PUTANG BARAKO [M2M]

Kabanata 3

Warning: Contains matured scenes and word courses that are not suitable for young audiences under 18 of age below. Read at your own risk as you proceed.

----

Dalawang linggo ang lumipas matapos mangyari ang inuman at sa loob ng dalawang linggo ay walang kibuan kung magkakasalubong ang magkakumpare. Tanging tango lamang at ngiti ang tugon nila kung magkakasalamuha sila sa daan o kaya'y sa trabaho.

Sa ilang araw namang lumipas ay walang tigil sa pag-iisip si Solomon. Hindi niya maisantabi ang kakaibang sarap na nararanasan niya sa inuman, ngunit gayunma'y pilit niyang inaalis ang karanasang iyon sa kaniyang sistema.

Sigurado siya noon paman kung gaano katuwid ang paggiging barako niya at ni-minsa'y di-niya pinagdududahan ang sekswalidad na meron siya. Ang nangyari no'ng gabing iyon ay isa lamang pagkakamali at hindi na dapat pang maulit muli.

Tanghali na ngunit hindi pa rin bumabangon si Solomon mula sa hinihigaan niyang banig. Hindi siya pumalaot ngayon dahil na rin sa hindi siya nakatulog ng maayos. Wala ang kanyang asawa at anak, pumunta ito kila Aling Soling upang magsagawa ng paghahabi ng mga tela, paggawa ng mga basket at paggawa ng mga walis tingting na siyang trabaho ng kaniyang asawa tuwing umaga.

Napabuntong hininga si Solomon ng hindi niya maiwasang maalala muli ang sarap na ipinaranas sa kaniya. May pagkakataong naiisip niya iyon habang naghahalikan sila ni Agatha. Sa kaniyang imahinasyon ay si Agatha ang gumawa no'n sa kaniya, subalit alam niya sa sariling hindi papayag ang asawa niya. At isa pa nakakahiya kung babanggitin niya ritong nalilibugan siya kung didilaan nito ang tumbong panlalaki niya.

Nasa kailaliman ng pag-iisip si Solomon habang hubad barong nakahiga at tanging short lamang ang suot. Nabigla siya ng may sumigaw at kumatok sa de-kahoy nilang pinto, kung kaya't dali-dali siyang tumayo at binuksan iyon. Bumungad agad sa kaniyang harapan ang kakumpare niyang si Ralph na may dalang baldeng naglalaman ng isda.

“O, napadaan ka rito brad?” kunot noong tanong ni Solomon.

“Hindi ka pumalaot kanina kaya't naisipan kong dalhan ka nito...” nakangiting tugon nito sabay itinaas ang hawak nitong balde.

“Salamat, hindi ka na sana nag-abala pa.” binuksan ni Solomon ng malaki ang pinto at kinuha ang baldeng hawak ng kakumpare niya.

Dumiretso siya sa kusina nilang medyo may kaliitan. Walang sabi-sabing sumunod naman at pumasok si Ralph sa bahay nila Solomon.

“Bakit hindi ka kasi pumalaot maraming huling isda ngayon.” ani ni Ralph sabay upo sa mesang rektanggulo ang hugis.

“May upuan, huwag ka diyan. Masisira ‘yan gago!” saway ni Solomon kung kaya't napabalikwas ito ng alis at napalipat sa upuan. “Hindi ako nakatulog ng maayos...” dagdag niya habang nakatalikod siya kay Ralph at nililinis ang mga isda.

“Bakit naman? Tungkol parin ba ito no'ng nag-inuman tayo?” napatigil sa ginagawa si Solomon at bahagyang napabuntong hininga.

“Huwag mo nang maipa-alala sakin ‘yon at baka masuntok pa kita!” pabalang na sagot niya rito. Subalit hindi na pinansin pa ni Ralph ang pag-iiba ng ugali ni Solomon. Ito naman talaga kasi ang sadya niya kaya siya narito ngayon sa bahay nito.

“Kahit hindi mo sabihin alam kong ‘yon ang dahilan mo pareng Solomon...” sambit ni Ralph, tumahimik bigla ang paligid at bumigat ang pakiramdam.

