2
1383 Words
อยู่ทุกที่ที่มีเธอ...
เคทเข้ามาช่วยปราบยกของทานเล่นเอาไปไว้ที่เรือนไม้ตรงสระบัวขนาดใหญ่ บรรยากาศที่นี่ร่มรื่นและสวยงามมาก... เธอชอบมานั่งตรงนี้บ่อยๆ เวลาที่ได้มาที่บ้านคุณยายตะวัน ตรงนี้จะเป็นจุดที่เธอชอบมาอยู่มากที่สุด...
" เคท.. ไปนั่งรอ เดี๋ยวเราทำเอง... แต่งตัวสวยๆ แค่มานั่งงกินก็พอแล้ว อย่างอื่นไม่ต้องยุ่ง เราจัดการเอง ไปๆ... มานั่งรอตรงนี้... " ปราบไม่อยากใช้ชุดสวยของเคทมีกลิ่นอาหารติด เขาแค่อยากให้เธอนั่งสวยๆ รอกินก็พอ... เรื่องอื่นเขาจัดการเอง
" ไม่ได้ๆ งั้นเอางี้เดี๋ยวเคทช่วยยกน้ำออกไปดีกว่า นะนะ... อยากลองทำอะไรบ้างอ่ะ อยู่บ้านก็แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย.. นะนะๆ ปราบจ๋า..... เคทช่วยน๊า.... " เคทถึงต้องใช้ลูกอ้อนกับปราบอย่างรวดเร็ว เพราะทุกครั้งที่เธอใช้ลูกอ้อนกับปราบ ปราบก็จะยอมเธอเสมอ... เหมือนอย่างครั้งนี้..คิคิ
" อะๆๆ ก็ได้ แต่อย่าซุ่มซ่ามล่ะ ไม่งั้นจะโดนตี..." ปราบต้องรีบขู่ไว้ก่อนเพราะเคทเป็นคนที่ซุ่มซ่าม มากๆ ตั้งแต่เด็กๆ ได้เลยมั้ง เขามักจะเห็นยัยหนูเคทสะดุดขาตัวเองล้มบ้าง บางครั้งก็สะดุดลม แล้วก็ล้ม ขี้หลงขี้ลืม นี่ถ้าไม่ได้เขาป่านนี้ไม่รู้จะอยู่รอดมาถึงทุกวันนี้รึเปล่า...
" ปราบ..ปราบทำเองหมดเลยจริงอ่ะ... เก่งจัง สอนมั่งสิ... " เพื่อนปราบจะเก่งเกินยอดมนุษย์แบบนี้ไม่ได้สิ เธอหล่ะอิจฉาปราบจริงจริ๊ง...
" ไม่อ่ะ... เคทแค่อยู่กินตลอดชีวิตก็พอ..." คำสุดท้ายเขาไม่เน้นให้มันหนักแน่น เพราะเขากลัวว่าเคทจะได้ยิน ถ้าเคทได้ยินเขาไม่รู้ว่าเคยจะรู้สึกอย่างไรกับเขา
" ห๊ะ? ปราบว่าอะไรนะ.. เมื่อกี้ฟังไม่ถนัด..." เคทถึงกับต้องถามอีกรอบเพราะเธอได้ยินไม่ค่อยถนัด
" เราว่าเคทหูตึงนะ ไปหาหมอ หู คอ จมูกบ้างนะ พ่อเคทอ่ะ ลุงเควินน่าจะลองถามท่านดู เพื่อท่านจะรู้จักหมอเก่งๆ.." ใครจะกล้าบอกละว่าประโยคสุดท้ายที่เขาพูดมันคืออะไร เขินสิ ถ้าเคทได้ยิน
" ไปได้แล้ว มีอีกเยอะที่ต้องมายก ว่าแต่จะอยู่กินข้าวเย็นด้วยกันไหม วันนี้คุณยายตะวันจะทำแกงจืดลูกรอก คะน้าผัดน้ำมันหอย ต้มแซ่บปลากระพง แล้วก็มีสละลอยแก้ว. " เขาโคตรจะชอบเลยเวลามาบ้านคุณยาย เขาได้กินแต่ของอร่อยๆ ทั้งนั้น บ่อยครั้งที่เขาเอากลับไปทำให้คุณปู่คุณย่าได้ลองกิน พวกทานเสนอให้ทำร้านอาหารเลยนะบ้างครั้ง ฮ่าๆๆ
เคทถึงกับทำตาโตทันทีที่ได้ยินชื่อเมนูต่างๆ ที่ปราบพูดออกมา ...
