ใบหน้าหล่อเหลาเม้มปากแน่นขอโทษจากใจอย่างสำนึกผิดพลางก้มต่ำเพราะไม่กล้าสู้หน้าเธอ เชอรีนที่เห็นแบบนั้นจึงยกมือขึ้นเชยคางของเวหาให้เชิดหน้าขึ้นมองที่เธอ
“เวกำลังคิดอะไรอยู่บอกเราได้มั้ย” ซึ่งคนตัวสูงที่ได้ยินก็ชะงักไหนๆก็ไหนๆแล้วเขาจะบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องที่กังวลให้หมดเลยก็แล้วกัน
“เรากลัวว่าถ้าหากขึ้นมหาลัยไปต่างคนก็ต่างเรียนคนละคณะ เวกลัวว่าเชออาจไปพบเจอคนที่ดีกว่าจึงอยากผูกมัดเชอเอาไว้ด้วยวิธีนี้” อ๋อแฟนหนุ่มของเธอคิดแบบนี้นี่เอง เชอรีนเช็ดคาบน้ำตาบนใบหน้าตัวเองแล้วเอื้อมมือไปประคองที่ใบหน้าหล่อเหลานั้น
“เวฟังเราให้ดีๆนะ เราเป็นผู้หญิงที่รักใครแล้วรักจริงไม่ใช่เป็นคนที่เจ้าชู้ชอบเปลี่ยนผู้ชายไปเรื่อย”
“….”
“แล้วเรื่องไปชอบคนอื่นเนี่ยตัดทิ้งไปได้เลยเพราะเราเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากรักใครก็จะรักคนเดียว ลองรัก..แม้ว่าจะไม่เคยมีความรักมาก่อนก็ตามแต่สัญญาเลยว่าเราจะทำให้ดีที่สุด”
ตึกตัก~
เ
