32.ความลับไม่มีในโลก
1109 Words
ความเดิม- "วุ๊ย..ฉั๊นละเบื่อจริง ๆ คุณพวกเด็กสมัยนี้ ทำไมต้องมีถ้า ทำไมต้องท่าโน้นท่านี้ คอยดูเถอะถ้าพบหลักฐานว่าพนิดา วรรณวัฒน์ คือคนเดียวันกับ พนิดา เวียงวงค์ ละก็ ฉั๊นจะขอมาเป็นลูกบุญธรรมแล้วหาหนุ่ม ๆ ให้เสียเลย" คุณจันทราหันไปบ่นกับสามีกระทบลูกชายแล้วเดินหายเข้าไปในครัวทันที
……………………………………….
//แม่ครับทำแบบนั้นไม่ได้นะครับ.. ธันทรร้องบอกไล่หลังมารดาไปแล้วหันมาสบตากับผู้เป็นบิดาอย่างขอความช่วยเหลือ
..ไม่ต้องกังวลไปหรอก ลูกก็รู้ว่าแม่ลูกน่ะเป็นคนยังไง ถ้าขอมาเป็นลูกบุญธรรมอีกหน่อยแต่งงานแต่งการไปก็ไปเป็นลูกของคนอื่น แม่เราไม่ได้โง่นะที่จะปล่อยเลือดเนื้อเชื้อไขของน้องสาวที่ตามหามานานให้ไปเป็นของคนอื่น.. คุณธนาให้สติลูกชายแล้วยิ้มอบอุ่นส่งให้
..จริงด้วยครับพ่อ ผมลืมข้อนี้ไปเลย งั้นผมขอไปดูที่ห้องนู้นหน่อยนะครับ.. ธันทรเอ่ยขึ้นมุมปากยกยิ้ม แล้วรีบเดินเลี่ยงเข้าไปที่ห้องทำงานอย่างเร่งรีบอยู่ในที
@ห้องทำงาน
ธันทรเปิดประตูห้องเข้าไปพบว่าเด็กสาวกำลังขมักเขม้นอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์โดยมีธันจิราน้องสาวของเขาคอยยืนดูอยู่ข้าง ๆ
"เป็นยังไงบ้างมานิดา พอจะเข้าใจบ้างมั๊ย" ธันทรเอ่ยทักทายหญิงสาวหลังจากเปิดประตูเข้ามา
"ออ..อาจารย์..ก็จำ ๆ ไว้ก่อนค่ะ ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร" มานิดาตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้
"น้องเพิ่งขึ้นปีสองเอง จะให้เข้าใจอะไรนักหนาละคะพี่ธัน ได้แค่นี้ก็ดีถมไปแล้วนี่เป็นแนวสอบของพวกพี่ปีสามเลยนะคะ" ธันจิราเอ่ยแย้งกับพี่ชายแล้วหันไปสบตากับมานิดาอย่างให้กำลังใจ
"พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เซฟเก็บไว้อ่านดูให้ขึ้นใจ พอในชั่วโมงเรียนก็ตั้งใจแค่นั้น ปีหนึ่งวิชาพื้นฐานก็ทำคะแนนได้ดี พอปีสองก็อย่าให้แพ้กันล่ะ" ธันทรเอ่ยยิ้ม ๆ แล้วเข้ามายืนซ้อนหลังหญิงสาวแล้วส่งสายตาให้น้องสาวอย่างรู้กัน
"เฮ๊อ..เบื่อพวกสาระจัด ไปหาคุณแม่ดีกว่า เผื่อมีอะไรให้กิน" ธันจิราทำเป็นประท้วงพี่ชายไปอย่างนั้นแล้วเดินออกจากห้องไปแต่ความจริงถูกพี่ชายไล่ให้ออกนอกห้องด้วยสายตาต่างหาก
//มีของกินอะไรก็เอามาให้หน่อยนะ.. ธันทรร้องบอกไล่หลังน้องสาวไปแล้วหันมาสนใจหญิงสาวตรงหน้าต่อ
..ตรงนี้อ่านเอาไว้เยอะ ๆ มีอีเมลล์มั๊ย นั่นอีเมลล์ของผม ส่งไปอีเมลล์แอดเดรสของเธอได้เลย เก็บไว้อ่านทบทวนที่บ้านนะ..
