หวานจนเลี่ยน
หลังจากจบคาบเรียน ทุกคนก็พากันลงไปยังโรงอาหารที่มหาลัย ปราบเดินจีบมือของเคทเอาไว้ตลอด ราวกับว่าเคทจะหบุดหายไปท่ามกลางผู้คน
' นี้ปราบ แกก็เวอร์เกินไปนะ จับมือยัยเคทจนเลือดไม่เดินแล้วม๊างงง ' ข้าวฟ่างถึงกับเอ่ยแซวออกมา ในคาบเรียนก็หวานกันซะพวกเธอแทบจะไม่ต้องดื่มอะไรหวานๆกันอีกเลย..
" ทำไมอิจฉางี้... โด่.... คนขี้อิจฉา... นู้ๆๆไอ้บาสมาแล้วนั่นหน่ะ... "
' ตบปากแกเลยไอ้ปราบ...' ข้าวฟ่างหล่ะอยากหักคอไอ้เพื่อนบ้าคนนี้จริงๆ พูดอะไรที่เป็นรางไม่ดีออกมา
' มีอะไรรึเปล่าครับพี่ข้างฟ่าง... คิดถึงผมอยู่เหรอ..หือ..' บาสที่ย่องมาทางด้านหลังของข้าวฟ่างที่กำลังส่งเสียงโวยวายไอ้รุ่นพี่หน้าหล่อที่มันอ้างว่าเป็นแฟนพี่ข้าวฟ่าง แต่มาวันนี้...ทำไมถึงจับมือกับอีกคน
0__0
' มาได้ไง แล้วมาทำไม... ก็บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกับฉันอีก..' ข้าวฟ่างถึงกับเอ่ยปากไบ่ออกไปทันที
' เสียใจด้วยครับ พี่ข้าวฟ่าง
