ฟอดดด!!! เสียงชายหนุ่มกดจมูกโด่งลงพวงแก้มหล่อน ดังลั่น ทำเอายูริสะดุ้งหล่อนรีบหันหน้าไปหมายจะต่อว่าเขา อีตาบ้านี่หอมหล่อนเป็นครั้งที่ร้อยแล้วมั๊ง แก้มช้ำหมดแล้ว
"นะ นี่ แก้มฉันช้ำไปหมดแล้ว จะหอมอะไรนักหนา " หล่อนนอนตะแคงเงยหน้ามองเขา
"ก็คิดถึง ไม่ได้กอดไม่ได้หอมเป็นเดือนเลย"
"แต่นายก็มีคุณมิกินี่"
"ฉันไม่เคยแตะต้องหล่อนแม้แต่ปลายเท้า" เขาบอกหล่อนสายตาจริงจัง
"ไม่รู้ไม่อยากฟัง " ยูริเปลี่ยนเรื่องหล่อนหลับตาพร้อมกับปิดหูตัวเอง
"แล้วอยากทำอะไรหละ ถ้าเป็นแบบเมื่อกี้ฉันก็อยาก " เขากระซิบข้างหู ยูริตีเข้าที่แขนของคนหื่น เค็นตะอมยิ้มจากนั้น เขาก็นอนกอดร่างบางของหล่อนอยู่สักพัก เสียงมือถือของเขาก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะ
"ฮัลโหลว่าไงทาเคชิ"
"นายอยู่ไหนเนี่ยเค็นตะ " เสียงเพื่อนของเขาดูเป็นกังวล
"อืม ก็อยู่ในเรือนี่แหละ " เขาตอบอย่างหงุดหงิด มันจะอะไรนักหนาวะ
"มิกิตามหานายหนะ"
"เหรอ อืม เดี๋ยวฉ
