ยั่วรัก หม้ายสาวสายแซ่บ

ตอนที่ 2 เปิดตัว 2-2

“มนไปก่อนนะพวกแกเจอกันตอนเย็นนะจ้ะ” ธมนโบกมือให้เพื่อนรักทั้งสามที่มีเรียนในช่วงบ่ายแล้วเดินไปขึ้นไปที่ร้านกาแฟเพื่อนเริ่มงานของเธอ

“กาแฟดำที่หนึ่งครับ” อดัม อันวาซาร์ วัย30 ปี หนุ่มหล่อชาวสเปนที่มาตกหลุมรักสาวไทยน่ารักอย่างธมนและคอยช่วยเหลือค่าใช้จ่ายของเธอแล้วยังโอนเงินก้อนใหญ่ใส่บัญชีของเธออีกต่างหากทั้งที่ธมนไม่ยอมรับแต่เขาก็ไม่ยอมบอกว่าต้องดูแลเมียของเขาแต่เรื่องนี้เพื่อนๆของธมนไม่มีใครรู้เพราะเธอกลัวเพื่อนจะว่าที่ตัดสินใจเร็วไปแต่เธอรักเขาทั้งที่ยังคบกันไม่ถึงสามเดือนด้วยซ้ำเธอก็ยอมให้เขาเชยชมแล้ว

“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” ธมนบอกแฟนหนุ่มแล้วทำกาแฟให้ลูกค้าคนก่อนหน้าแล้วถึงทำให้แฟนหนุ่มแล้วเอาไปเสริฟที่โต้ะ

“กาแฟดำมาแล้วค่ะ รอมนแป้บนะคะ” ธมนบอกแฟนหนุ่มเพื่อไปเก็บของก่อนเลิกงาน

“ไปกันเลยนะครับฮันนี่” อดัมบอกแฟนสาวเพราะวันนี้เขาจะต้องกลับสเปนแล้วแต่ธมนยังไปกับเขาไม่ได้เพราะเธอยังเรียนไม่จบแต่อดัมก็จะชวนเธอไปเที่ยวบ้านเขาที่สเปน

“ค่ะ อดัมเป็นอะไรคะ” ธมนถามแฟนหนุ่มเมื่อขึ้นรถของเขาและจะไปที่คอนโดหรูของเขาเป็นประจำเกือบทุกวันและใช้เวลาอยู่ด้วยกันวันสองชั่วโมงสามชั่วโมงบ้างแล้วแต่ว่าเธอมีเวลามากน้อยแค่ไหนที่จะไม่ทำให้เพื่อนๆเป็นห่วง

“ผมต้องกลับไปดูงานที่สเปนน่ะครับ ฮันนี่ไปอยู่กับผมที่สเปนมั้ยครับ” อดัมชวนแฟนสาวที่มองเขาอย่างตกใจเธอไม่คิดว่าแฟนหนุ่มจะกลับสเปนเร็วอย่างนี้

“มนยังเรียนไม่จบเลยค่ะ อดัมไปอยู่ที่โน่นก็ไม่เห็นเป็นไรถ้ามีเวลาก็มาหามนได้นี่คะ” ธมนบอกแฟนหนุ่มที่ทำหน้ายุ่งเขาไม่อยากทิ้งเธอไว้ที่นี่แต่เขาก็มีงานต้องรับผิดชอบมากมาย

"ก็ได้ครับ" อดัมจำต้องตามใจแฟนสาวเพราะเธอยังเรียนไม่จบแล้วอดัมก็มาหาแฟนสาวทุกวันก่อนจะกลับสเปน

อดัมจำใจกลับไปสเปนเพื่อรับผิดชอบงานของเขาและทำให้เขามาหาแฟนสาวบ่อยไม่ได้และติดต่อเธอน้อยลงจนกระทั่งเขาประสบอุบัติเหตุรถคว่ำเพราะไปเจอคู่แข่งทางธุระกิจในสนามแข่งรถชื่อดังท้าทายให้แข่งรถและมันเล่นนอกกติกาทำให้เขารถคว่ำบาดเจ็บสาหัสนอนเป็นรักษาตัวอยู่นานจึงขาดการติดต่อกับธมนตั้งแต่นั้นมา

“เฮ้ย ยัยมนแกเป็นอะไร ร้องไห้ทำไมฮ๊า” มัลลิกากับภานุพงษ์และครองขวัญถามเพื่อนรักที่เดินร้องไห้เข้ามาในบ้านของพวกเธอเช่าอยู่ด้วยกัน

“ฮือ ฮือ ทำยังไงดีมนจะทำยังไงดีลิกา” ธมนร้องไห้โผเข้ากอดมัลลิกาทันทีเธอจะบอกเพื่อนๆยังไงดีว่าเธอท้องแล้วตอนนี้ก็ติดต่อแฟนหนุ่มไม่ได้อีกด้วย

