2
1592 Words
“อะ...อะไรเหรอคะ”
“ผมบอกว่า วันนี้ดูแปลกไปนะครับ สวยผิดหูผิดตา” ซึ่งปกติก็สวยน่ารักอยู่แล้ว ธามพูดต่อในใจ
“เอ่อ... เหรอคะ” เธอลูบท้ายทอยไปมา ยิ้มเขินกับคำชมนั้น
“ขอบคุณนะครับสำหรับคุกกี้”
“ค่ะ” ดาราวดีรับคำ ลืมนึกไปว่าประโยคของเขามันมีนัยอะไรมากมายซุกซ่อนเอาไว้ เธอมองตามแผ่นหลังกว้างของเขาที่เดินจากไปตาลอย ต้องเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ป้าจรัสฟังเสียแล้ว
“กรี๊ด!!! ป้าคะ คุณธามเขาชมว่าหนูสวยน่ารักด้วยค่ะ” ดาราวดีแทบกรีดร้องเมื่อชายหนุ่มเดินจากไปพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นละมุนละไม
“ป้าได้ยินแล้วค่ะ แต่วันนี้หนูดาวสวยจริงๆ นะคะ”
“แหม... ป้าพูดแบบนี้แสดงว่าวันอื่นหนูไม่สวยเหรอคะ”
“วันอื่นน่ะเหรอคะ” ป้าจรัสปิดปากแล้วทำท่าขำ
“หนูจะงอนป้าแล้วนะคะ”
“งอนเถอะค่ะ ป้าไม่ง้อหรอก เอาไว้ให้พระเอกตัวจริงของหนูดาวเขาง้อหนูดีกว่า”
“ป้าน่ะ” ดาราวดีทำเสียงขัดอกขัดใจ ป้าจรัสหัวเราะอย่างมีความสุข
“ว่าไงคะ”
“หนูจะทำยังไงต่อดีคะ”
“ก็หาทางใกล้ชิดคุณธามสิคะ”
“เขาจะรำคาญหนูหรือเปล่าคะ”
“ไม่หรอกค่ะ คุณธามเธอเป็นคนน่ารัก หนูดาวต้องหาทางทำให้มีเหตุการณ์ที่ทำให้คุณธามต้องมาช่วยอะไรประมาณนี้ รับรองได้ใกล้ชิดกันแน่นอนเลยค่ะ”
“โห... ป้าจรัสไปเอาแผนการแบบนี้มาจากไหนคะ”
“ป้าแค่อ่านนิยายกับดูหนังเยอะน่ะค่ะ”
“เยี่ยมไปเลยค่ะป้า”
“แผนการของป้าเยี่ยมใช่ไหมล่ะคะ”
“ค่ะ ยอดเยี่ยมกระเทียมเจียวเลยค่ะ”
“ไปเถอะค่ะ ไปทำตามแผน”
“แหม... ป้าจรัสพูดซะหนูเป็นคนเจ้าแผนการอย่างนั้นน่ะค่ะ” ดาราวดีลูบท้ายทอยไปมาเขินๆ
“ป้ารู้ว่าหนูดาวคงคิดได้แล้วล่ะคะ”
“ยังคิดไม่ได้หรอกค่ะ แหะๆ” เธอส่ายหน้าไปมา หน้าตาใสซื่อ
“อ้าว... ซะงั้น” ป้าจรัสหัวเราะก่อนจะส่ายหน้าไปมา ขณะที่เดินกลับห้อง เธอเห็นธามลงไปที่สระว่ายน้ำอย่างที่ทำเป็นประจำ ธามเป็นคนที่ชอบออกกำลังกาย เข้าฟิตเนส ว่ายน้ำ วิ่ง เรียกว่าเขามีเวลาว่างก็จะออกกำลังกาย
เธอมักแอบไปมองเขาเป็นประจำ หลบอยู่ที่ไหนสักแห่งเพื่อไม่ให้เขาเห็น เรียกง่ายๆ ว่าไม่เคยกล้ามองเขาตรงๆ การได้แอบมองเขาเป็นอะไรที่เธอมีความสุข แค่แอบมองก็ดีมากมายแล้ว ดาราวดีลอบกลืนน้ำลายลงคอทันทีที่เห็นหุ่นอันแสนเซ็กซี่ของธาม
เขาอยู่ในกางเกงว่ายน้ำสีเข้ม หน้าท้องมีซิกแพ็ก มัดกล้ามของเขาทำให้สาวๆ โดยรอบมองกันเป็นตาเดียว เธอรู้สึกหวงเขาอย่างบอกไม่ถูก พูดง่ายๆ คือไม่อยากให้สาวๆ คนไหนมองเขาเป็นอาหารตาแบบนี้ แต่ถึงแม้ว่าเธอจะหวงเขาสักแค่ไหน ก็ได้แค่คิด เพราะเธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน
หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยว่าเพราะมองเขาเพลิน เลยเดินออกมายังขอบสระโดยไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็มีร่างของใครคนหนึ่งวิ่งมาชนเธอเสียเต็มแรง
“ว้าย!”
