ของหวงมาเฟีย (พลอยแพร&เหมันต์)

EP.1

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ พลอยแพร อายุ 23 ปี เป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่อายุ 7 ขวบ ฉันอยู่ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งแต่ตอนนั้น เนื่องจากพ่อแม่ฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์แล้วเสียชีวิตในที่เกิดเหตุทันที ทำให้ฉันไม่มีพ่อแม่เลี้ยงดูตั้งแต่ตอนนั้น แถมไม่มีญาติพี่น้องเลยสักคน ฉันอาศัยอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้าเป็นเวลาถึง 11 ปี ฉันจึงตัดสินใจออกจากที่นั่นในช่วงอายุ 18 ปีบริบูรณ์ ฉันออกจากที่นั่นได้ฉันก็ออกเดินสายหางานทำทันทีจนได้งานเป็นดีเจที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่งในย่านเอกมัย ฉันทำงานส่งเสียตัวเองเรียนจนจบปริญญาตรี

การที่ฉันต้องออกมาใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมันเป็นอะไรที่ทำให้ฉันรู้สึกท้อมาก แต่ก็ต้องเข้มแข็งเพื่อตัวฉันเอง เวลาว่างฉันก็จะไปเรียนศิลปะการต่อสู้เพื่อเอาไว้ใช้ป้องกันตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเทควันโดสายดำหรือจะมวยไทยฉันก็ไปเรียนมาหมดแล้ว ฉันตัวคนเดียวมีอะไรเกิดขึ้นกับฉันก็ไม่มีใครรู้ใครเห็นไม่มีใครช่วยฉันได้หรอก นอกจากพึ่งตัวเอง ฉันได้มีโอกาสสอบชิงทุนมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งจนได้ทุนการศึกษามา ฉันตั้งใจเรียนจนจบการศึกษาด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1

ในช่วงที่ฉันเรียนฉันก็ไม่ได้ทำงานดีเจอย่างเดียว แต่ด้วยหน้าตาที่สวยและน่ารักของฉัน จึงมีโอกาสได้รับงานถ่ายแบบอยู่บ่อยๆทำให้การเงินของฉันไม่มีขาดสะดุด แถมทำให้ฉันมีเงินเก็บเป็นกอบเป็มกำ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาฉันโชคดีอยู่หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการทำงานหรือคบเพื่อนที่มีแต่คนดี คนจริงใจและจิตใจดี อย่างน้ำใสกับชมพูที่ไม่มีท่าทีรังเกียจฉันเลยสักนิดที่มีฐานะต่างจากพวกเธอโดยสิ้นเชิง แถมพวกเธอยังคอยช่วยเหลือฉันมาโดยตลอด พวกเรา 3 คนมีนิสัยที่คล้ายๆกันคือไม่ยอมคน ดีมาดีกลับ ร้ายมาร้ายกลับ ไปไหนไปกัน ไม่เคยทอดทิ้งกันในเวลาที่เราลำบาก พอพวกเราเรียนจบทั้งสองสาวก็เข้าไปช่วยงานธุรกิจทางบ้านของพวกเธอ พวกมันชวนฉันไปทำงานด้วยแต่ฉันไม่อยากไป ไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจว่าที่เข้าไปทำงานได้เพราะเป็นเด็กเส้น ฉันทำอะไรก็อยากใช้ความสามารถของตัวเองมากกว่า ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกดูแคลนว่าไม่มีปัญญาหางานทำถึงได้มาเกาะเพื่อนกิน

ส่วนฉันตอนนี้หลังเรียนจบก็มีรับงานถ่ายแบบบ้าง เป็นพริตตี้บ้าง ส่วนกลางคืนก็รับงานดีเจเหมือนเดิม สัปดาห์ละ 3 วัน เพราะถ้าให้ฉันทำทุกวันฉันก็ทำได้นะ ไหวนะ แต่เค้าก็มีดีเจคนอื่นด้วยนี่สิเลยต้องแบ่งงานกันทำ แต่สำหรับฉันแค่นี้ก็ดีมากแล้ว ตอนนี้ก็ไม่ได้ลำบากอะไรตัวเองก็เรียนจบแล้วมีงานทำบ้างแล้ว มีแต่ค่าคอนโดและค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆเท่านั้น แต่ถ้าถามว่าตอนนี้มีหนุ่มๆมาเป็นเจ้าของหัวใจหรือยัง ตอบได้คำเดียวเลยว่าไม่มี ถึงฉันจะสวยจะแซ่บจะแรดขนาดไหนฉันก็เลือกนะจ้ะ ฉันจะเก็บซิงไว้ให้คนที่ใช่สำหรับฉันเท่านั้น หนุ่มๆมีเข้ามาขายขนมจีบไม่ขาดสาย แต่ใครจะสนล่ะก็คนมันไม่ใช่อ่ะ

ฉันเป็นคนที่ชอบแต่งตัว ด้วยรูปร่างที่เล็กเหมือนทรงนาฬิกาทรายแถมหน้าตาน่ารัก สวย แซ่บ เอ็กซ์ เซ็กซี่ ปากนิดจมูกหน่อย หน้าอกที่ใหญ่จนเกินตัว พอฉันแต่งตัวยังไงก็ดูสวย ดูเซ็กซี่ไปหมด แถมหุ่นแซ่บๆของฉันเรียกร้องความสนใจจากเพศตรงข้ามได้เป็นอย่างดีเหมือนตอนนี้ที่หนุ่มๆในคลับมองฉันตาไม่กระพริบเลยก็คนมันสวยอ่ะ ตอนนี้ฉันมานั่งดื่มที่คลับแห่งหนึ่งฉันมาด้วยชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงเพลิง ความยาวเหนือเข่า แต่งหน้าไม่เข้มมาก ผมยาวมัดขึ้นสูงเป็นหางม้า ดวงตาเฉี่ยวคมมองบรรยากาศในร้านอย่างสบายใจ แต่ทว่าสายตากับไปสะดุดกับแผ่นหลังชายคนหนึ่งที่มองจากข้างหลังยังรู้เลยว่าเขาหล่อมาก ความหล่อทะลุสายตายังไงยังงั้น เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำสนิท ดูดีมีระดับ จนฉันอยากเห็นหน้าเขาขึ้นมาแล้วสิว่าจะหล่อมีออร่าขนาดไหน แต่ไม่ไกลจากนั้นมีผู้ชายหน้าหล่อสองคนยืนอยู่ไม่ไกล ทรงเหมือนเขาเป็นมาเฟียเลยอ่ะ แต่ไม่เป็นไรกร้าวใจฉันดี แต่ทว่าจู่ๆผู้ชายคนนั้นก็หันหน้ามามองฉัน เขาคงไม่รู้หรอกใช่ไหมว่าฉันแอบมองเขาอยู่ แต่ตอนนี้สนใจที่ไหนล่ะได้เห็นหน้าผู้ชายคนนั้นแล้ว หล่อมาก หล่ออย่างกับเทพบุตรลงมาจุติ อร้ายยยย!!! ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ฉันจะเป็นลม เราสองคนมองสบตากันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลาหลายนาที จนฉันรู้สึกเขินๆขึ้นมาเลยเบนสายตาหนีไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาคู่นั้น จะมีใครรู้ไหมว่าฉันเขินจนทำตัวไม่ถูกแล้ว

ที่ฉันมานั่งอยู่ตรงนี้ไม่ใช่อะไรพอดีฉันนัดกับยัยชมพูกับยัยน้ำใสไว้ เพราะเหมือนยัยน้ำใสจะแนะนำแฟนมันให้ฉันรู้จักไม่รู้มันไปแอบมีแฟนตั้งแต่ตอนไหน ฉันถึงได้มานั่งแอบมองผู้ชายจนเขาจับได้อยู่ตรงนี้

"ยัยพลอย !! ฉันสองคนมาแล้วจ้า" เสียงแหลมมาแต่ไกล จะใครที่ไหนล่ะก็ยัยน้ำใสเพื่อนรักยังไงล่ะที่พวกมันเดินมากับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้อีก 2 คนคงเป็นแฟนมันล่ะมั้ง แต่คนไหนล่ะหล่อๆทั้งนั้นเลย แต่น้อยกว่าพี่คนนั้นนะที่ฉันแอบมองเขาตั้งแต่แรก พูดแล้วเขิน อร้ายยยย!!!

"อ้าว!เห้ย มึงไปนั่งทำไรตรงนั้นว่ะไอ้เหมันต์ มานั่งกับพวกกูนี่" มาร์คเห็นเพื่อนนั่งรออยู่อีกโต๊ะเลยเรียกเพื่อนมานั่งด้วยกันทันที พอดีเขานัดเพื่อนเขากับเพื่อนน้ำใสมาจะได้ทำความรู้จักกัน

"ยัยพลอย ยัยชมพู คนนี้แฟนฉันชื่อ มาร์ค แถมเป็นเจ้านายแกด้วยยัยพลอย พี่เขาเป็นเจ้าของผับที่แกทำงานอยู่ด้วยนะ หนูฝากพี่ดูแลเพื่อนหนูด้วยนะค่ะ" น้ำใสจึงเอ่ยปากแนะนำแฟนให้เพื่อนรู้จักและบอกกล่าวถึงสถานะแฟนของเธอที่เป็นเจ้านายของเพื่อน เพื่อฝากฝังให้ดูแลเพื่อนรักให้ปลอดภัยในระหว่างทำงาน

"สวัสดีครับ พี่ก็ขอแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการอีกทีนะครับ พี่ชื่อ มาร์ค เป็นแฟนของน้ำใสนะครับ ส่วนสองคนนี้เป็นเพื่อนสนิทพี่เองชื่อ เดวิส กับ เหมันต์ นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักสาวๆนะครับ"

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ/ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ" สองสาวเอ่ยตอบรับด้วยความยินดี

"ยินดีที่ได้รู้จักพวกพี่สองคนด้วยนะค่ะ" ฉันจึงหันไปมองหน้าพี่ทั้งสองคนด้วยความเขิน โดยเฉพาะพี่เหมันต์ ไม่คิดว่าเราจะได้มีโอกาสรู้จักกันนะเนี่ย พรหมลิขิตชัดๆ ส่วนพี่เดวิสก็ได้แต่ยิ้มๆตอบตามมารยาท

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" เหมันต์รู้สึกตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกเห็น เธอกล้าสบตาเขาทั้งที่ไม่มีใครเคยกล้าทำ เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เธอตรงสเป็กของเขาแทบทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา บุคลิกการแต่งตัว มันใช่เลย ผมสนใจเธอขึ้นมาแล้วสิ ส่วนเพื่อนๆของเหมันต์ก็ได้มองเพื่อนอย่างมึนงง เพราะปกติแล้วเหมันต์จะเป็นคนนิ่งๆขรึมๆมากกว่า ไม่ค่อยสนใจใครสักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้มันเกินความคลาดหมายไปแล้ว ดูมันจะสนใจน้องพลอยเป็นพิเศษ

"มึงสนใจน้องพลอยหรอว่ะ กูไม่เคยเห็นมึงสนใจใครเลยนะ คนนี้มึงเอาจริงใช่ไหม" เดวิสเอ่ยกระซิบถามเพื่อนที่นั่งอยู่กับตน เพราะเขาอยากรู้ว่ามันคิดยังไง มันสนใจน้องจริงๆใช่ไหม เพราะถ้ามันเล่นๆคงจะไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เพราะน้องเป็นเพื่อนของแฟนเพื่อน มันจะยุ่งยากกันทีหลังนะสิ

"อืม คนนี้กูจอง กูไม่คิดที่จะเล่นๆกับใครอยู่แล้ว กูจริงจัง" เขาตอบเพื่อนด้วยท่าทางนิ่งๆแต่ประกาศชัดว่าเขาหมายปองคนนี้ไว้แล้ว คนอื่นไม่มีสิทธิ์ยุ่ง

"เออ" ถ้ามันประกาศกร้าวมาขนาดนี้ คนนี้มันคงเอาจริง เขาไม่คิดจะขัดอะไรอยู่แล้ว แล้วแต่มันเลย