" อยู่ๆ อยู่แน่นอนๆ มีแต่ของอร่อยทั้งนั้น ใครไม่อยู่ก็บ้าแล้วป่ะ... ปราบจ๋า.... ตัว.... ตัวจำสูตรเอาไว้นะ แล้วทำให้เคทกินบ้างน๊า.... นะจ๊ะๆ " เคทใช้ลูกอ้อนกับปราบเพื่อนรัก ถ้าเธอพูดคะขา จ๊ะจ๋าเมื่อไรนะ.... ปราบดิ้นไม่หลุดแน่นอน
0////0
ไอ้บ้าเอ้ย... อย่ามาเขินตอนนี้นะไอ้ปราบ..อยู่นิ่งๆ ฮึ๊ย...แสบนักนะยัยหนูเคท..
" อะ..เออๆ.. เดียวจะเข้าไปช่วยคุณยายตะวันในครัว ว่าแต่ไปช่วยด้วยกันสิ แบบว่าเราทำ เคทถ่ายวีดีโอเก็บไว้ จะได้เป๊ะๆ กับเครื่องปรุง... ว่าไง " ปราบพยักหน้าถามเคทหนึ่งครั้ง
" ดีๆ เดี๋ยวเคทจะถ่ายคลิป และปราบต้องถามคุณยายตะวันทุกขั้นตอนเลยนะ โอเค.."
" อืมๆ เคๆ ไปได้แล้ว... พูดมากนะเราอ่ะ... เหงารึไงถึงพูดไม่หยุด..."
^__^
ปราบถึงกับอมยิ้มให้ความทะเล้นและน่ารักของยัยหนูเคททันที .... คนบ้าอะไรน่ารักชิบหาย... เฮ้อ... แล้วเขาจะอดทนได้นานไหมเนี่ย...
เคทช่วยปราบยกจานมายังซุ้มใกล้สระบัว พวกผู้ใหญ่ต่างพากันนั่งคุยออกรสออกชาติ เคทและปราบเดินเข้าไปยกน้ำและเครื่องดื่มอื่นๆ ออกมาพร้อมกับพี่ป้าแม่บ้าน ตอนนี้ทุกคนต่างประจำที่ของตัวเอง
ปราบตักข้าวเกรียบปากหม้อ สาคูใส้หมู ราดน้ำกะทิที่คั้นสดๆ เคี้ยวให้หอม ราดลงไปที่ข้าวเกรียบปากหม้อและยังตักกระเทียมเจียว เขาตักให้เคทก่อนที่จะตักให้เขา ซึ่งทุกการกระทำอยู่ในสายตาของผู้ใหญ่ทุกคน ทั้งตะวัน ปลายฟ้า และพิพัฒน์ ต่างพากันชอบใจในการปฏิบัติตัวของปราบ เพราะปราบจะคอยดูแล และใส่ใจน้องเคทอย่างกับตัวเองเป็นพี่ชายคนโตหรือว่าเป็นแฟนของหนูเคทยังไงยังงั้น แต่ก็ไม่แปลกใจนัก เพราะทั้งคู่โตมาด้วยกัน ตั้วแต่เด็กปราบก็คอยดูแลน้องเคทมาตลอด ดังนั้นไม่แปลกใจนักที่คู่จะสนิทสนมกัน
" ปราบ ตัวกินบ้างสิ ตักให้เคทอยู่นั่นแหละ จะกินอะไรบอกมา เดี๋ยวป้อน... งั้นเอาอันนี้ดีกว่า ข้าวเกรียบปากหม้อ... อร่อยมาก เคทชิมแล้ว..อ้ามม... อ้าปากเร็วๆ...เด็กดี...." คริคริ
0//0
ปราบถึงกับเขินหูแดงยัยบ้านี่ชอบทำให้เขาเขินตลอดเวลา โอ้ยยย.... เคท อย่ามาทำให้เราใจเหลวแบบนี้ได้ไหมเนี่ย...
