Zamanın Bekçileri (Arya)

Geçmişten Kesitler ( Ayrılış )

Zamanın dokusu kalınlaştıkça, duvarlar bile konuşuyormuş gibi hissediliyordu. Arya henüz birkaç aylık bir bebekti. Uykusunda huzurla nefes alıyordu, fakat kaderi çoktan yazılmıştı.

Odada, iki kişi ayakta duruyordu:

David Guetta – eski Zaman Bekçisi,

ve eşi Selena – Arya’nın annesi.

Kırık dökük lambanın titrek ışığında yüzleri endişeyle karışıktı. Dışarıda fırtına kopuyordu ama içerideki sessizlik çok daha ağırdı. David, elleri titreyerek Arya’nın küçük başını okşadı. Ardından gözlerini karısına çevirdi.

> — “Bizim kızımızı korumamız gerek, Selena,” dedi boğuk bir sesle. “Eğer kendi başına uyanamazsa… bir daha asla uyanamaz. Kehanette yazan bu.”

Selena, dudaklarını ısırarak gözyaşlarını tuttu. Bebeğinin yanaklarına son kez dokundu.

> — “David, biz onu yalnız bırakırsak… ya hiç hatırlamazsa bizi? Ya bizi tamamen unutursa? Ya bizden nefret ederek büyürse?”

David başını salladı, gözlerinde acı ve kararlılık aynı anda parladı.

> — “Zaten unutmaması asıl tehlike olur. Kehanet açıkça yazılı: Bekçi kendi iradesiyle uyanmalı. Birileri yardımcı olursa… kehanet bozulur. Zamanın dengesini bir daha asla kuramayız.”

Selena, gözyaşlarını silerken Arya’nın battaniyesini düzeltti.

> — “O bizim her şeyimiz… Ama evet. Zamanın bekçileri olarak buna göğüs germeliyiz. Kızımız uyanınca, yanına geliriz onu buluruz yine değil mi?.”

– "Evet canım" dedi David.

David, bebek Arya’yı nazikçe kucağına aldı ve yan odada bekleyen adamın yanına götürdü.

Eron Mirese.

Sadakatiyle bilinen, David’in en yakın dostu. Yeminli bir Zaman Yolcusu.

David, Arya’yı Eron’un kucağına verdi.

> — “O artık senin koruman altında. Sakla… Ne olursa olsun, sakla.”

Eron başını öne eğdi.

> — “Canım pahasına…”

David ve Selena vedalaşmadan önce kızlarına son kez baktılar. Ve sonra, sessizce evden çıkmak üzere hazırlandılar.

Ama tam kapıdan adımlarını atacakken…

Hava karardı. Bir uğultu yükseldi.

Zerem Thalor’un gölgeleri zamanı yırtarak içeri girdi.

> Gölge askerleri.

Gölge zamanın hükümdarının elçileri.

Zaman Taşları’nın peşindeydiler. Ve uyanacak olan son bekçi Arya’yı almak istiyorlardı.

Evi baştan aşağı aradılar. Raflar devrildi, duvarlar kırıldı. Ama Arya yoktu.

Zerem’in adamlarından biri öfkeyle bağırdı:

> — “Bekçi burada olmalıydı! Onu hissedebiliyorduk!”

Ama çok geçti. Eron, Arya’yı çoktan zamanın dışına kaçırmıştı.

Zerem Thalor, olan biteni öğrendiğinde öfkesine hâkim olamadı.

David ve Selena`nın izini sürdü, onları yakalattı ve kendi zamanına hapsetti.

Artık onlar kendi zamanlarında değil, sonsuz bir döngüye mahkûm edilmişti. Ne ileri gidebilirlerdi, ne geri dönebilirlerdi.

Bir mahkûmiyet…

Kendi kızlarının uyanışını bekleyen, zamandan koparılmış iki yürek.

💬 Kehanetin Fısıltısı:

> "Zamanın son bekçisi, kendi iradesiyle uyanmazsa,

Ne geçmiş kurtulur,

Ne gelecek yeşerir.

Ve gölgeler sonsuza dek hüküm sürer..."