24 ฉันประเมินเธอต่ำไป
ทีปกรมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารสุดหรูใจกลางเมือง ซึ่งเป็นร้านดังขึ้นชื่อเรื่องรสชาติเพราะวัตถุดิบทั้งหมดเป็นเกรดนำเข้า บรรดาคนมีตังค์ชอบมาที่ร้านนี้ส่วนหนึ่งก็เพราะบรรยากาศเนื่องจากร้านตั้งอยู่บนชั้นดาดฟ้าของตึกมองเห็นวิวรอบๆตัวเมือง แต่สำหรับคนจนๆอย่างรมิดาแค่ข้าวแกงข้างทางก็หรูแล้ว
“เอ่อ...เดี๋ยวดารอในรถก็ได้ค่ะ” ดูการแต่งตัวของเธอสิ เสื้อยืดธรรมดา กางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าผ้าใบ ไม่กล้าเดินเข้าไปในร้านอาหารหรูหราแบบนั้นหรอก
“แล้วถ้าเกิดฉันทานข้าวสองสามชั่วโมงเธอจะไม่ตายคารถฉันหรอ” ชายหนุ่มบ่นเหมือนกำลังไม่พอใจ
“ดากลัวคุณท่านข้าวไม่อร่อยค่ะ เดี๋ยวดานั่งรอข้างนอกก็ได้”
“ถ้าเธอจะนั่งรอกลางแดดจัดก็ตามใจ แต่ครั้งนี้ถ้าเป็นลมอีกอย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน!”
รมิดาถอนหายใจก้มหน้าเดิมตามร่างสูงไป ส่วนเขาก็เดินนำหน้าไปโดยไม่หันกลับมามอง พนักงานในร้านมองตามเป็นตาเดียวกันเพราะ
