ตอนที่ 17 รับโทษแทนอย่าสาสม (2)
แก้วถูกสองลูกน้องของแอลฟ่าลากตัวออกไปจากห้องทำงานทันที หญิงสาวยังคงร้องตะโกนขอชีวิตจากแอลฟ่าซ้ำ ๆ พลางพยายามขืนร่างกายตัวเองเอาไว้ไม่ให้ถูกลากไป มือเรียวเกาะเกี่ยวทุกอย่างเพื่อยื้อเอาไว้ให้มากที่สุด ซึ่งระหว่างที่ถูกลากลงไปก็ผ่านหน้าห้องพักของเม็ดทรายและดาว ซึ่งดาวก็เพียงออกมายืนเหลือบมองแก้วด้วยแววตาเรียบเฉย จนไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังรู้สึกหรือคิดอะไรอยู่
“อย่านะคะนาย...อื้อ ๆ แก้วผิดไปแล้วจริง ๆ แก้วกราบละค่ะ...นายอย่าฆ่าแก้วนะคะ” แก้วที่เริ่มกลัวมากจนฟูมฟายร้องไห้ลั่น
เอ่ยร้องขอชีวิตซ้ำ ๆ ครั้งนี้เธอเข็ดและไม่กล้าแล้วจริง ๆ “ไว้ชีวิตแก้วด้วยเถอะนาย...อื้อ ๆ”
เสียงร้องโหยหวนของแก้วที่ดังลั่นทั่วบ้านพักปลุกให้เม็ดทรายซึ่งหลับอยู่ค่อย ๆ ลืมตาตื่น หลังจากลุกขึ้นนั่งได้ครู่หนึ่งก็จำได้ว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของแก้ว เม็ดทรายไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็พยายามลุ
