“หวานมาก”
เขาถอนจูบออกอย่างเสียดาย มือหนายังคงพันธนาการหล่อนไว้ ไม่ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายได้ทำร้ายตน ร่างสูงสง่าเคลื่อนตัวลงต่ำ ประทับริมฝีปากพรมจูบทั่วเรือนกาย กลิ่นหอมละมุนไม่ฉุนกึกเหมือนคู่ควงคนอื่นๆ ที่เขาเคยหิ้วขึ้นเตียง แม่พวกนั้นนึกว่าตกลงไปในถังน้ำหอมเถอะ หลายครั้งที่เขาต้องหลับหูหลับตาทำกิจให้เสร็จไวๆ โดยปราศจากความรู้สึกลึกซึ้งนอกจากต้องการปลดปล่อยเท่านั้น
ผิดกับโรสริน เธอทำให้เขาหลงใหล อยากจูบ อยากกอด อยากดอมดมให้นานที่สุด
“เมตตาโรสเถอะค่ะ ฮึก อย่าทำโรสเลย”
ร้องขอความเห็นใจทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าไม่มีทางได้ อ้อยเข้าปากช้างมีหรือจะหลุดรอด
“แค่เป็นเมียฉัน แค่ยอมฉันมันจะตายใช่ไหม?” อารมณ์หวามเริ่มขุ่นมัวเพราะแม่คุณเอาแต่ร้องห่มร้องไห้
“ฉันไม่อยากเป็น ฮึก ไม่อยาก!” หญิงสาวส่ายหน้าทั้งน้ำตา หอบหายใจสะท้านยามเขาแกล้งกดสะโพกแนบคลึงจุดอ่อนไหว
“เธอต้องเป็น!”
คนอย่างแดเนียลสะกดคำว
