ทันทีที่เขารู้สึกตัวว่าเขาได้กลับมามองเห็นอีกครั้งหนึ่งแล้ว เขาก็รีบควานหาโทรศัพท์ซึ่งตอนนี้มีแต่โทรศัพท์บ้านเท่านั้นที่จะสามารถใช้งานได้ใกล้ตัวมากที่สุด เขารีบโทรหาผู้เป็นน้องชายทันที
" ฮัลโหลครับ "
คุณหมอรันรับสายเพราะเบอร์ที่โทรเข้ามาคือเบอร์ของที่บ้านซึ่งตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว แต่เขายังนั่งทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลย
" รันพี่มีเรื่องสำคัญจะบอก "
" พี่โรมโทรมาดึกดื่นป่านนี้มีอะไรหรือเปล่าครับ "
หมอรันถามออกไปอย่างสงสัยและร้อนใจว่าดึกดื่นขนาดนี้แล้วผู้เป็นพี่ชายยังไม่เข้านอนอีกหรือยังไง
" เมื่อกี้พี่ตกบันไดลงมา "
ยังไม่ทันที่โรมันจะได้พูดจบ ผู้เป็นน้องชายก็เอ่ยแทรกเข้ามาทันทีด้วยความตกใจและความเป็นห่วง
" ห๊ะ! ตกบันได! แล้วพี่เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ รีบมาโรงพยาบาลเลยนะเดี๋ยวผมจะเช็คอาการให้ "
" ไม่ๆพี่ไม่เป็นอะไร หลังจากที่ตกบันไดลงมาแล้วพี่ก็กลับมามองเห็นได้อีกครั้งแล้วรัน ตอนน
