หญิงสาวก้มลงมองกล่องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กสีขาวในมือของมาคัส ก่อนจะยื่นมือออกไปรับ แกะริบบิ้นสีแดงออกด้วยความสงสัย
พอเปิดฝากล่องออกก็พบกับกุญแจรถยนต์ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง อกข้างซ้ายเต้นโครมคราม เงยหน้ามองคนที่คลี่ยิ้มให้เธออย่างประหลาดใจ
“นี่มัน…”
“ของขวัญเลื่อนตำแหน่งที่ฉันตั้งใจเตรียมเอาไว้ให้”
“ขะ ขอบคุณนะคะ แต่คุณไม่เห็นบอกหนูก่อนเลย หนูขับรถเป็นซะที่ไหน”
หญิงสาวไม่รู้จะขอบคุณเขากี่ครั้งถึงจะเพียงพอกับสิ่งที่มาคัสทำให้โดยที่เธอไม่ได้เป็นฝ่ายร้องขอ ทั้งโฉนดที่ดิน ทั้งให้เงินใช้ไม่ขาดมือ แล้วนี่ยังจะซื้อรถให้เธออีก
“หึ เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหา เรามีเวลาว่างทั้งวันเสาร์และอาทิตย์ ฉันจะเป็นคนสอนเธอเอง”
“คุณไม่คิดว่าให้หนูมากเกินไปเหรอ หนูแทบไม่ได้ทำอะไรเพื่อคุณเลยนะคะ”
“แค่เธอมอบความสุขให้ฉัน มันก็มากเกินพอแล้ว พระพาย”
ทั้งสองต่างจ้องสบตากันและกัน ดวงตาเปล่งประกายความสุขอยู่ในนั้น หากเป็น