..ค่ะ ขอบคุณค่ะ.. มานิดาส่งส่งไฟล์ข้อมูลดังกล่าวเข้าอีเมลล์แอดเดรสของตัวเองตามคำแนะนำของอาจารย์หนุ่มทันที
ด้านธันทรได้แต่ยิ้มในหน้า ในใจก็นึกถึงคำว่า ‘ปลาฮุบเหยื่อ’ มันรู้สึกแบบนี้นี่เอง มิเสียแรงที่เตรียมการอยู่นานนี่คือวิธีการของเขาที่จะเข้าถึงตัวหญิงสาวได้อย่างแนบเนียน
ตัดมาที่จันทราที่มีข้อความใหม่จากเพื่อนที่คบหากันมานาน เธอรีบเข้าไปเปิดอ่านข้อความนั้นทันทีและต้องยิ้มกว้างอยู่อย่างนั้นคนเดียวพร้อมกับส่งข้อความตอบกลับไปเพื่อนัดแนะพบเจอกันกับเพื่อนฝูงเพื่อเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทนและให้สินน้ำใจเพื่อนสักเล็กน้อยเพราะรู้ว่าเพื่อนต้องใช้ทีมงาน
..ยิ้มอะไรหรือคุณจันทรา ยังกะได้เครื่องเพ็ชรที่ล้ำค่าชุดใหญ่อย่างนั้นแหละ..
..คุณมาดูนี่เร็ว สิ่งที่ฉันคิดไว้มันเป็นจริงแล้ว นี่ดูซิ.. คุณจันทรายื่นโทรศัพท์มือถือของตนเองให้สามีดูข้อความในนั้น
..โอ้ว..พรหมลิขิตจริง ๆ ด้วยคุณจันทรา..นี่จะบอกพ่อลูกชายเลยมั๊ย.. คุณธนาเอ่ยถามอย่างนึกดีใจแทนลูกชาย
..ยังก่อนค่ะ เพราะดิฉั๊นต้องการดูคนบางคนก่อนว่าจะดิ้นได้กี่มากน้อย.. คุณนายจันทราพูดยิ้ม ๆ แล้วหันไปสบตากับสามีเพียงครู่อย่างสื่อความหมาย
แต่ทั้งสองคนไม่ทันได้สังเกตว่าใครอีกคนออกมาได้ยินแบบเต็ม ๆ
"หนูขอร่วมขบวนการด้วยค่ะ หมั่นไส้นัก รักเด็กเข้าเต็ม ๆ แต่ท่ามาก อาจารย์อย่างโน้น อาจารย์อย่างนี้ แถมยังบังคับน้องให้ทำนู่นทำนี่ เธอต้องรับนักศึกษาคนนี้เข้าทำงานช่วงปิดเทอมนะ ต้องดูแลอย่างโน้น ห้ามใครเข้ามายุ่งอย่างนี้สารพัด" ธันจิราเอ่ยสมทบเผลอพูดความลับระหว่างเธอกับพี่ชายออกมาจนหมด
ด้านคุณนายจันทราได้ยินดังนั้นถึงกับตบที่เข่าเสียฉาดใหญ่
"นั่นปะไร ฉั๊นว่าแล้ว อยู่ ๆ ทำไมหนูถึงรับแม่หนูคนนี้เข้าทำงานช่วงปิดเทอม มันแหม่ง ๆ อยู่" คุณจันทราเอ่ยออกมาอย่างฉะฉานและหนักแน่น
"นั่นนะซิ พ่อก็สงสัยอยู่" คุณธนาเอ่ยสำทับบ้าง
"เดี๋ยว ๆ แล้วเราจะเอายังไงกันต่อดีล่ะ ได้ข่าวว่าพี่ชายของแม่หนูนี่กันท่าลูกชายจัดเลยไม่ใช่เหรอ" คุณธนาเอ่ยขึ้นบ้าง
"นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะคุณ แต่ปัญหาคือลูกชายของเราจะทำให้ดิฉั๊นมั่นใจได้ขนาดไหนว่ารักหลานสาวของดิฉั๊นจริง และฉั๊นต้องการมั่นใจเรื่องแม่ผู้หญิงพวกนั้นที่ลูกชายของเราเคยไปเกี่ยวพันด้วยจะไม่มาราวีหลานสาวของดิฉั๊นค่ะ"
อีกด้านของผู้มาใหม่
"แล้วคุณแม่ไม่คิดว่าผมจะสืบของผมเองบ้างหรือครับ" เป็นธันทรที่เอ่ยขึ้นหลังจากเดินออกมาแล้วมาได้ยินบทสนทนานี้พอดี เพราะความจริงเขารู้มาก่อนมารดาสักพักจึงได้จัดแจงหาข้ออ้างที่จะพาหญิงสาวมาที่บ้านของตนให้ได้
"ความลับไม่มีในโลก..ในเมื่อรู้แล้วก็ดี..แต่แม่บอกไว้ก่อนว่าห้ามล่วงเกินน้องนะ ทุกอย่างต้องเป็นไปตามกฎ ห้ามล่วงเกิน ห้ามทำให้เสียการเรียน แต่ก็ต้องคอยดูแลน้องอย่างดี เข้าใจมั๊ย" คุณนายจันทราขู่ไว้ก่อน
"ดีใจด้วยนะคะพี่ธัน ยังไงเสียพี่ชายก็ต้องมีครอบครัวก่อนน้องนะคะ" ธันจิราพูดจากความเห็นส่วนลึกของตนแล้วยิ้มอบอุ่นให้พี่ชาย
- Writer
