สอนรัก EP.1# บอกเลิก_หักหน้า

1266 Words
ณ มหาวิทยาลัยเอกชนนานาชาติชื่อดังของประเทศไทย ~หกเดือนก่อนอัพนมและเปลี่ยนตัวเองครั้งมโหฬาร~ เบล (เมธยา ณฤรดีนาถ) อายุ20ปี คณะอักษรศาสตร์ภาควิชาภาษาอังกฤษ สาวสวยรูปร่างอวบอิ่ม เรียนดี ภาษาเลิศ ทุกอย่างเกือบจะเพอร์เฟค ถ้าเพียงแต่สวรรค์จะไม่แกล้งกันโดยการประทานหน้าอกไซส์ขนาดมินิมาให้ ก็คงจะดีไม่น้อย เสียงฝีเท้ารัวๆดังมาตามทางเดินข้างตึกสูงห้าชั้นที่เป็นที่ตั้งของห้องสมุดประจำมหาลัย เบลในชุดนักศึกษาพอดีตัว กระโปรงทรงเอยาวเกือบถึงเข่าทำให้จังหวะการย่างก้าวเป็นไปอย่างยากลำบากเมื่ออยู่ในภาวะเร่งรีบ เพื่อนซี้ร่วมคณะนัดเจอที่โรงอาหารเล็กของมหาลัยเพื่อช่วยกันหาข้อมูลสำหรับทำรายงานวิชาประวัติศาสตร์ "สายแล้ว!" เบลยกนาฬิกาข้อมือเรือนเล็กขึ้นดูเวลาซ้ำเป็นครั้งที่สาม บ่นพึมพำเบาๆกับตัวเอง เลยเวลานัดมากว่าสิบห้านาที กระชับกระเป๋าสะพายและหนังสือในอ้อมกอดก่อนจะเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น ในจังหวะที่เบลกำลังจะก้าวผ่านมุมตึกเพื่อเข้าไปในโรงอาหารเล็กของมหาลัย "อุ้ยย!" "ว๊ายย!!" ..ตุ๊บ!.. "ขอโทษค่ะ" เบลรีบขอโทษ ชนเข้าอย่างจังกับหญิงสาวที่กำลังเดินสวนออกมาจากประตู โชคดีที่การปะทะไม่แรงมาก หนังสือในมือร่วงหล่นลงไปกองอยู่ที่พื้นทั้งสามเล่ม "เบลตาเซ่อร์รึงัย! ทางเดินออกกว้างเดินชนฉันทำไมยะ?" หวายดาวคณะสุดสวย ขึ้นเสียงสูงปรี๊ด หลังจากที่เซตามแรงปะทะทำให้ถอยหลังไปสองก้าว กันตา ศกลติยาพร (หวาย อายุ 20ปี) ดาวคณะอักษรศาสตร์ "เบลขอโทษ! พอดีเบลรีบก็เลยไม่ทันเห็นหวาย" โน้มตัวลงเก็บหนังสือที่เพิ่งไปยืมมาจากห้องสมุด หวายเป็นเพื่อนร่วมคณะอยู่ปีเดียวกัน รู้จักกันแต่ไม่ถึงกับสนิทสนม "ถ้าหวายล้มลงไปแล้วเกิดเป็นแผลฟกช้ำขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น!?" หวายจิกเสียง เป็นทั้งดาวคณะและเป็นดาราตัวประกอบทีวีช่องดัง เรื่องผิวพรรณและรูปลักษณ์ภายนอกสำคัญที่สุด "เบลขอโทษจริงๆหวาย" เบลขยับตัวอย่างอึดอัด อายสายตาของนักศึกษาคนอื่นที่กำลังมองมาอย่างสนใจ "เชอะ! แต่เอาเถอะ ยกโทษให้ก็ได้ อื้ออ.. เบลมาก็ดีแล้ว พี่เต้อร์มีเรื่องอยากจะคุยด้วย" หวายสะบัดหน้า เปลี่ยนน้ำเสียงจากหน้ามือเป็นหลังมือ "พี่เต้อร์จะคุยกับเบล ทำไมเบลไม่รู้เรื่อง หวายรู้ได้ยังงัย?" เบลขมวดคิ้ว