเมื่อเสร็จกิจคราวนี้เห็น