“Hindi ka magkakaganiyan kung hindi dahil sa nangyari, tama?” dagdag ni Ralph na ikinalingon naman ni Solomon. Nanlilisik ang mga mata nitong bumaling sa kaniya sabay sumugod at kinuwelyuhan siya.

“Tang-ina, anong sabi mo?!” nag-iigtingan ang panga ni Solomon dala na rin ng matinding pang-gigigil. Alam niya kasing simula't-sapol pa lang ay tama si Ralph, ngunit ayaw niyang tanggapin sa sariling nagustuhan niya iyon. Nasarapan siya Oo, totoo ‘yon pero ayaw tanggapin ng sistema niya ang kabaklaang nangyari sa inuman.

“Pareng Solomon huminahon ka muna...” anas ni Ralph na ipinagsawalang bahala lamang ang galit ni Solomon. Dahan-dahan niyang inalis ang mga kamay nitong nakakapit sa kwelyo ng damit niya.

“Lalo nilang iisipin na apektado ka sa nangyari kung magtatago ka dito at hindi makikisalumuha kagaya ng dati. Wala namang masama kung tatanggapin mong naligayahan ka. Isa pa hindi kabawasan ng p*********i ‘yon kung iyon ang iniisip mo brad...” mahinahong dagdag niya.

Tumalikod ito sa kaniya at pumunta muli sa lababo, itinuloy nito ang paglilinis sa mga isdang dinala niya.

“Umalis ka na.” mariing sambit nito, ngunit sahalip na sundin ito ni Ralph at umalis nalang sa bahay ay lumapit siya ng dahan-dahan sa likod ni Solomon na ngayo'y wala kamalay-malay sa gagawin niya.

Lumuhod siya. Magkaharap na ngayon ang ang puwet nitong natatakluban ng itim na short. Ini-imagine palang niya ang puwet at butas ni Solomon ay nalilibugan na siya.

Pagkatapos ng nangyari sa inuman noon, palagi ng iniisip ni Ralph ang mga naganap. Hindi siya bakla ‘yan din ang laging iniisip niya, pero hindi niya maiwasang tigasan kapag iniisip ang ginawa ni Alex sa puwet ni Solomon.

Alam niya ang pakiramdam sa pagkain ng butas ng puwet dahil ginagawa niya rin iyon sa mga babae niya. Hindi maintindihan ni Ralph kung bakit ngunit gustong-gusto niyang tikman ang lagusan ni Solomon.

Pinagmasdan niya ang pang upo ni Solomon. Hindi na niya ininda pa ang pagkaluhod ng matagal sa sahig. Naglalaban ang sarili kung gagawin ba niya ang balak niya rito o hindi. Subalit sa huli ay nangibabaw ang kasabikan niyang hawakan ang puwet ni Solomon na ikinatigil naman nito.

Dinakma niya iyon at pinisil pisil ng marahas at walang sabi sabing inilapit ang mga labi't kinagat kagat pa ang pisngi ng puwet nito kahit may suot pa ito ng short.

“Gago ka, anong ginagawa mo?!” humarap ito at sinipa si Ralph na ikinatalsik naman nito. Sumugod si Solomon at kinuwelyuhan muli si Ralph. Hindi naman lumaban ang huli sahalip ay inabot niya lang ang pwet nito at piniga piga iyon na lalo lamang ikinagalit ni Solomon.

Malakas niyang inuntog sa sahig na kahoy si Ralph na siyang ikinahilo naman nito.

“Gago ka, umalis ka na rito baka mapatay pa kita!” mabagsik niyang asik kay Ralph at muling tinalikuran ang kakumpare niyang mapangahas.

Iniisip ni Solomon na baka gusto rin nitong gawin ang ginawa sa kaniya ni Alex. Gusto din naman niyang maranasan muli ‘yon subalit natatakot siya sa posibleng kakahantungan ng lahat. Ayaw niyang makulong sa ipinagbabawal na sarap at maging alipin sa ipinagbabawal na kamunduhan.

Nang makabawi naman ng lakas si Ralph mula sa pagkahilo ay mabilis siyang lumapit kay Solomon sabay kapit at mahigpit na yumakap sa likod nito.