“แกเป็นอะไรมน ถ้าแกไม่บอกพวกเราก็ไม่รู้นะ” ครองขวัญถามเพื่อนรักที่เอาแต่ร้องไห้จนพวกเธอไม่รู้จะปลอบยังไงและไม่รู้ว่าร้องไห้ทำไม

“ลิกา ขวัญ นัตตี้ มนท้อง” ธมนบอกเพื่อนรักทั้งสามที่อ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อว่าเพื่อนรักของเธอจะท้องแล้วไปท้องตอนไหนทั้งๆที่ทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านกาแฟมาตลอด

“แกท้องได้ยังไงมนแล้วท้องกับใคร” ภานุพงษ์ถามธมนอย่างต้องการความจริงจากเพื่อนรัก

"คือมน.." ธมนก็เล่าเรื่องของเธอกับอดัมให้เพื่อนรักทั้งสามคนฟังอย่างไม่ปิดบัง

“แกติดต่อเขาไปหรือยังล่ะมน” มัลลิกาถามธมนที่น้ำตาไหลไม่หยุด

“ติดต่อแล้วแต่ติดต่อไม่ได้ไปถามที่คอนโดเขาก็ไม่รู้ มนจะทำยังไงดี ฮือ ฮือๆ..” ธมนตอบเพื่อนแล้วก็ร้องไห้ขึ้นมาอีกเธอหมดปัญญาตจะตามหาแฟนหนุ่มแล้ว

“แกอย่าเพิ่งคิดมากเลยมนเดี๋ยวหลานฉันจะแย่เอาเราค่อยๆคิดกันดีกว่านะ” ครองขวัญบอกธมนแล้วก็ช่วยกันปลอบใจจนธมนหยุดร้องไห้

“แกต้องเข้มแข้งนะมน ต้องดูแลตัวเองและลูกแกยังมีพวกเราในเมื่อเขามาอยู่กับแกแล้วแกต้องดูแลเขาให้ดีนะ” ภานุพงษ์ให้กำลังใจเพื่อนรัก

“ใช่แล้วมนพวกเราจะอยู่ข้างๆแกนะอย่างห่วงเลย” มัลลิกาบอกเพื่อนรักแล้วทั้งสี่คนก็กอดกันร้องไห้และสัญญากันว่าจะดูแลกันและกันตลอดไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

ตอนนี้ธมนท้องโตใกล้จะคลอดแล้วเธอฟูมฟักลูกน้อยในท้องอย่างดีแม้ร่างกายเธอจะไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนแต่เธอก็ไม่อยากให้เพื่อนๆเป็นห่วงไหนจะดร็อปเรียนแต่เธอก็ยังมีเงินที่อดัมโอนเข้าบัญชีให้ใช้จ่ายไม่ใช่น้อยขนาดเธอยังไม่รู้เลยว่าเขาโอนเงินให้เธอเยอะขนาดนี้มันมากพอที่จะคลอดลูกและดูแลลูกได้ถ้าเธอรู้จักใช้เงินและทำงานเพิ่มก็จะอยู่ได้ไม่เดือดร้อน

“นัตตี้ แกอยู่ไหนมนเจ็บท้อง โอ้ย..” ธมนเรียกหาเพื่อนรักที่อยู่ในห้องแล้วภานุพงษ์ก็เร็วพอเมื่อเขาได้ยินเสียงเพื่อนรักเรียกก็วิ่งหน้าตื่นออกมาจากห้องของเขาแล้วยืนหันรีหันขวางว่าจะทำอะไรก่อน

“แกโทรตามรถพยาบาลก่อนสิภานุ อืม โอ้ยย..” ธมนบอกภานุพงษ์ที่หันรีหันขวางแล้ววิ่งไปที่โทรศัพท์ตามที่เพื่อนท้องโตบอก

“โทรแล้วแกใจดีๆไว้นะมนเดี๋ยวนัตตี้โทรบอกลิกากับขวัญก่อนนะ” ภานุพงษ์พูดจบก็โทรบอกเพื่อนทั้งสองคนให้รีบมาทั้งรถทั้งเพื่อนมาพร้อมกันทั้งหมดก็ตามธมนไปโรงพยาบาลใกล้บ้านที่เธอฝากท้องไว้

มัลลิกา ภานุพงษ์ ครองขวัญ นั่งรอเพื่อนรักที่อยู่ในห้องคลอดเกือบสองชั่วโมงใจสั่นหวิวๆอย่างบอกไม่ถูกทั้งสามมองหน้ากันไม่รู้จะทำยังไงจนผ่านไปชั่วโมงที่สามคุณหมออกมาเรียกมัลลิกากับเพื่อนเข้าไปหาธมนที่กำลังอ่อนแรงเพราะเธอเสียเลือดมากเมื่อคลอดลูกสาวและหมอบอกว่าเพื่อนของเธอเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว

