"สายเปย์ว่างั้น ทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนเลยหรือเปล่า"
"แล้วแต่จะคิด " เธอเม้มปากเป็นเส้นตรง เขาคงพาผู้หญิงมาเดินซื้อของแบบนี้บ่อย วันนี้มาคัสพาเธอออกมาซื้อเสื้อผ้าและของใช้ใหม่ทั้งหมด อีกสองวันต้องพาเธอไปผ่าตัดที่รัสเซีย วันนี้อาร์กอนและลูคัสไม่ได้ตามมาด้วยต้องไปจัดการเรื่องระงับการส่งสินค้าชั่วคราว วันนี้มาคัสจึงต้องทำหน้าที่เป็นคนขับรถและเด็กถือของให้เธอ
"ฉันจะทำให้นายหมดตัวเลยคอยดู "
"ฉันยอม ให้เธอทั้งตัวเลยแม่จันทร์ "
"หยี เลี่ยน ไปเอาคำพูดพวกนี้มาจากไหน" ไม่อยากเชื่อว่ามาเฟียอย่างเขาจะมีมุมแบบนี้ ดูแล้วก็น่ารักดี
"เห็นในละครไทยชอบพูดกันแล้วนางเอกก็ชอบ เธอไม่ชอบเหรอ " ที่แท้ก็เอาคำพูดพวกนี้มาจากในละครน้ำเน่าหลังข่าว เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะติดตามละครน้ำเน่าแบบนี้ด้วย
"ไม่รู้สิ อุ๊ยเสื้อผ้าร้านนั้นสวยจัง " รีบเปลี่ยนเรื่องทันที เมื่อเห็นร้านเสื้อผ้าแบรนด์สุดโปรด เธอเฝ้ามองมันมานานแสนนาน ราคาค่อนข้างสูงไม่มีปัญญาอาจเอื้อมซื้อมาใส่ มาคัสส่ายหน้ายิ้มๆให้กับท่าทางของเธอ
"อันนี้สวยไหม อันนี้ล่ะ ชุดนี้ด้วย " มาคัสรอที่จุดนั่งพักของร้านเขากำลังนั่งมองร่างบางลองชุดด้วยใบหน้าที่มีความสุข เธอหยิบชุดนู้นชุดนี้มาทาบที่ตัวแล้วส่องกระจกหมุนซ้ายทีขวาที ภาพนี้ทำให้เขาเพลินตา รู้สึกดีที่ทำให้เธอมีความสุข รอยยิ้มของเธอช่างสดใส อยากเห็นรอยยิ้มของเธอแบบนี้ทุกวันที่ตื่นมา อยากมีเธออยู่ข้างกายตลอดเวลา
สองมือของมาคัสเต็มไปด้วยถุงกระดาษน้อยใหญ่ เขาไม่ปริปากบ่นสักคำ จันทร์เจ้ามีความสุขกับการช็อปปิ้งครั้งนี้ที่สุด อยากจะเอาคืนมาคัสแต่ดูท่าแล้วเธอคงต้องเป็นฝ่ายถอยก่อน รู้สึกปวดเมื่อยขาทั้งสองข้างหมดแล้ว
"ไหนบอกจะทำให้ฉันหมดตัว นี่แค่เศษเงินฉันเองนะ ยอมแพ้แล้วเหรอ " จันทร์เจ้าเชิดหน้าหนีขณะนั่งรถกลับโรงแรม ยอมรับว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ มูลค่าของวันนี้ร่วมแสนกระเป๋า รองเท้า ของใช้ ปกติเธอไม่ใช่คนสิ้นเปลืองขนาดนี้ แต่เพราะต้องการจะแก้เผ็ดมาเฟียเจ้าเล่ห์ เป็นเธอซะเองที่ต้องทรมานปวดขา
"เจ้านายครับอาหารพร้อมแล้วครับ"
"ดีมาก "
"เข้ามาสิ" มาคัสเอื้อมไปจับมือเล็กให้เดินตามเข้ามาในห้อง ห้องนอนสวีทสุดหรู ตอนนี้ถูกเนรมิตให้มีโต๊ะดินเนอร์ใต้แสงเทียน ดอกกุหลาบนับพันดอกถูกจัดวางไว้ตามมุมต่างๆ อย่างสวยงาม
"นี่มันอะไรกัน " เธอตกตะลึงกับภาพตรงหน้า เขาตั้งใจทำให้เธอเหรอ ไม่อยากจะเชื่อสายตัวเอง