ตู้ม!!! เสียงกรีดร้องมาพร้อมกับเสียงตูมใหญ่ ร่างของเธอเสียหลักตกลงไปในสระน้ำอย่างรวดเร็ว เพราะความที่เธอว่ายน้ำไม่เป็น และตกใจเป็นอันมาก ทำให้เธอตะเกียกตะกายหาทางเอาตัวรอด
“มีคนจมน้ำ” สิ้นเสียงนั้น ธามรีบกระโจนลงไปช่วยหญิงสาวที่จมน้ำทันที
“คุณดาวครับ คุณดาว” ธามอุ้มร่างของดาราวดีขึ้นมาจากน้ำ ก่อนจะตบแก้มเธอไปมา ชายหนุ่มตัดสินใจผายปอดเธอ เมื่อเธอยังไม่ยอมฟื้น
ดาราวดีค่อยๆ ลืมตาตื่นก่อนจะตาโตเมื่อเห็นคนที่กำลังประกบริมฝีปากกับเธอ เธอกะพริบตาปริบๆ เธอฝันไปแน่ๆ เลย
อ๊าย… จูบแรกของเธอถูกจับจองจากธาม ผู้ชายที่เธอแอบชอบ
“ฟื้นแล้วเหรอครับ คุณดาว คุณเป็นยังไงบ้าง” ธามเอ่ยถาม เขาดีใจที่เธอฟื้น รอยยิ้มอบอุ่นนั้นทำให้เธอตาพร่าไปเลยทีเดียว
“ฉะ...ฉันเป็นอะไรไปคะ”
“คุณโดนชนจนตกน้ำน่ะครับ” ธามบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“คุณธามช่วยดาวเอาไว้เหรอคะ” เธอถามเขาอย่างซาบซึ้งใจ
“ใช่ครับ คุณโอเคไหมครับ ต้องไปหาหมอหรือเปล่า” เขาเอ่ยถามอย่างห่วงใย ดาราวดีหัวใจพองโตคับอก เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาเป็นห่วงเป็นใยของเขา จะตกน้ำอีกกี่รอบเธอก็ยอม
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ดาวโอเคดี แย่จริงๆ นะคะ ดาวว่ายน้ำไม่เป็น”
“เหรอครับ ที่นี่มีสระว่ายน้ำ น่าจะลองมาว่ายดูนะครับ เผื่อเวลาคับขันจะได้ช่วยเหลือตัวเองได้”
“ดาวไม่กล้าหรอกค่ะ ตอนเด็กๆ เคยจมน้ำ อีกอย่างคือดาวโตแล้ว ยังว่ายน้ำไม่เป็น มาหัดว่ายก็อายเด็กๆ น่ะค่ะ” เธอพูดแล้วหน้าแดง ลูบท้ายทอยไปมาอย่างเขินอาย
“ถ้าไม่รังเกียจผมสอนให้เอาไหมครับ ลองดูนะครับ ถ้ามาว่ายบ่อยๆ เดี๋ยวก็เป็นเองครับ ว่ายน้ำไม่ยากหรอกครับ สลัดความกลัวทิ้งไป เอาชนะมันให้ได้ ก็เหมือนเรียนขับรถนั่นแหละครับ ถ้าไม่กล้าก็ขับไม่เป็นครับ” ธามอาสาอย่างมีน้ำใจ
“คุณธามพูด จะ...จริงเหรอคะ”
“จริงครับ ว่ายน้ำไม่เป็นแต่หัดลอยตัวได้ ไม่จมน้ำ ก็เอาตัวรอดได้แล้วนะครับ บางคนว่ายน้ำเป็น แต่ลอยตัวไม่เป็น ว่ายๆ ก็ไม่ไหวนะครับ อาจจะหมดแรงจมน้ำได้เหมือนกัน ถ้าเราลอยตัวได้ เราร้องตะโกนขอความช่วยเหลือจากคนอื่นได้ครับ”
“ขอบคุณนะคะ” ดาราวดีรีบตอบรับทันควัน นานๆ เธอจะมีโอกาสแบบนี้สักที
“ไม่เป็นไรครับ เราอยู่ห้องใกล้กัน มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน คิดว่าเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน”
“ดาวยังไม่มีชุดว่ายน้ำเลยน่ะค่ะ” ดาราวดีลุกขึ้นโดยการช่วยพยุงของเขา เธอพูดอย่างอายๆ ส่วนธามนั้นยิ้มให้อย่างอบอุ่น