“มนแกได้ลูกสาวน่ารักมากเลย” มัลลิกาบอกธมนที่นอนหน้าซีดจนน่ากลัวเธอจับมือเพื่อนรักไว้มั่น

“ลิกา, มนฝากลูกด้วยตั้งชื่อให้ยายหนูว่าจัสมินนะ มนคงไม่มีโอกาสได้เลียงดูลูกแล้ว มนยกยัยหนูให้เป็นลูก ลิกาจะได้มั้ย” ธมนมองเพื่อนรักอย่างขอร้องเธอรู้ว่ามัลลิกาสามารถทำเรื่องรับลูกสาวเธอเป็นลูกบุญธรรมได้ง่ายกว่าครองขวัญและภานุพงษ์เพราะคุณตาของเพื่อนรักมีเส้นมีสายเยอะ

“แกอย่าพูดอย่างนี้สิมน พวกเราจะช่วยแกกันเลี้ยงยัยหนูจัสมินกันนะเพื่อนรัก” มัลลิกาบอกเพื่อนรักด้วยเสียงสั่นเครือน้ำตาไหลเป็นทาง

“แกจะแม่ที่ดีนะมนต้องเลี้ยงยัยหนูให้เป็นเด็กดีได้แน่” ภานุพงษ์บอกเพื่อนรักอย่างสงสาร

“นั่นสิมน พวกเราจะเป็นแม่ทูนหัวให้ยัยหนูตามที่ตกลงกันไว้นะแก” ครองขวัญบอกเพื่อนรักที่ยิ้มทั้งน้ำตาด้วยเสียงสะอื้น

“มนฝากยัยหนูด้วยนะพวกแก มนบุญน้อยไม่ได้อยู่เลี้ยงดูแกบอกแกด้วยว่าแม่มนรักแกมาก” มนบอกเพื่อนรักด้วยเสียงแผ่วเบาและมีรอยยิ้มแต้มใบหน้าที่ซีดเซียวมือที่จับมัลลิกากับครองขวัญไว้คนละข้างคลายลงช้าๆ

“ลิกาจะเป็นแม่ที่ดีให้ยัยหนูมนไม่ต้องเป็นห่วงนะหลับใหสบายนะเพื่อนรัก” มัลลิกาบอกเพื่อนรักที่หายใจแผ่วเบาจนเสียงติ้ดดังขึ้นยาวๆ

คุณหมอก็พยักหน้าให้พวกเธอว่าเพื่อนหลับสบายไปแล้วทั้งสามร้องไห้เสียงดังอย่างกลั้นไม่อยู่พยาบาลพาพวกเธอออกไปรอหน้าห้องจนทุกอย่างเรียบร้อย มัลลิกาโทรบอกแม่ของเธอเรื่องของธมนแล้วให้ส่งทนายความมาช่วยจัดการเรื่องยัยหนูจัสมินเพื่อเธอจะได้มีสิทธ์เลี้ยงดูเนื่องจากธมนได้ทำเอกสารทุกอย่างไว้ให้เธอเหมือนจะรู้ตัวล่วงหน้าว่าไม่สามารถอยู่ดูแลลูกได้ คุณมายาวีมาฝรั่งเศสพร้อมกับทนายความเพื่อจัดการตามที่ลูกสาวขอร้องและช่วยจัดการงานศพของธมนจนเสร็จเรียบร้อยก็พายัยหนูจัสมินกลับไปดูแลที่บ้านเช่าของพวกเธอ

คุณมายาวี วรเกียรติสกุล ลูกสาวคนที่สองของเจ้าสัวร่มธรรมกับคุณหญิงกมลฉัตร วรเกียรติสกุล มีพี่ชายหนึ่งคนคือ คุณธนากร และน้องสาวหนึ่งคน คุณมยุรี และคุณมายาวีแต่งงานกับคุณปณตมีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคนคือมัลลิกาแต่สามีของเธอบุญน้อยได้เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุตั้งแต่มัลลิกาอายุสิบขวบเธอจึงเป็นซิงเกิ้ลมัมเลี้ยงลูกมาคนเดียวโดยไม่คิดจะมีสามีใหม่

“ลิกาจะเลี้ยงยัยหนูไหวเหรอลูกไหนจะเรียนอีกน่ะ ให้แม่เอาไปเลี้ยงที่บ้านเราดีมั้ยลูก” คุณมายาวีได้เห็นยัยหนูจัสมินก็หลงรักทันทีและได้บอกกับหลุมศพของธมนเพื่อนลูกสาวว่าจะรักและดูแลยัยหนูจัสมินให้เป็นเหมือนหลานแท้ๆของเธอเลย

​