Cassian bu çocukları görünce Abril'in onları neden yanına aldığını anladı; o kadar zayıflardı ki neredeyse bir deri bir kemik kalmışlardı. Sokaklarda yaşarken açlığa ve zorluklara katlanmış olmalıydılar.
Abril kocaman yürekli bir insandı; nazik, tatlı ve başkalarına değer veren biriydi, bu insanlar ona zarar vermek istediklerinde bile. Cassian bunu çok iyi biliyordu çünkü onunla ilk tanıştığında ona zarar vermek istemişti ama yine de onunla ilgilenmişti.
Cassian'a biraz annesini hatırlatıyordu, her zaman başkalarını kendinden önce düşünen iyi bir kadın.
O sabah hep birlikte kahvaltı ettiler. Çocuklar ilk başta tereddütlü göründüler ama Abril onların kendilerini rahat hissetmelerini sağladı.
Yemeklerini bitirdiklerinde Otis ona şöyle dedi: “Bizim için yaptığın her şey için çok teşekkü
