มือใหญ่เอื้อมคว้าเข้าที่เส้นผมพร้อมกับเริ่มจิกกำเส้นผมของเธอราวกับว่าอยากจะหาที่ลง ริสาที่รับรู้ได้ว่าเขาเสียดเสียวจึงผละริมฝีปากออกจากความใหญ่โตตรงหน้า
“พี่ไม่หยุดหรอกนะ เธอลืมพี่ได้จริงๆเหรอ” เธอพูดอย่างคนที่เอาแต่ใจพลางอ้าปากครอบกลืนเอ็นยักษ์ให้หายเข้าโพรงปากนุ่มอีกครั้ง คนอย่างเขามันต้องเจอคนอย่างเธอ ต้องเจอคนทำจริงและเอาจริงด้วย
“….” เวหากำหมัดแน่นเสียวจนเกร็งไปหมดใจอยากผลักเธอออกไปอีกครั้งแต่มือกับร่างกายกลับไม่ยอมทำตาม ในขณะที่ปากทำหน้าที่ มือข้างที่ว่างก็เริ่มถอดกระโปรงตัวจิ๋วของตัวเองออกอย่างแคล่วคล่องว่องไวจึงเผยให้เห็นกางเกงในผ้าลูกไม้สีดำตัวบาง
แอ๊ด~
ริสาได้ยินเสียงประตูเปิดออกจึงผละริมฝีปากออกจากท่อนลำสุดโปรดปรานในตอนนี้ยังมีสิ่งที่สำคัญมากไปกว่าเจ้าสิ่งนี้ซึ่งนั่นก็คือ..
เธอเปลี่ยนท่าทางขึ้นไปนั่งบนลำตัวของเขาโดยที่ในส่วนกลางกายของเราทั้งสองตรงกันพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบผ
