สามวันผ่านไป
หลังจากวันนั้นที่ไปส่งเธอที่หน้าคอนโด เขากับเธอก็ยังไม่ได้เจอกันอีกเลย เนื่องจากเขาติดงานจนล้นมือไปหมด อาวุธก็ยังไม่ได้ส่งออก คาสิโน่ก็วุ่นวาย จนเขาปีกตัวไปไหนไม่ได้เลย
ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!
"เข้ามา"
"นายครับ นี่ประวัติของคุณพลอยครับที่นายให้ผมไปสืบมา" เจมส์ยื่นเอกสารที่เค้าปริ้นแล้วใส่เล่มรายงานมาให้เจ้านายดู ก่อนที่จะวางไว้บนโต๊ะทำงานที่อยู่ไม่ไกลจากเจ้านาย
"อืม" เขาเพียงชายตามองครู่หนึ่ง ก็หันกลับไปเคลียร์งานบนโต๊ะอย่างเดิม เนื่องจากงานบนโต๊ะมันเยอะเกินกว่าที่จะมีเวลามาอ่านดู
"นายครับ วันนี้มีนัดส่งของแถวดอนเมืองนะครับ" เจมส์หยิบตารางงานของเจ้านายขึ้นมาดู พร้อมบอกรายละเอียดของงานวันนี้
"อืม นัดลูกค้ากี่โมง แล้วไอ้มาร์ชไปคุมงานหรือยัง"
"นัดลูกค้า 5 ทุ่มของวันนี้ครับ ไอ้มาร์ชกำลังคุมงานคุมของอยู่ครับตอนนี้"
"อืม มีอะไรอีกไหม"
"ไม่มีแล้วครับนาย ผมขอตัวก่อนนะครับ"
"อืม" เจมส์จึงก้มหัวลงคำนับเจ้านาย ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ผมจึงตั้งหน้าตั้งตาเคลียร์งานบนโต๊ะให้เสร็จภายในวันนี้ ผมนั่งเคลียร์งานจนตอนนี้งานบนโต๊ะเสร็จหมดแล้ว กว่าจะเสร็จงานได้ก็เกือบ 6 โมงเย็น วันนี้เขามีส่งอาวุธปืนตอนห้าทุ่ม ตอนนี้งานก็ไม่มีแล้วเขาจึงหันไปหยิบประวัติของน้องพลอยขึ้นมาอ่านเพราะตอนนี้เขาเหลือเวลามากพอที่จะอ่านมัน ผมเอนตัวนอนลงกับเก้าอี้ทำงานเพื่อระบายความปวดเมื่อยล้าจากการทำงานสะสมมาทั้งวัน
"ชื่อ พลอยแพร ไพลิน อายุ 23 ปี เป็นเด็กกำพร้างั้นหรอ มีเพื่อนสนิทเพียง 2 คนคือ น้ำใสกับชมพู เรียนจบการศึกษาที่มหาลัยกรุงเทพเมื่อวันที่ 12 พ.ค. 2567 ก็ไม่นานเองนี่หว่า เรียนคณะมนุษยศาสตร์ สาขาการท่องเที่ยวและการโรงแรม เกียรตินิยมอันดับ 1 โอ้โห! เรียนเก่งซะด้วย เป็นคนร่าเริง มองโลกในแง่ดี รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ ถึงว่าทำไมถึงเลือกเรียนคณะนี้ ชอบแต่งตัวแนวเซ็กซี่ แต่สถานะโสด ไม่มีแฟน ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์ หึ!