"ปราบ คืองี้ ปราบช่วยสอนเราขับรถหน่อยสิ ป๊าให้เวลาอีกไม่นาน เราจะต้องสอบใบขับขี่อ่ะ แต่เรายังไม่กล้าขับออกถนนเลย เรากลัว ปราบช่วยสอนเราหน่อยสิ น๊า.... " เคทจำต้องอ้อนเพื่อนปราบอีกเรื่อง คือเพื่อนปราบที่น่ารัก นางขับรถเก่งมาก จะไม่ให้เก่งได้ไง มี๊ปลายของนางเปิดสนามแข่งรถให้ตั้งแต่นางได้10ขวบ ตอนนั้นนางขับแบบโกคาร์ทสำหรับเด็กก่อน ไปๆ มาๆ มี๊ปลายก็ทำสนามแข่งรถที่ใหญ่ได้มารตรฐานสากลให้เลยจ๊ะ สนามทั้งสองไม่ไกลกันมาก สนามโกคาร์ทจัดอยู่ในโซนด้านหลังที่เป็นโรงแรมของลุงป้องกับป้าจา ดังนั้นปราบจะเป็นมืออาชีพมากกว่าเพื่อนๆ ในกลุ่ม ในกลุ่มเพื่อนของพวกเราก็มีทั้งชายและหญิง... อย่างเช่น ข้าวฟ้าง , เอิร์ท , เฌอแตม เอ็ม และบุ้ง โดยมี หญิง 4 ชาย 3 พวกเรารู้จักกันมาตั้งแต่มัธยมต้น จนมหาลัย ก็ยังเสนอหน้ามาเรียนด้วยกันอีก คนที่ขับรถเก่งไม่แพ้ปราบก็คือยัยแตม หรือเฌอแตม นังเปรี้ยวเยี่ยวราดค่ะคุณขา ส่วนหนูเคทนะเหรอ... น่ารักค่ะ ป๊าบอกว่าน่ารักเรียบร้อย... ซะที่ไหนล่ะ เวลาห่างจากสายตาป๊านะ... อย่าให้พู๊ดดดด... อะแฮ่ม ไม่เผาตัวเองคะ พอแล้วๆ
" แล้วเคทจะอยากขับรถเป็นไปทำไม เราขับให้นั่งสบายๆ ก็ดีอยู่แล้วนิ หรือว่า ไม่อยากไปไหนมาไหนกับเราแล้ว..... " ปราบเริ่มคิดเล็กคิดน้อยเพราะอะไรหน่ะเหรอ เพราะตอนนี้มีรุ่นพี่ปี4มาจีบหน่ะสิ แล้วก็มีใครอีกไม่รู้พยายามจีบเคทอีก อ้าว.... ดึงดราม่าซะงั้น...
" ปราบ... ไม่ใช่ๆ ป๊าอยากให้เราขับรถเป็น เราออกจะชอบนั่งรถกับปราบ ปราบก็รู้นิ เราไม่ชอบขับเอง แต่ป๊าอยากให้เราขับรถเป็น เพื่อวันไหนมีเหตุฉุกเฉินหน่ะปราบ ปราบ..... ปราบจ๋า.... ปราบที่รัก... สอนแค่ให้เราสอบใบขับขี่ผ่านก็พอ.... หลังจากนั้นเราจะนั่งรถกับปราบไปตลอดชีวิตเลย... เคทสัญญา... " เคทยกยิ้วก้อยขึ้นมาเพื่อให้เห็นว่าเธอสัญญากับปราบและเธอจะทำตามคำสัญญา
" สัญญานะ... งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวไปรับที่บ้าน แล้วจะพาไปสนามแข่งรถไปหัดขับที่นั่น แต่บอกไว้ก่อน ถ้าตัวขับรถเป็นแล้ว ยังไงก็ต้องนั่งเป็นเพื่อนเรานะ เราจะเป็นพลขับให้ตัวเอง...... เข้าใจไหม "
" อือ... สัญญา ^_^ "
- Writer
