ตัวร้าย -1 อันตราย
827 Words
Talk มีน
ผู้ชายสมัยนี้เห็นผู้หญิงเป็นตัวอะไร คิดอยากพูดคุกคามกันยังไงก็ได้หรือไง หน้าตาก็ดีแต่มาชวนไปนอนด้วยอย่างหน้าไม่อายทั้งที่ไม่รู้จัก คิดแล้วหงุดหงิดจริงๆ
“มานั่งทำไมตรงนี้ระวังหัวหน้ามาเห็นจะโดนดุเอานะ” เสียงทุ้มเอ่ยท้วงขึ้นทำให้ฉันหลุดจากภวังความคิด
“ขอโทษค่ะ”
“ขอโทษพี่หรอครับ?”
ฉันเงยหน้ามองเจ้าของเสียงทุ้มทำเอาหัวใจเต้นแรง หล่อจัง
“เอ่อ…..”
“พี่ชื่อคินครับ”
“อ๋อ ^_^ หนูชื่อมีนค่ะ”
ชื่อของฉันคือ ‘มีน’ เป็นเด็กต่างจังหวัดที่บังเอิญเรียนดีจนได้ทุนมาเรียนมหาวิทยาลัยในเมือง หลังเลิกเรียนฉันก็หางานพาร์ทไทม์ทำจนมาได้งานเชียร์เบียร์ที่คลับแห่งนี้
“เพิ่งมาทำงานวันแรกใช่ไหมเรา”
“ค่ะ”
“พี่เป็นกัปตันร้านนะ มีอะไรปรึกษาพี่ได้” ดูท่าพี่คินไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร แววตาที่เขามองฉันมันบ่งบอกถึงความจริงใจในคำพูด
“ ^_^” ฉันพยักหน้าปนยิ้ม รู้สึกเขินยังไงก็ไม่รู้
“เป็นอะไรหรือเปล่าถึงได้แอบมานั่งตรงนี้”
“พอดีเจอพวกลูกค้าหื่นกามน่ะค่ะก็เลยมานั่งสงบสติอารมณ์สักหน่อย” พูดไปแล้วก็อารมณ์เสียพอสมควร ทำไมต้องเจออะไรแบบนั้นด้วยก็ไม่รู้
“ทำใจหน่อยนะ สวยๆ แบบเราคงมีคนมาจีบเป็นธรรมดา”
“สวยหรอคะ” ฉันเบิกตากว้างที่ได้ยินผู้ชายหน้าตาดีขนาดนี้ชมว่าสวย
“ไม่รู้หรอว่าตัวเองสวยมากขนาดไหน”
“….เอ่อหนู ขะ ขอไปทำงานก่อนนะคะ” เพราะเขินจนทำตัวไม่ถูกฉันก็เลยรีบเดินหนีออกมา
กว่าคลับจะปิดก็เกือบตีสาม โชคดีที่มีเรียนช่วงสายๆ ไม่อย่างนั้นคงเพลียแน่ๆ
พอลูกค้าออกจากคลับไปหมดแล้วแผนกเด็กเสริฟก็เริ่มเก็บโต๊ะประจำล็อกของตัวเอง ส่วนฉันหมดหน้าที่แล้วก็เตรียมตัวกลับ
“น้อง!! เด็กเชียร์เบียร์ที่มาใหม่น่ะ อยู่ประชุมก่อนนะ วันนี้เจ้าของคลับนัดประชุด”
“อ๋อค่ะ”
รุ่นพี่ที่ทำงานตะโกนบอกฉันที่กำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่พอได้ยินว่าจะมีประชุมก็เลยยังไม่เปลี่ยน
“แปลกนะ ปกติคุณต้าไม่เคยเรียกประชุม ทำไมจู่ๆ วันนี้ถึงเรียก”
“ก็ดีแล้วนี่แก ฉันน่ะอยากเจอคุณต้าใจจะขาด”
“ฝันอยู่หรือไง ทั้งหล่อ บ้านรวย เพอร์เฟคขนาดนั้นเขาไม่มีทางมาสนใจลูกน้องแบบเราหรอก”
เสียงพนักงานคุยกันเหมือนตื่นเต้นที่จะได้เจอเจ้าของคลับ ทำให้ฉันเองก็อดอยากรู้ไม่ได้ว่าหน้าตาจะหล่อขนาดไหนเชียว พนักงานสาวๆ ถึงได้ดูตื่นเต้นกันขนาดนี้
หลังจากเก็บของเสร็จทุกคนก็เดินมายังห้องที่ใช้ประชุมพนักงาน ฉันเองก็เดินตามเข้ามาอย่างไม่รู้เรื่อง
“ปกติเจ้าของคลับไม่เคยเรียกประชุม”
“อ่ะ พี่คิน” ฉันสะดุ้งโหย่งที่จู่ๆ พี่คินก็มายืนด้านหลังแถมยังเอาหน้ามาพูดใกล้ๆ
“ขอโทษครับพี่ไม่ได้ตั้งใจ”
“มะ ไม่เป็นไรค่ะ”
“เลิกประชุมแล้วให้พี่ไปส่งไหม?”
“ไม่ ปะ เป็นไรค่ะ หอพักหนูอยู่แถวนี้เดินไปแป๊บเดียว” ฉันปฏิเสธออกไป ถึงแม้ว่าพี่คินจะหล่อมากๆ แต่แม่สอนเอาไว้ว่าอย่าไว้ใจผู้ชาย
“คุณต้ามาแล้ว”
เสียงซุบซิบที่เคยดังก้องเงียบลงในทันทีหลังจากที่มีคุณบอกว่าเจ้าของคลับมาแล้ว
ฉันชะเง้อดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่ก็ต้องชะงักตัวแข็งทื่อเมื่อผู้ชายที่เดินเข้ามาในห้องประชุม คือ….ผู้ชายคนเดียวกันกับที่ชวนฉันไปห้อง!!
ขนทั้งตัวมันลุกซู่ขึ้นมาเมื่อย้อนคิดถึงคำตอบของตัวเองในตอนนั้น ในหัวเอาแต่คิดว่าตายแน่ๆ ฉันต้องถูกไล่ออกแน่ๆ เพราะดันไปพูดแบบนั้นกับเขา
ภาวนาขอให้เขาจำฉันไม่ได้ แต่ทว่าสายตาดุดันคู่นั้นกลับเพ่งมองตรงมาที่ฉัน ทำให้ต้องรีบก้มหน้าหลบสายตา
ฉันไม่รู้เลยว่าเขาพูดประชุมถึงเรื่องอะไร เพราะมัวแต่คิดฟุ้งซ่านกลัวโดนไล่ออกทั้งที่มาทำงานวันแรก ฉันไม่อยากถูกไล่ออก กว่าจะหางานที่เงินดีแบบนี้มันยากมากๆ ฉันจะทำยังไงดี ไปขอโทษเขาดีไหมนะ
“เลิกประชุมได้”
เมื่อได้ยินคำนั้นฉันก็รีบลุกขึ้น ตั้งใจจะไปขอโทษแต่มองไปที่เขาแล้วกลับรู้สึกถึงความอำมหิต ทำให้ไม่กล้า ถึงแม้จะหน้าตาหล่อมากๆ แต่ความหล่อนั้นมันแฝงไปด้วยความอันตราย
ทว่า! หลังจากพูดจบเขาก็เดินมาหยุดตรงหน้าฉัน ก่อนจะเอ่ยคำที่ทำให้หัวใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม
“เธอ….อยู่คุยกับฉันก่อน”
- Writer