"ดินเนอร์ของเราชอบหรือเปล่า "
"เอามาจากในละครอีกหรือเปล่า " มาคัสยิ้มออกมาเล็กน้อย ในเมื่อคิดจะเอาชนะและคว้าหัวใจสาวไทย ต้องศึกษาจากคู่มือสำคัญ นั่นคือดูละครไทยน้ำเน่านั่นเอง
"แล้วชอบหรือเปล่า ผมตั้งใจทำให้คุณเลยนะ " มาคัสเดินมาหยุดตรงหน้าเธอแล้วจ้องมองลงไปที่ดวงตาสวยคู่นั้น
"ชอบสิ ชอบมาก รู้ไหมว่าไม่เคยมีใครทำอะไรแบบนี้ให้ฉันเลย คุณคือคนแรกเลยนะ " เริ่มหลงใหลสายตาคู่นั้น สายตาของความดุร้ายแฝงไปด้วยความอบอุ่นและปลอดภัย
"แล้วฉันก็จะเป็นคนสุดท้าย ฉันชอบเธอนะ" ทันทีที่จบประโยคมาคัสก็โน้มลงประกบจูบทันที ลิ้นหนาใช้ความช่ำชองสอดแทรกเข้าไปในโพรงปาก เธออ้าปากรับด้วยความเต็มใจ แขนเล็กโอบรอบคอร่างใหญ่อัตโนมัติ มาคัสรีบช้อนร่างบางขึ้นโดยที่ยังคงแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม เขาวางเธอลงบนที่นอนหนานุ่ม รีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออก เหลือเพียงบ๊อกเซอร์ที่ห่อหุ้มท่อนเอ็นแข็งไว้
"ไม่ทานข้าวก่อนหรือคะ "
"อยากกินเมียมากกว่า " มาคัสไม่รอช้า ถอดเสื้อผ้าของเธอออกแล้วก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างกระหาย มือหนาลูบไล้ไปตามเรือนร่างเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้กับเธอ
" มาคัส " จันทร์เจ้าครางเสียงกระเส่าเมื่อโดนลิ้นร้อนละเลงเลยมาที่ยอดอก
"อืม " ยิ่งได้ยินเสียงเธอมาคัสยิ่งเร่งจังหวะลิ้นเร็วขึ้น นิ้วมือป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณโหนกนูน แล้วไล่ลงแหวกกลีบกุหลาบลื่นมือ
"เยิ้มเลย " มาคัสแยกขาทั้งสองออกเพื่อชื่นชมความงามของกลีบกุหลาบ
"อ่า " ปลายลิ้นบดขยี้จุดกระสันจนทำให้เอวสาวกระสับกระส่าย นิ้วมือชายขยับเข้าออกเพิ่มความทรมานให้หลายเท่า
" หวาน "
" จะเสร็จแล้ว อ๊ะ " ใช้เวลาเพียงนิดให้เธอเสร็จสม มาคัสรีบลุกแล้วจับความเป็นชายที่ออกมาปวดหนึบออกมา
ขยับเข้าออกขยับขับเคลื่อนแรงปรารถนาของทั้งคู่ให้ลุกโชน บทรักเร่าร้อนดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
"อ๊ะ " เธอระบายความเสียวด้วยการดูดนิ้วตัวเอง มาคัสมองภาพนั้นยิ่งทำให้ได้อารมณ์
"อ่า เซ็กซี่มากแม่จันทร์ "
เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง ความต้องการของทั้งสองลุกโชน ไม่สามารถควบคุมได้ มาคัสและจันทร์เจ้าปฏิเสธความต้องการในครั้งนี้ไม่ได้เลย
"จะเสร็จแล้ว " น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งใส่ตัวของเธอ เขาจึงรีบอุ้มเธอไปล้างตัวในห้องน้ำ แต่นั่นคือแผนของมาเฟียเจ้าเล่ห์ บทรักร้อนแรงเริ่มขึ้นอีกครั้งโดยไม่รู้ว่าจะจบลงเมื่อไหร่
