อรัลที่กำลังกอดร่างนุ่มนิ่มของเซริแน่นอยู่บนเตียงหลังทั้งคู่ผ่านเกมส์รัก ต้องลืมตาตื่นขึ้นอย่างหงุดหงิด เพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นติด ๆ กันหลายครั้ง เขาขมวดคิ้วแน่นก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์มากดรับสายแบบไม่ได้ดูชื่อ
“ฮัลโหล
[ไอ้ห่ารัล มึงอยู่ไหน]
“นอน มึงมีไร” แค่ได้ยินน้ำเสียงยียวนกวนประสาทเขาก็รู้ทันทีว่าปลายสายเป็นใคร
[ไอ้สัส มึงเนี่ยนะจะนอนแต่หัวค่ำ]
“มีไร ถ้าไม่มีกูจะวางสายแล้ว รบกวนเวลานอน”
[กูอยู่ผับมึงเนี่ย]
“แล้ว??” น้ำเสียงของอรัลห้วนขึ้นกว่าเดิม
[กูโทรตามมึงมาแดกเหล้ากับพวกกูไง]
“ไม่ไป” อรัลรีบปฏิเสธออกมาทันควันแบบไม่ต้องเสียเวลาคิดให้เหนื่อย
[ถ้ามึงไม่มากูจะไปกินเหล้าที่ห้องมึง] อรัลถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ มองคนข้างกายที่หลับสนิทไม่รู้เรื่อง ก่อนจะตอบเสียงเนือย ๆ ที่เต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ
“เอ่อ ๆ เดี๋ยวกูออกไป แต่อยู่ไม่นานนะ”
[เร็ว ๆ ถ้านานกูกับไอ้เก้าบุกถึงห้
