14 พ่ายแพ้
"กรี๊ดดดด!!! อย่าทำ!!"
ชายหนุ่มผลักเธอล้มลงบนที่นอนแล้วรีบขึ้นคร่อมทับร่างบางพร้อมตึงข้อมือเล็กไว้เหนือหัว เสียงหัวเราะเยาะเหมือนกำลังสะใจทำให้รมิดาเริ่มรู้สึกกลัว เขาไม่เคยเป็นแบบนี้ และก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นแบบนี้!
"ทำเป็นเล่นตัวเพื่อเรียกร้องความสนใจ ทั้งๆที่ความเป็นจริงแทบอยากกระโจนใส่ฉัน"
"ฮึก! ดาไม่ได้คิดแบบนั้น ได้โปรด~" รมิดารู้ตัวดีว่าสู้แรงหมอหนุ่มไม่ได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ก็คือปล่อยให้น้ำตาไหลรินหวังให้เขาเห็นใจ แต่ดูเหมือนว่าความสงสารจะส่งไปไม่ถึงจิตใจดำมืด เพราะยิ่งร้องไห้เท่าไหร่เขาก็ยิ่งหัวเราะเยาะด้วยความสะใจ
"ยังรักฉันอยู่ไม่ใช่หรอรมิดา"
"ตะ...แต่ก็ไม่ได้แปลว่าคุณจะทำอะไรกับดาก็ได้"
"คิดผิดคิดใหม่ได้นะรมิดา ตอนนี้ชีวิตเธออยู่ในกำมือของฉัน จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด ถ้าเกิดทำให้ฉันไม่พอใจขึ้นมาพรุ่งนี้...เธอได้ไปนอนกินข้าวแดงในคุกแน่!"
"ฮื้อๆๆ ไม่...ดะ...ดาขอล่
