วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่าสาวคู่หมั้นจะถอดใจย้ายกลับไปอยู่คอนโดตั้งแต่สองวันแรกที่ถูกเขาทิ้งให้อยู่บ้านตามลำพัง ทว่ามาคัสก็ยังเลือกอยู่กับพระพายที่เพนต์เฮาส์ดังเดิม
ตอนนี้เด็กเลี้ยงของเขาเรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มาคัสจึงรับเข้ามาทำงานในตำแหน่งล่ามภาษาญี่ปุ่นตามคำสัญญาที่เคยให้ไว้
“จำเอาไว้ อย่าให้ใครรู้เรื่องของเรา” เสียงทุ้มเอ่ยย้ำกับหญิงสาวก่อนจะออกจากห้องพักสุดหรู
“ค่ะ”
แม้จะไปทำงานที่เดียวกัน แต่เนื่องจากกฎข้อนี้ทำให้เธอต้องเรียกรถแท็กซีไปเอง
พอถึงบริษัทหญิงสาวก็เข้าไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคล ก่อนที่จะมีหัวหน้าแผนกล่ามซึ่งก็คุ้นเคยกันดีเป็นคนมารับไปที่แผนก
“สวัสดีค่ะพี่ออย” พระพายเอ่ยทักทายอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานและเป็นกันเอง
“สวัสดีจ้ะพระพาย ไม่คิดเลยนะว่าเราจะมีโอกาสได้ร่วมงานกันอีก ได้ข่าวว่าบอสเป็นคนรับเธอเข้ามาทำงานด้วยตัวเองเลยเหรอ”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ หนูคงโชคด