“เอาไว้ผมพาไปซื้อดีไหมครับ แต่ผมก็เลือกไม่เป็นนะครับ ต้องให้คุณดาวเลือกเอง” เขาบอกอย่างเอื้ออารี
“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ แต่จะเป็นการรบกวนหรือเปล่าคะ” เธอพูดอย่างเกรงใจ ทั้งๆ ที่ตอนนี้อยากจะกรีดร้องให้ลั่น เธอมาพร้อมแผนการตามที่ป้าจรัสแนะนำ แต่ไหงยังไม่ทันได้เริ่มแผน มันก็ไปของมันเองเสียแล้ว
“ไม่เป็นการรบกวนหรอกครับ”
“งั้นเราไปซื้อวันไหนดีคะ” เธอเอ่ยถามทันที โอกาสมาถึงแล้ว ถ้าไม่รีบคว้าเอาไว้ก็เสียดายแย่เลย
“แล้วแต่คุณดาวสะดวกเลยครับ” ดาราวดีเดินคุยไปเรื่อยๆ พร้อมกับชายหนุ่ม เธอหันไปเห็นป้าจรัสอีกมุมหนึ่ง ทำท่าจะเรียกท่านเอาไว้ แต่ท่านทำมือและพยักหน้าบอกว่าโอเค และเยี่ยม ทำให้เธองงหนัก ป้าจรัสชี้ไปยังผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วทำท่าทำทางบอกเป็นนัยๆ ก่อนที่เธอจะตาโต นี่หมายความว่าคนที่ชนเธอเมื่อกี้ คือคนของป้าจรัสอย่างนั้นเหรอ
“คุณดาวครับ คุณดาว”
“คะ?” เธอสะดุ้ง รีบหันมามองข้างกายเมื่อได้ยินเขาเรียกซ้ำๆ
“มีอะไรเหรอเปล่าครับ”
“เปล่าค่ะ” ดาราวดีรีบตอบปฏิเสธ หันไปอีกครั้งป้าจรัสก็หายไปเสียแล้ว น่ารักแบบนี้คงต้องซื้อขนมไปขอบคุณเสียหน่อย
“เข้ามาดื่มอะไรในห้องของดาวก่อนไหมคะ” หญิงสาวเอ่ยชวนอย่างมีไมตรีจิต วันนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองใจกล้าหน้าด้านเสียเหลือเกิน ยกมือขึ้นจับแก้มตัวเองก็ร้อนไปหมดทั้งหน้า แต่อย่างที่ป้าจรัสพูดเอาไว้ ถ้าไม่รีบทำอะไรสักอย่างเธอคงกินแห้วแน่ๆ
“ขอบคุณครับ” คำตอบรับของเขาทำให้หญิงสาวแอบกรี๊ด อยากจะร้องไชโยดังๆ รู้งี้ชวนเขาเข้าห้องนานแล้ว เธอหมายถึงชวนเขามารู้จักมักคุ้นกับห้องพักของเธอตั้งนานแล้ว เธอกับเขาอยู่ห้องติดกันนี่นา
“เชิญนั่งก่อนค่ะ”
“ห้องของคุณดาวน่าอยู่นะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
“คุณดาวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะครับ” ชายหนุ่มรีบบอกเมื่อเห็นเธอทำท่าจะไปหาอะไรมาต้อนรับเขา
“ผมรอได้ครับ” คำว่า ‘รอได้’ ของเขาฟังแล้วฟินเหลือเกิน เมื่อกี้ตอนเขาช่วยเธอขึ้นจากน้ำ เขาขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใกล้ๆ สระว่ายน้ำเรียบร้อยแล้ว พอออกมาเขาก็ทำหน้างงๆ เมื่อยังเห็นเธอรออยู่แถวนั้น เธอเพิ่งรู้ตัวว่าเผลอยืนจินตนาการนึกถึงเขา เลยไม่ได้ก้าวขาไปไหน จึงหาทางออกด้วยการบอกเขาว่ารอขอบคุณเขาอีกครั้ง เขาจึงชวนเธอเดินขึ้นห้องด้วยกัน เพราะห้องของเขากับห้องของเธออยู่ติดกัน
- Writer