ก็ดีดิ อย่างนี้แหละชอบ เคยเรียนศิลปะการต่อสู้มวยไทยและเทควันโดสายดำ อืมน่าสนใจดีใช่เล่น รับงานดีเจ ถ่ายแบบ พริตตี้ ตั้งแต่อยู่ปี 1 จนถึงปัจจุบัน หืมม ตัวแค่นี้ทำไมทำงานเยอะจังว่ะ" ผมนั่งอ่านประวัติของเธอไปเรื่อยๆเพราะไอ้เจมส์มันไปหาข้อมูลมาซะละเอียดยิบเลย ไม่รู้มันหามาประชดผมรึป่าวว่ะ จนเวลาล่วงเลยมาหลายชั่วโมงผมจึงออกจากบ่อนคาสิโนตรงไปที่จุดนัดพบที่โกดังร้างแถบดอนเมือง ผมเดินทางประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึง ผมจึงลงจากรถเดินตรงไปหาลูกน้องมือซ้ายของผมอย่างไอ้มาร์ชทันที เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยก่อนที่ลูกค้าจะมารับของ
"มาร์ช ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม มีปัญหาอะไรหรือป่าว" ผมเอ่ยถามมันเผื่อมีปัญหาอะไรจะได้รีบแก้ไขก่อนที่ลูกค้าจะมาถึง
"ไม่มีครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับนาย ผมเอาหัวเป็นประกันได้เลย สินค้าทุกชิ้นพร้อมส่งลูกค้าครับ" มาร์ชตอบเจ้านายไปด้วยความมั่นใจ 100% เนื่องจากเช็คของเองทุกชิ้นและดูทุกกระบวนการเคลื่อนไหวของสินค้าเป็นอย่างดี ไม่มีคลาดสายตาแน่นอน
"งั้นก็ดี ทุกคนเตรียมตัวรับลูกค้าเถอะ อย่าให้มีปัญหาล่ะกัน" ถ้ามันรับประกันด้วยตัวเองขนาดนั้น เขาก็จะเชื่อใจมันล่ะกัน เพราะเราก็ทำงานด้วยกันมาหลายปีแล้ว รู้จักนิสัยใจคอกันดี ใครที่มันซื่อสัตย์และไม่เคยคิดทรยศเขา เขาก็จะตอบแทนและเลี้ยงดูมันเป็นอย่างดีเหมือนคนในครอบครัว แต่ถ้ามันคิดที่จะทรยศหรือหักหลัง พวกมันก็ไม่สมควรอยู่บนโลกใบนี้เหมือนกัน ทุกคนรู้ข้อนี้ดี
"ครับนาย!!" ลูกน้องทุกคนรับคำสั่งอย่างขยันขันแข็งเพราะเหมันต์ดูแลลูกน้องทุกคนเป็นอย่างดี ไม่เคยมีขาดตกบกพร่องเลย แถมเงินพิเศษก็ให้เยอะมากกว่าที่อื่น สามารถเอาไปเลี้ยงครอบครัวได้สบาย ทุกคนพอได้รับคำสั่งก็ไปยืนประจำจุดของตัวเอง เพื่อปกป้องสินค้าและดูแลความปลอดภัยของเจ้านายหนุ่ม ส่วนเหมันต์ก็เดินไปนั่งที่โซฟารอลูกค้ามาตามนัด เขานั่งรอได้ไม่นานลูกน้องก็วิ่งเข้ามารายงานว่าลูกค้าของเขาได้มาถึงแล้ว
"คุณคริสมาถึงแล้วครับนาย"
"รีบเชิญเขาเข้ามาข้างในเถอะ แล้วดูแลข้างนอกให้ดี อย่าให้มีปัญหา ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากล จัดการได้เลย เพื่อมีตำรวจแกะรอยตามเรามา"
"ครับนาย" ลูกน้องจึงรีบวิ่งออกไปรับลูกค้าเดินเข้ามาหาเจ้านายทันที
"เชิญด้านในได้เลยครับ คุณเหมันต์รออยู่ข้างในแล้วครับ" ลูกน้องผายมือเพื่อเชื้อเชิญแขกให้เข้าไปข้างใน ก่อนจะเดินออกหน้าไปเพื่อนำทาง