“Putangina!!” nang-gigilati sa sobrang galit na sambit ni Solomon dahil sa kapahangasang ginawa ng kakumpare niyang di-na nadala sa pag-untog niya rito kanina sa sahig.

“Pare, sandali wag kang magwala bibitawan naman kita mamaya. Ang gusto ko lang naman ay makinig ka sakin...”

Nakaramdam man ng sobrang galit si Solomon dahil sa ginawa nito, ngunit pilit niyang pinigilan ang sariling wag munang makagawa ng bagay na magdudulot ng matinding eskandalo. Papakinggan muna niya ang sasabihin nito at kapag hindi niya nagustuhan ‘yon ay saka na siya gagawa ng aksyon laban rito.

“Pareng Solomon, hayaan mo kong iparanas muli sa iyo ang sarap na naranasan mo noong nakaraang linggo. Wala namang mawawala kung hahayaan mo ko katulad ng pagkain sa iyo ni pareng Alex...” pagsusumamong bulong nito sa tenga niya na nagbigay ng kakaibang init na pakiramdam kay Solomon.

Nalilibugan siya sa tono ng boses nito na siyang ikinagalit pa niya ng husto kay Ralph at maging sa kaniyang sarili na rin. Huminga siya ng malalim at pilit na kinukontrol ang pagsabog.

“Umalis ka na rito at baka mapatay na kita. Huwag mo kong subukan, pare!” pagbabanta ni Solomon.

Hindi nagpatinag si Ralph sa pagbabanta ni Solomon sahalip ay mas lalo pa siyang yumakap ng mahigpit at mariing inilapit ang matipunong katawan sa likuran nito.

Pursigido na siya sa gagawin niya rito kaya naman mabilis niyang dinuraan ang kanan niyang kamay at saka ipinasok iyon sa short ni Solomon at sabay pahid sa butas nito.

Ramdam na ramdam naman ni Solomon ang basa at lamig sa kaniyang lagusan na naging hudyat ng pagkabuhay ng kaniyang sundalo. Nasasarapan na siya ng unti-unti at ito ang pinakaayaw niyang mangyari sa lahat.

Nakita naman ni Ralph ang positibong pagtugon nito na base na rin sa mahihinang ungol ni Solomon. Ikinangisi iyon ni Ralph, kung kaya't dumura muli siya sa kanyang palad at pinasok sa short ni Solomom sabay pinahid sa labas ng lagusan nito.

“Sigurado ka bang ayaw mo brad?” napangisi si Ralph, alam niyang umeepekto ang ginagawa niya dahil napapikit ito't napapaungol ng mahina. Hindi ito tumugon sa tanong niya.

“Sige, mukhang ayaw mo naman...” agarang inalis ni Ralph ang kamay sa loob ng short nito at mabilis na umalis sa kusina.

Saglit namang natigilan si Solomon. Naglalaban ang kalooban niya kung itutuloy o hindi. Nakaramdam na siya ng matinding libog. Gusto niya muling maranasan ‘yon kahit hindi na ang asawa niya ang gagawa no’n sa kaniya, basta't maranasan niya lang muli ang kakaibang sarap na iyon.

Naabutan niya si Ralph na palabas nang pintuan kung kaya't madali niya itong tinawag.

“Brad, sige pumapayag na ako basta't huwag mo lang subukan na ipagsabi ito sa iba...” nahihiyang sabi niya rito at hindi maiwasang kabahan sa desisyong pinili niya. Napalingon si Ralph sa kaniya at ngumiti ito na tila nanalo sa malaking pustahan.

“Makakaasa ka dahil mapapahiya rin ako. Ang sekreto mo ay sekreto ko na rin...” Lumapit si Ralph kay Solomon. Nagkatitigan silang dalawa. Hanggang ilong lamang siya nito. Mas matangkad kasi si Solomon ng konti kaysa sa kaniya.

“Nasaan mag-ina mo?” tanong ni Ralph sabay lumingon lingon sa paligid at sa labas ng bahay.

