ยูริกระดกน้ำเมาในมือไปหลายอึกสายตามองเหม่อออกไปด้านนอก จากนั้นหล่อนก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ หล่อนหยุดเดินเมื่อตัวเองรู้สึกมึนหัว สายตาพร่ามัวเล็กน้อย หล่อนรีบหันกลับเพื่อจะไปหาแอนนา
"อุ อุ๊ย!!! ขาสวยสะดุดกันเอง จนร่างของหล่อนถลาจะล้มลง ยังดีที่มีแขนแกร่งของใครมารับทัน ไม่เช่นนั้นหล่อนคงไปนั่งกองกับพื้นทรายเป็นแน่
"ทำไมเดินมาไกลขนาดนี้ หึ " เสียงคุ้นหูนั้นทำให้หล่อนเงยหน้ามองเขา หญิงสาวแกมป่องทันทีที่เห็นว่าเป็นใคร
"เรื่องของฉัน " หล่อนมองหน้าเขานิ่ง
เค็นตะมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้มีสีแดงระเรื่อ หล่อนคงดื่มไปเยอะหละซิ จากการบอกเล่าของแอนนาเขาก็รีบสาวเท้าเดินตามหล่อนเกือบจะทันที
"มองอะไรของนาย" ยูริเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เกือบจะไม่เป็นคำ
"ก็มองคนขี้งอนนะสิ " เขาพูดใส่ใบหน้าหล่อน แขนแกร่งของเขาโอบกอดเอวคอดกิ่วของหล่อน
"งอนอะไรไม่ทราบ ปล่อยฉันเลยนะ " ยูริพยายามเบี่ยงตัวเองออกหนี
"ไม่ปล่อย หากปล่