เป็นแฟนกับพี่เต้อร์มาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เพราะพ่อกับแม่รู้จักและสนิทสนมกัน ทำให้ต่างฝายต่างเห็นพร้อมจับคู่ ให้ลูกสาวกับลูกชายได้หมั้นหมายตั้งแต่เพิ่งเกิด "หวายหวังดีอยากบอกเบลให้เตรียมใจไว้บ้าง ก็แค่นั้น เข้าไปซิ" หวายกดยิ้ม ขยับเปิดทางให้เข้าไป ตั้งใจจะปักหลักรอดูว่าเต้อร์จะกล้าทำอย่างที่พูดรึเปล่า หรือแค่ปากหวานหลอกให้ตายใจ “.....” เบลมองด้วยความสับสน รู้สึกได้ถึงกลิ่นทะแม่งแต่ก็ยอมเดินเข้าไป ไม่เคยรู้ระแคะระคายมาก่อนว่าหวายสนิทสนมกับแฟนของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่ --------------##_♡_##------------- ช่วงเวลาใกล้บ่าย โรงอาหารเล็กยังคงมีนักศึกษาเนืองแน่น เสียงพูดคุยเซ็งแซ่ก้องไปทั้งบริเวณ "เบลทางนี้" พินนี่ลุกขึ้นโบกไม้โบกมือเรียกมาจากมุมด้านในของโรงอาหาร พินนี่ (อายุ20ปี) สาวมั่นบ้ารอยสัก ล่าสุดเพิ่งไปสักยันต์ห้าแถวที่ไหล่ข้างซ้ายตามดาราฮอลลีวู้ดชื่อดัง "ขอโทษนะที่ให้รอ พอดีเบลเสียเวลาไปยืมหนังสือที่ห้องสมุดก็เลยมาช้า" เบลบอกเสียงหอบๆ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามกับไอซ์ ไอซ์ (อายุ20ปี) สาวสวย โคตรรวย มั่นใจ ไม่แคร์ผู้ชาย (อย่าริมาจีบ ถ้ารู้ตัวว่าโง่และจนกว่า) "ไม่เป็นไร เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า" พินนี่พูดขึ้น เลื่อนหน้าจอคอมที่มีข้อมูลบางส่วนมาตรงหน้าของเบล "เบล พี่ขอคุยด้วยหน่อย" เสียงทุ้มห้วนทำเอาสามสาวต้องเงยหน้าขึ้นมอง คิมหันต์ ศักดิศรเกษม : เต้อร์ (อายุ 22 ปี) นักกีฬาดาวเด่นของมหาลัย "พี่เต้อร์" เบลพึมพำเรียกชื่อเบาๆ จริงดังที่หวายบอกไม่มีผิด 'ทำไมหวายรู้ล่วงหน้าว่าพี่เต้อร์มีเรื่องจะคุย ทั้งๆที่หวายก็ไม่ได้สนิทกับพี่เต้อร์' "ลุกขึ้นซิ! เราจะไปคุยกันตรงมุมโน้น" เต้อร์เร่ง น้ำเสียงหงุดหงิดปนรำคาญ เป็นถึงนักกีฬาดาวเด่นของมหาลัย มีรูปร่างสมส่วน ผิวขาว กล้ามแน่นเป็นมัด จึงเป็นที่หมายปองของสาวๆและเป็นที่น่าหมันไส้ปนอิจฉาสำหรับผู้ชายด้วยกันเอง ไม่น่าแปลกที่การปรากฎตัวของเต้อร์จะทำให้ทั้งโรงอาหารเงียบเชียบ สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่หญิงสาวที่ชายหนุ่มพูดคุยด้วย ความสัมพันธ์ระหว่างเบลกับเต้อร์ ไม่ได้ถูกเปิดเผย น้อยคนนักที่จะรู้ว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน เพราะเต้อร์สั่งให้เบลปิดปากให้สนิทตั้งแต่วันแรกที่เบลเข้ามาเรียนที่มหาลัยแห่งนี้ เต้อร์ขอร้องไม่ให้เบลบอกใคร โดยให้เหตุผลที่แมนสุดๆไม่เห็นแก่ตัวสักนิด ‘พี่กลัวเบลจะเสียหาย พี่ไม่อยากปิดกั้นเบลจากผู้ชายดีๆที่จะเข้ามา’ "อะ เอ่ออ.. แต่เบลนัดเพื่อนเอาไว้แล้ว เบลมีเวลาแค่ชั่วโมงเดียว พี่เต้อร์มีอะไรสำคัญรึเปล่าคะ? เอาไว้ตอนเย็นเบลจะรอกลับบ้านพร้อมพี่แล้วเราค่อยคุยกัน" เบลมองหน้าไอซ์กับพินนี่ เกรงใจถ้าจะลุกออกไปคุยเรื่องส่วนตัว แล้วปล่อยให้เพื่อนทำรายงานกันสองคน “อืมม.. ถ้าเบลไม่มีเวลาก็ไม่เป็นไร งั้นพี่จะพูดตรงนี้เลย พี่ขอเลิกกับเบล" เต้อร์พูดได้อย่างไร้เยื่อใย โพล่งออกมาตรงๆไม่ไว้หน้า เสียงดังฟังชัด “......” เบลอ้าปากค้าง พูดไม่ออก ยิ่งกว่าช็อก "พี่เบื่อเบลแล้ว ตอนนี้พี่กำลังคบกับหวาย" ตอกย้ำให้แตกหักจะได้ไม่ต้องมาคอยตามตื้อ 'ไม่เคยชอบผู้หญิงเรียบร้อยจืดชืด ที่ยอมเป็นแฟนด้วยเพราะผู้ใหญ่เห็นดีเห็นงาม ก็แค่นั้น' "พี่เต้อร์!" ใบหน้าสวยหวานซีดเผือด ทั้งอายทั้งเจ็บ หัวใจบีบรัดด้วยความปวดร้าว "ขอโทษนะเบล แต่เบลไม่ใช่สเป็คของพี่ พี่ชอบผู้หญิงนมใหญ่ๆ ที่เราต้องเป็นแฟนกันก็เพราะพ่อแม่เรารู้จักกัน พี่ไม่ได้พิศวาสอะไรในตัวเบลเลย เข้าใจตามนี้นะ" เต้อร์ไม่อายที่จะพูดจาทำร้ายจิตใจ เห็นแก่ตัวและเลือดเย็นได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย ทิ้งระเบิดความเจ็บช้ำเอาไว้กับผู้หญิงคนหนึ่ง ก่อนจะเดินจากไปท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคนในโรงอาหาร “......” เบลกล้ำกลืนน้ำตา ดวงตาแห้งผากแดงก่ำ นั่งเสียศูนย์ ถูกความปวดร้าวกัดกิน มองตามร่างสูงใหญ่ที่กำลังก้าวเข้าไปหาหวายด้วยท่าทางชื่นมื่นมีความสุขกับแฟนคนใหม่ "บะ เบล ไหวป่าว!?" ไอซ์สาวมั่นเพื่อนซี้ถามด้วยความเป็นห่วง หลังจากที่หุบปากอ้าค้างของตัวเองลงอย่างรวดเร็วและเรียกสติกลับมาได้ก่อนเป็นคนแรก เบลกระพริบตา อยู่ในอาการช็อกระดับสูงสุด อายจนอยากแทรกแผ่นดินหนี 'ไอ้เต้อร์! ไอ้เลว! แกบอกเลิกฉันกลางโรงอาหารเพราะฉันนมเล็กใหญ่สู้ของนังหวายไม่ได้เนี่ยนะ' เม้มปากแน่น คำว่าเสียใจมันยังน้อยไป แต่คำว่าเจ็บใจมีมากกว่าเป็นพันเท่า ---------------##_♡_##--------------
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD