เค็นตะวิ่งตามหล่อนมายังบ้านพักตากอากาศ แต่ด้วยความที่มีคนอยู่จำนวนมาก เขาจึงปรับสีหน้าให้เป็นปกติ สายตาคมของเขาเอาแต่มองแผ่นหลังเนียนที่ไปยืนหลบหน้าเขาอยู่หลังแอนนานั้น สายตาคมมองหาร่างของมิกิ เจ้าหล่อนยังคงเพลิดเพลินอยู่กับการนั่งชมทะเลยามค่ำคืน ชายหนุ่มเหลือบเห็นบอดี้การ์ดที่คอยเฝ้ามิกิอยู่ เขาเบาใจทันที ทำไมยูริถึงเอาแต่หลบหน้าเขานะ และแบบนี้จะหาโอกาสคุยกับหล่อนยังไง แอนนาตามประกบแจอย่างนั้น แล้วอีกอย่างคนที่บ้านนี้อีก
"อื้อ เค็นตะ พรุ่งนี้เราชวนยูริ และเพื่อนๆ ไปนั่งเรือยอร์ตเล่นกันไหม" เสียงมิกิเดินมาควงแขนเค็นตะ ทำให้ชายหนุ่มเกิดความคิดดีๆ ขึ้นมา
"อืมดีเลย มิกิลองชวนพวกเขาสิ ไปค้างกลางทะเลสักคืนดีไหม " เค็นตะรีบออกความคิดเสริม มิกิยิ้มร่า หล่อนรีบเดินไปชวนยูริกับแอนนาทันที เค็นตะรอฟังคำตอบ และเมื่อเห็นว่ามิกิยิ้มหน้าบานมานั้นเขาก็รู้แล้วว่ามันคืออะไร
"อืม พวกนั้นตกลง เค็นตะสั่งเด็
