“เออ... หมอกันภัยคะ วางหนูลงก่อนไหมคะ? เข้ามาในห้องกันแล้ว คุณนางคงไม่ตามมาฟังหรอกมั้งคะ” มิลาดายื่นใบหน้าน้อยเข้าไปใกล้ใบหน้าหล่อเหลาของหมอยันต์หนุ่มแล้วถามเขาเสียงแผ่วเบา เกรงว่าหากภคนางค์แอบฟังอยู่จะได้ยิน
“เธอประเมินคนต่ำไปแล้ว ดาร์ลิง คนอย่างภคนางค์ อยากได้อะไรต้องได้ ถ้าภคนางค์คิดแล้วว่าจะให้พี่สักยันต์ให้ ถึงใช้เล่ห์มารยาเป็นร้อยเล่มเกวียน ภคนางค์ก็จะทำให้ได้ ไม่งั้นเธอจะใจอ่อนยอมให้ผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ที่เรือนพี่เหรอ? ถ้าภคนางค์ไม่อยากได้แค่การสักยันต์ แต่อยากได้ตัวพี่คืนไปด้วย ยังไงเสียก็ต้องหาทางเอาคืนให้ได้ ดังนั้นถ้าเธอจะช่วยกันภคนางค์ออกไปจากพี่ เธอต้องแสดงให้มันสมจริงสมจังกว่านี้ ไม่ใช่แค่ภคนางค์มองมาจากดาวอังคารยังรู้ว่าเราสองคนแสดงละคร” กันภัยพูดกระซิบกลับ โน้มใบหน้าคมคายเข้าไปใกล้สาวน้อยยิ่งกว่าที่เธอยื่นเข้าไปหาเขาในตอนแรกเสียอีก
ใบหน้าหล่อเหลาหลังจากโกนหนวดเครามันดูแปล
