19 น้อยใจ
"ดะ..ดาขอโทษค่ะ ดาไม่ต้องตั้งใจทำมันแตกจริงๆ"
"ผู้หญิงชั้นต่ำอย่างเธอก็กล้าดียังไงเข้ามาในห้องนี้ทั้งๆที่ฉันไม่ได้สั่ง คิดว่าฉันใจดีมากใช่ไหมรมิดา!"
รมิดาน้ำตารื้อ เธอไม่ได้ตั้งใจเข้ามาจริงๆ ด้วยความหวังดีเห็นว่าห้องทำงานรกก็เลยเข้ามาทำความสะอาดให้
หญิงสาวใบหน้าซีดเผือกเมื่อชายหนุ่มค่อยๆถอดนาฬิกาข้อมือออกวางไว้บนโต๊ะ สายตาดุจัดจับจ้องที่ใบหน้าของเธอ ก่อนที่มือจะเลื่อนลงไปแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออก
"คะ...คุณพีทจะทำอะไร!"
"ฉันจะลงโทษเธอ..โทษฐานทำของสำคัญของฉันแตก"
"มะ...ไม่นะ! คุณพีทมีแฟนอยู่แล้ว..ยะ...อย่าทำแบบนี้กับดาเลย" เสียงหวานเริ่มสั่น เธอไม่อยากทำผิดเป็นครั้งที่สองอีก หากคนรักของเขารู้เข้าต้องรู้สึกไม่ดีแน่ๆ
"เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่ารมิดา ฉันสามารถมีอะไรกับคนอื่นได้โดยปราศจากความรัก ถึงแต่งงานไปก็แอบไปซื้อกินอยู่ดี"
"คุณพีท..." ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่แสนดีจริงๆแล้วจ