สองวันต่อมา
เครื่องบินส่วนตัวทะยานขึ้นฟ้า จันทร์เจ้ารู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย นี่คือการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกของเธอ แถมยังเป็นเครื่องบินส่วนตัว เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเพราะโดนมาคัสก่อกวนทั้งคืน นอกจากความเจ้าเล่ห์ที่มาคัสมีแล้วเธอเพิ่มความหื่นให้เขาอีกด้วย
"นอนพักก่อนก็ได้ อีกนานเลยกว่าจะถึง "
"หึ ไม่ต้องทำเป็นห่วงเลย เมื่อคืนบอกให้พอก็ไม่ยอมหยุด" จันทร์เจ้าทำหน้าย่นปากยื่น ยังโกรธเรื่องเมื่อคืนอยู่ เธอไม่ได้นอนเต็มตื่นมาหลายคืนแล้ว
"ช่วยไม่ได้ใครให้ทำตัวน่าเอากันล่ะ เมียน่าฟัดขนาดนี้ พูดแล้วก็อยาก" นี่บนเครื่องบินเขายังกล้าหื่นอีกเหรอเนี่ย
"หยุดเลยนะ จะนอนแล้ว ห้ามกวนไม่งั้นจะไม่ยอมผ่าตัด " มาคัสเลิกแกล้งเพราะกว่าจะเกลี้ยกล่อมให้ยอมผ่าตัดได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แล้วอีกอย่างตอนนี้เธอเริ่มเปิดใจยอมรับตัวเขาเพิ่มขึ้นมาก แต่ยังมีอีกเรื่องที่เขายังหนักใจอยู่
รัสเซีย
"ป๊ะป๋า เดซี่คิดถึงป๊ะป๋าจังเลยค่ะ " หญิงสาวหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา เดซี่วิ่งมากอดมาคัสด้วยท่าทางดีใจ จันทร์เจ้างงว่าเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นใคร
"ป๋าก็คิดถึงเดซี่ครับ ตอนป๋าไม่อยู่เดซี่ดื้อหรือเปล่า" จันทร์เจ้าสังเกตแววตาที่มาคัสมองหน้าเด็กน้อยคนนี้ช่างเป็นแววตาที่เต็มไปด้วยอบอุ่นและความเป็นห่วงมากมายเหลือเกิน
"นี่ใครคะป๊ะป๋า" เดซี่หันมองเธอด้วยสายตาไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่
"สวัสดีค่ะก่อนสิ "
"ไม่เอา ป๊ะป๋าจะหาแม่ใหม่ให้เดซี่อีกแล้วใช้ไหม เดซี่ไม่เอาแม่ใหม่ ไม่เอา ไม่เอา กรี๊ด " จากนั้นร่างเล็กก็วิ่งหนีเข้าบ้านไป
"เดซี่ เดซี่ "
"ตามเธอไปเถอะค่ะ ฉันโอเค " จันทร์เจ้าจับมือของมาคัส เป็นเชิงบอกว่าเธอไม่เป็นไร
"มึงว่างานนี้นายหญิงของเราจะเจอฤทธิ์อะไรของคุณหนูเดซี่มั่งวะ" ลูคัสและอาร์กอนยืนปรึกษากันอย่างเงียบๆ
"ไม่รู้ว่ะ ที่ผ่านๆ มาก็เก็บเสื้อผ้าหนีกันแทบไม่ทัน" อาร์กอนพูดขึ้น
"แต่กูดูท่าแล้วนายหญิงคนนี้แหละที่จะปราบคุณหนูเดซี่ได้" ลูคัสมั่นอกมั่นใจในตัวจันทร์เจ้า งานนี้คุณหนูเดซี่ของพวกเขาต้องได้รับบทเรียนที่ถูกต้องอย่างแท้จริง ที่ผ่านมาเจ้านายของพวกเขาตามใจเธอจนไม่มีใครสามารถทำอะไรเธอได้