26

1170 Words

บทที่ 26 “หนูขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ” ตุลฎาบอกกับชายหนุ่มแล้วเปิดประตูลงไปจากรถ ที่เธอเงียบไม่ใช่ว่าไม่กล้าพูดหรอกนะ แต่เพราะเห็นแก่มิตรภาพที่มีแก่ลลิตา ที่นอกจากเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของพี่ชายแล้ว ยังเป็นคนรักของหัวหน้าเธออีก จึงได้แต่อดทนเอาไว้ “อย่าเพิ่งไป” ชายหนุ่มรีบออกคำสั่ง แต่เธอไม่สนใจจะทำตามสักนิด กลับปิดประตูใส่หน้าเขาแล้วหันหลังเดินจากไปทันที โธ่เว้ย! เขากำหมัดแน่น ทุบลงบนพวงมาลัยรถแรง ๆ เพื่อระบายอารมณ์ ก้าวลงจากรถไม่สนใจว่าจะชนถูกใครที่ยืนขวางอยู่ แขไขรีบจูงหลานสาวก้าวตามไปติด ๆ เห็นเขาหยิบโถที่ใส่แกงก็ฉีกยิ้มหน้าบาน แล้วรอยยิ้มนั้นก็แข็งค้างไปทันที เมื่อโถแกงถูกปาลงไปบนพื้นจนแตกไม่มีชิ้นดี เมื่อได้ระบายอารมณ์ไปบ้างแล้ว ธีรทัศน์ก็ก้าวเท้ายาว ๆ เดินเข้าบ้านทันที ไม่พูดจากับสองน้าหลานแม้แต่คำเดียว “ไอ้เด็กบ้า! ถ้าพ่อแกอยู่ฉันจะให้เขาสั่งสอนแกให้หนักเลย” แขไขสบถเสียงลอดไรฟัน เด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD