“ลิลินผมบอกให้ปล่อย!”
“กลิ่นตัวต่อหอมขนาดนี่ ลิลินจะปล่อยทำไมละค่ะ ยิ่งคนมองเยอะๆ แบบนี่ ยิ่งดีใหญ่เลย”
“โย่ว! พี่ต่อ” ผู้ชายผมสีบอร์นทองเดินเข้ามาด้วยท่าทีกวนๆ ก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา
“นี่ต่อ! ทำแบบนี้ได้ยังไง ทิ้งเขาแล้วมาอยู่กับผู้หญิงที่หน้าฉาบด้วยถนนยางมะต้อย นอกจากจะดำแล้ว ยังด้านอีก” เขาเดินมาซบไหล่ของต่อ จนลิลินตกใจ
“นี่มึงทำอะไรของมึง!” ต่อหันใบหน้าไปกระซิบใส่หูของผู้ชายผมบอร์น
“พี่ต่อนี่!” เขาตบหน้าอกต่อ ด้วยท่าทางจริต
“นอกจากขวัญ เต้ซี่! ก็ไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้นะคะ”
“เต้ซี่!” ต่อทวนชื่อนั้นอีกรอบ เพราะตกใจกับพฤติกรรมน้องชายตัวเอง
“ออกไปได้แล้วย่ะ! หล่อนเห็นไหมมันร้านอาหาร คนมองเยอะแยะ จะมายืนประจานตัวเองหรา~ ว่า...หาผัวไม่ได้ จนต้องมาทำตัวเหมือนตุ๊กแก เกาะแกะผู้ชายคนอื่นขนาดเนี่ย!” เขายังคงกอดต่อไม่ปล่อย จนลิลินจะต้อง เป็นฝ่ายปล่อยเอง
“ต่อเป็นเกย์หรอคะ
