Abril kralı odasında bekledi. Açlıktan ölmek üzereydi. Odada bir sepet meyve vardı ve bir süre meyve sepetine baktı, bir tanesini almakta tereddüt etti. Midesi açlıktan gurulduyordu. Abril karnına dokundu ve “Küçük karın, seni aç bıraktığım için özür dilerim.” dedi.
Sonunda Abril açlığa daha fazla dayanamadı ve bir elma aldı. Onu yedikten sonra birkaç üzüm ve tanımadığı ama çok lezzetli olan garip bir meyve aldı.
Doyduğunu hissettiğinde, uzun süre ayakta durmaktan bacakları ağrıdığı için kralı beklemek üzere yatağa oturdu. Alessandro’nun gelmesi o kadar uzun sürüyordu ki sonunda yatağa uzandı ve uykuya daldı.
Alessandro içeri girdiğinde prensesi yatağında yatarken gördü. Uyanık olup olmadığını kontrol etmek için yaklaştı ama prenses tıpkı bir gün önce olduğu gibi derin bir uykudaydı.