"สวัสดีครับ ผมเหมันต์นะครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณคริสนะครับ" เหมันต์เห็นว่าลูกน้องเดินนำแขกเข้ามาแล้ว จึงเดินออกไปต้อนรับด้วยตัวเองพร้อมแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ เพราะคุณคริสถือว่าเป็นลูกค้ารายใหม่และรายใหญ่สำหรับเขา ถ้าเราได้ร่วมงานด้วยกันบ่อยๆมันจะดีกับเขาไม่ใช่น้อยๆ กำไรมหาศาลแน่นอน เขาจึงต้องต้อนรับเป็นอย่างดีในกรณีพิเศษ เผื่ออนาคตเราจะได้มีโอกาสทำธุรกิจอย่างอื่นร่วมกัน
"ยินดีเช่นกันครับ หวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันบ่อยๆนะครับ"
"แน่นอนครับ ด้วยความยินดี"
"งั้นผมขอดูคุณภาพของสินค้าของคุณก่อนได้ไหมครับ ถ้าสินค้าของคุณคุณภาพดี ไม่มีปัญหาอะไร ผมยินดีร่วมงานกับคุณในระยะยาวแน่นอนครับ"
"ได้เลยครับ เชิญครับ" เหมันต์จึงพาลูกค้ามาเยี่ยมชมสินค้าด้วยตัวเอง ก่อนที่จะยืนดูลูกค้าเช็คของอยู่ตรงนั้นสักพักใหญ่ ปล่อยให้ลูกค้าได้หยิบได้จับได้เช็คของให้เต็มที่ เพราะเขามั่นใจในสินค้าของเขาอยู่แล้ว เขาปล่อยให้เช็คจนลูกค้าพอใจเลย
"โอเครครับ สินค้าของคุณไม่มีปัญหาอะไร คุณภาพดีมากๆ ผมยินดีที่จะร่วมงานกับคุณในระยะยาวนะครับ เดี๋ยวผมให้ลูกน้องคนสนิทติดต่อคุณมากับสินค้ารอบต่อไปนะครับ"
"ได้เลยครับ ด้วยความยินดี ขอบคุณครับที่ร่วมงานกับผม"
"ไม่เป็นไรครับ สินค้าของคุณดีจริง ผมยินดีมากๆที่จะร่วมงานกับคุณ"
"ขอบคุณครับ"
"ครับ นี่เป็นค่าสินค้าของคุณรอบนี้ คุณตรวจเช็คดูได้เลยครับ เชิญ" คริสส่งสัญญาณให้ลูกน้องเอากระเป๋าเงินมาวางไว้และเปิดกระเป๋าให้เหมันต์ได้เช็คดู
"ครับ" ผมจึงหันไปส่งสัญญาณให้ไอ้เจมส์กับไอ้มาร์ชมาช่วยกันเช็คเงิน
"เรียบร้อยครับนาย เงินครบตามจำนวนค่าของครับ" เหมันต์จึงพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนที่จะหันไปขอบคุณลูกค้าอีกครั้ง
"งั้นผมขอบคุณคุณคริสอีกครั้งนะครับ เดี๋ยวผมให้ลูกน้องช่วยกันขนของขึ้นรถให้นะครับ" เหมันต์จึงหันไปส่งสัญญาณมือให้ลูกน้องช่วยกันขนของ จนเวลาผ่านไปไม่ถึง 10 นาทีของก็ขนขึ้นรถกระบะเป็นที่เรียบร้อย
"เรียบร้อยแล้วครับ"
"ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวผมให้ลูกน้องสั่งออเดอร์รอบต่อไปมาให้เลยครับ"
"ครับ ขอบคุณครับ เดินทางดีๆนะครับ"
"ครับ" หลังจากคุณคริสกลับไป เหมันต์ก็เดินทางกลับคอนโดทันทีด้วยความเหนื่อยล้า เพื่อพักผ่อน