“Na-kina Aling Soling, mamayang hapon pa sila uuwi sa pagkaka-alam ko...” sagot ni Solomon habang naghuhubad ng short. Nakita naman ito ni Ralph na siyang ikinangisi nito ng nakakaloko.

“Mukhang sabik ka ah?” tumingin lamang ito ng seryoso sa kaniya.

“Huwag tayo dito, doon tayo sa kusina niyo at baka may maka istorbo pa satin...” sabi ni Ralph na sinang-ayunan naman ni Solomon.

Binitbit niya ang kanyang short at sumunod sa kusina. Nagmamadali niyang isinarado ang pinto ng kusina saka nilagyan ng pako upang magsisilbing lock para hindi mabuksan ng kung sinuman kung sakaling may papasok.

“Tuwad ka diyan sa lamesa...” nananabik na wika ni Ralph. Sa wakas ay matitikman na rin niya ang dalawang linggong nagpapasabik sa kaniya.

Umiling na lamang si Solomon at sumandal sa lamesa. Pagkatuwad ay tahimik niyang pinakikiramdaman si Ralph.

Kitang kita naman ni Ralph ang matambok na puwetan ni Solomon habang nakatuwad ito kahit meron pa itong suot na lumang brief.

Tinatanggal niya sa isipan na babae ang nakatuwad at hindi barakong katulad niya. Agad siyang Lumapit rito at mabilis na ibinaba ang lumang brief nito.

Itinaas naman ni Solomon ng bahagya ang dalawang binti niya upang tulungan ‘yong tanggalin.

Nahumaling si Ralph sa nakita. Sobrang tambok kasi niyon at hindi maitim patunay na talagang barako ito. Kita din ni Ralph ang mga binti nitong mabuhok at may kalaparan. Maging ang pundilyo nitong matigas na, ngunit agaw pansin ang bayag nitong nakalawlaw na talaga namang nakakapanggigil dahil sa masarap na tanawin.

Sa sobrang panggigil ni Ralph ay wala sa sarili niyang hinampas ng malakas matambok nitong puwetan.

“Aray, putang-ina bakit mo hinampas!” sigaw ni Solomon at binigyan ng masamang tingin si Ralph.

“Nakakalibog kasi ang tambok ng pwet mo p‘re...” pailing na tugon naman nito.

“Gawin mo na ang dapat gawin, huwag mo nang patagalin pa!” nag-aalburutong wika ni Solomon na ikinatango naman ng kakumpare niya.

Hinawakan niya ang dalawang pisngi ng pwet nito at pinaghiwalay, kitang kita niya ang mamula mula't hindi kaitimang butas nitong kumikibot-kibot pa. hinawakan niya ‘yon gamit ang hinalalaki sabay kiskis roon. Dinig niya ang pagsinghap ni Solomon, marahil ay dahil sa sarap ng ginawa niya.

“Masarap ba?” malokong tanong niya rito habang patuloy na ikiniskis ang hinalalaki sa entrada nito.

Ungol lamang ang naisagot ni Solomon at hindi pinansin ang sinabi niya, kung kaya’t ikinabwesit ‘yon ni Ralph at dahil roon kaya't hinampas niya ng malakas ang kumikibot na tumbong nito.

“Tang-ina mo sumagot ka!” sigaw ni Ralph at isang hampas muli ang ginawa niya na lalong nagpaaray kay Solomon.

“Gago ka ba‘t mo ginawa ‘yon?” galit na ring sigaw ni Solomon na ikinasimangot naman ni Ralph.

“Mas nalilibugan ako pag nag-dodominante ako. Mukhang ayaw mo naman kaya't sige uuwi nalang ako...” saka umalis sa pwesto si Ralph, kung kaya't napatayo ng tuwid si Solomon.

“Tang-ina, binibitin mo ko. Sige na... sige na, ikaw na ang bahala hindi na ako magrereklamo pa...” bugnot nitong pagkakasabi, kaya naman bumalik sa dating pweto si Ralph habang si Solomon naman ay muli ding tumuwad pabalik sa mesa at binuyangyang ang butas niyang nanabik na muling madilaan.

Itutuloy . . . . .