‘น่าโมโหเสียจริง จะทำอย่างไรดีเหลือผงยาเพียงครึ่งเดียวแล้ว’
นางตั้งใจแน่วแน่ว่าครั้งนี้จะต้องทำให้สำเร็จจงได้ แต่ในเมื่อทุกคนมาอยู่พร้อมหน้าเช่นนี้แล้วจะให้นางแอบเอาผงยาเทใส่จอกเหล้าได้อย่างไรกัน
“ใต้เท้าดูสิสุราในเหยือกนี้ใกล้หมดเต็มทีแล้ว ข้าจะไปนำมาเพิ่มให้พวกท่านอีกนะเจ้าคะ”
“เอาสิ วันนี้ไม่เมาไม่เลิกแน่”
หญิงงามผู้นั้นชายตาไปมองบุรุษด้านข้างเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องรับรอง
“แม่นาง….”
“ข้าต้องการสุราเพิ่ม”
“ท่านคอยข้าครู่เดียวขอรับ”
เสี่ยวเอ้อรีบวิ่งไปยังชั้นล่างเพื่อเตรียมสุราตามคำสั่งของนางอย่างรวดเร็ว เมื่อได้รับแล้วหญิงงามผู้นั้นก็หันซ้ายมองขวาปราศจากผู้คนนางถึงได้ลงมือเทผงยานั้นใส่ในจอกเหล้าใบหนึ่งอย่างรวดเร็ว
แต่ทันทีที่หันหลังกลับไปก็เผชิญหน้ากับแม่ทัพหยาง
‘บุรุษผู้นี้มาทำอะไรตรงนี้กันนะ’
“ทะ ท่าน”
แววตาของเขาดูหวานหยดเยิ้มเสียจนนางรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว แม้
