“ไม่แต่ง ยังไงก็ไม่แต่ง!!”
“ห้าพันล้านครับ สำหรับค่าผิดสัญญา” เลขาภูมิบอกกับนิมอย่างใจเย็น
“มันจะไม่เกินไปหน่อยหรอ ผมเป็นฝ่ายเสียหาย แค่ผิดสัญญาโคตรจะเล็กน้อย” นิมเถียงสู้ไม่ยอมท่าเดียว
ก็นะ หลังจากขึ้นฝั่งมาได้ ผมก็ฉิ่งหนีกลับบ้าน ปิดมือถือขังตัวเองในห้อง คิดว่าจะตัดขาดจากพวกเวรนั่นสักที แต่แล้วไอ้เฮเว่นมันยังมีหน้าด้านๆ ส่งไอ้เลขาสี่ตานี่มาข่มขู่ผม บอกว่าฤทธิ์แต่งคือเดือนหน้า จะว่าสินสอดเท่าไหร่ ดีนะยายอิ่มไปปฐมพยาบาลเดอะแก้งค์ตองสี่ให้ครบขา ไม่งั้นผมคงได้มุดโถส้วมตายหนีความอับอาย
เลขาภูมินำเอกสาร ทั้งที่บันทึกเสียงครั้งที่นิมโทรไปนัดเย เอ๊ย! นัดกระซับความสัมพันธ์ ออกมาให้เจ้าตัวได้ดู
“ในเอกสารที่เซ็นคราวก่อน ข้อที่189ระบุไว้ว่า หากคุณตั้งครรภ์ จะยินดีแต่งงานกับท่านเฮเว่น หรือไม่ก็ ต้องมอบบุตรที่เกิดจากท่านให้ทางเรา ส่วนนี้…” เลขาภูมิกดเปิดเสียงที่ได้ทำการบันทึกไว้ ตอกย้ำนิ่มไปอีกดอ
