“ผมได้ยินว่าเอมเป็นว่าที่เจ้าสาวของพี่พี ผมขอถามได้ไหมครับว่าพี่พีกับเอมไปรักกันตอนไหน พอดีผมรู้จักกับเอมมานาน ไม่เห็นรู้ว่าเอมรู้จักพี่พีด้วย” อคิณเดินไปถึงก็สร้างบทบาทให้ตัวเองขึ้นมาทันทีเพื่อหักหน้ารพีพัฒน์ที่ประกาศออกไปอย่างมั่นใจ แต่กลับเป็นความมั่นใจผิด ๆ
“คิณ” คุณจวงใจเรียกลูกชายขึ้นเบา ๆ เพื่อเตือนการกระทำของอคิณไม่ให้ทำอะไรจนเกิดเรื่องเกิดราวขึ้นได้
“หืม เรารู้จักหนูเอมด้วยเหรอ” แล้วป้าสมรพูดขึ้นหลังจากได้ยินประโยคนั้นจากอคิณ
“รู้จักครับ ผมกับเอมรู้จักกันดี...” อคิณพูดประโยคแรกออกมาด้วยน้ำเสียงและสายตาที่จ้องมองไปยังเอมอรอย่างอาลัยอาวรณ์ “พอดีเราเรียนมหาลัยเดียวกัน ปีเดียวกันครับ”
แต่ก็เลือกจะพูดประโยคต่อมาเพื่อไม่ให้เอมอรเสียหาย
“อ๋อ แล้ว...” ทำไมต้องถามคำถามแปลก ๆ ที่เหมือนกับรพีพัฒน์กับเอมอรไม่ได้รักกันมาก่อนอย่างนั้นเหรอ
แต่ถ้าให้พูดตรง ๆ ในฐานะลุง ๆ ป้า ๆ ที่รู้เรื่อง
