หลังจากที่เราสองคนกินอะไรเสร็จแล้วก็พากันกลับคอนโดทันที พอมาถึงห้องข้าวของเครื่องใช้ต่างๆของฉันก็มาวางอยู่ในห้องเป็นกองเลยสงสัยเก็บมาหมดเลยมั้งเนี่ย ไม่คิดจะเอาไว้ติดห้องฉันบ้างหรือไง ต้องเป็นเพราะคำสั่งของพี่เหมันต์แน่ๆถึงได้เก็บมาเรียบซะขนาดนี้ ป่านนี้ห้องฉันคงเหลือแต่ห้องแล้วแน่ๆ
"หนูครับ จะจัดของเองไหมพี่จะได้ช่วย หรือจะให้แม่บ้านมาช่วยจัดให้ก็ได้นะครับ" ผมเห็นน้องยืนมองข้าวของตรงหน้ามาสักพักแล้ว ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ไม่เห็นเก็บของอะไรเสียที
"หนูจัดเองดีกว่าค่ะ หนูจะได้จำได้ พี่ไม่ต้องช่วยหรอกค่ะ แล้วจะให้หนูอยู่ห้องไหนหรอค่ะ" ฉันจึงถามหาถึงห้องพักทันที จะได้รีบๆหอบของไปเก็บ
"ห้องนี้ครับ" ผมยิ้มและชี้ไปที่ห้องตัวเอง พร้อมส่งสายตายิ้มกริ่มให้เธอ
"แต่.. แต่นั่นมันห้องพี่นะค่ะ" ฉันเพียงได้แต่มองและพูดอย่างแผ่วเบาออกมา
"ครับห้องพี่ เราสองคนจะนอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกันครั
