Ang Mahiwagang Libro ni Deya

Kabanata 1: Ang Lihim ng Lumang Bahay

Kabanata 1: Ang Lihim ng Lumang Bahay

Sa isang tahimik na baryo sa tabi ng kagubatan, nakatayo ang isang lumang bahay na matagal nang iniwasan ng mga tao. Matagal nang hindi ginagalaw ang bahay na iyon, at ang mga kwento tungkol dito ay kumalat sa bawat sulok ng baryo. Sinasabi ng mga matatanda na may mga kaluskos sa gabi, mga anino na naglalakad sa loob ng mga dingding, at may mga liwanag na kumikislap mula sa mga bintana kahit wala namang ilaw sa loob. Dahil sa mga kwento, nagsimula nang maging takot ang mga bata at matatanda sa bahay na iyon.

Ngunit hindi ito nakatigil kay Deya, ang batang 12-taong gulang na puno ng kuryosidad at tapang. Minsan ay pinagmamasdan niya ang lumang bahay mula sa kanyang bintana, naiisip kung ano kaya ang nangyayari sa loob ng bahay na matagal nang iniwasan ng lahat. Kahit na sinasabi ng mga tao sa baryo na "huwag lumapit," hindi matitinag si Deya. Laging may tanong sa kanyang isipan, at tanging siya lamang ang may lakas ng loob na magsaliksik sa mga misteryo ng lugar.

Isang hapon ng tag-init, habang naglalakad pauwi mula sa paaralan, nakatambay si Deya sa harap ng bahay nila. Kasama niya ang matalik na kaibigan na si Benji, na palaging naroroon upang samahan siya sa mga paglalakbay sa mundo ng misteryo. Si Benji, bagamat matalino at mabilis mag-isip, ay may takot sa mga hindi maipaliwanag na bagay. Laging sumusunod sa mga plano ni Deya, ngunit kadalasang nag-aalangan sa mga mapanganib na ideya nito.

"Tingnan mo, Benji," wika ni Deya, tumuro sa lumang bahay. "May liwanag na namumuo sa bintana."

Tumigil si Benji sa paglalakad, tumingin sa bahay, at nilingon si Deya. "Ano kaya 'yon? Wala namang tao sa loob ng bahay na 'yan. Hindi ba, matagal nang abandoned 'yan?"

"Oo nga," sagot ni Deya. "Pero hindi ko maintindihan. Wala namang ilaw o anumang makikitang aktibidad, pero may liwanag pa rin."

Habang pinagmamasdan nila ang bahay, napansin ni Deya na ang mga ulap ay nagbabalot sa itaas ng bahay, kaya't ang lugar ay tila mas misteryoso at mas makulay sa ilalim ng araw. "Benji, magtungo tayo doon," sabi ni Deya, ang kanyang mata'y kumikislap sa kuryosidad. "Kailangan kong malaman kung anong nangyayari sa bahay na ito."

"Ha? Deya, hindi ba't takot ka rin?" nag-aalalang tanong ni Benji, hindi sigurado kung susunod ba siya o hindi.

"Takot? Wala akong takot," sagot ni Deya, habang nagsisimula nang maglakad papunta sa bakuran ng lumang bahay. "Alam ko, may isang lihim na naghihintay sa mga may tapang."

Si Benji, bagamat nag-aalangan, ay hindi na rin makatanggi. Minsan lang mangyari ito, at alam niyang hindi niya kayang pigilan si Deya. Kaya't naglakad siya kasunod nito, hindi maalis ang takot sa kanyang puso.

Pagdating nila sa harap ng pinto, napansin ni Deya ang isang piraso ng papel na nakadikit dito. Agad niyang kinuha ang papel at binasa. "Ang lihim na naghihintay sa mga may tapang," ang nakasulat dito.

"Hmm, parang may nakatagong adventure dito," sabi ni Deya, sabay tinanggal ang papel at itinapon ito sa isang tabi. "Baka ito na ang simula ng mga kwento na matagal ko nang hinahanap!"

"Teka, Deya, baka may mga delikado sa loob!" nag-aalalang sabi ni Benji, ngunit hindi na nakapigil si Deya. Pinipilit niyang buksan ang pinto, at nang ito ay bumukas, isang malamig na hangin ang sumalubong sa kanila. Napuno ng alikabok ang hangin, at ang amoy ng matagal nang hindi nalilinis na lugar ay nagpasama sa pakiramdam ni Benji.

"Parang kakaiba yata ito," sabi ni Benji, ngunit hindi na siya nakapigil nang pumasok na si Deya sa loob. "Deya, hintayin mo ako!"

Habang papasok sa loob ng bahay, naranasan nila ang isang kakaibang pakiramdam. Ang mga pader ay puno ng mga lumang larawan at kalat na mga kagamitan. Ang sahig ay puno ng alikabok, at may mga sirang kasangkapan na nagkalat sa buong kwarto. Sa kabila ng lahat ng ito, hindi tinatablan ng takot si Deya. Para sa kanya, ang bawat piraso ng alikabok at kalat ay parang isang pahiwatig, isang senyales na may mahahalagang bagay na naghihintay sa kanila.

"Nakita mo 'yun?" tanong ni Deya kay Benji, habang tinuturo ang isang mesa na nakatago sa isang sulok. Doon, nakapatong ang isang aklat na tila iba sa lahat ng nakita nilang mga libro. Ang cover ng libro ay may mga kakaibang simbolo at disenyo, na kumikislap sa liwanag mula sa kanilang mga cellphone.

"Grabe," sabi ni Benji, "parang hindi ito normal na libro. Mukhang may magic sa loob."

Dahan-dahan, hinawakan ni Deya ang libro. Paghawak pa lang niya, naramdaman niyang may kakaibang enerhiya na dumaloy sa kanyang mga daliri. "Benji, tingnan mo, parang may buhay ang libro!"

"Anong ibig mong sabihin?!" nag-aalalang tanong ni Benji, ngunit si Deya ay hindi na nakapagpigil. Binuksan niya ang libro, at nang ang mga pahina ay magsimulang magbukas, isang malakas na liwanag ang pumuno sa buong silid. Tila ba may kakaibang puwersa na humatak sa kanila.

"Anong nangyayari?! Benji!" sigaw ni Deya. Ngunit bago pa makasagot si Benji, lahat ng bagay sa paligid nila ay nagbago. Ang lumang bahay, ang mga kasangkapan, at ang alikabok sa hangin ay nawala. Pagdapo ng kanilang mga mata, natagpuan nila ang kanilang mga sarili sa isang kakaibang kagubatan na may makukulay na puno at misteryosong mga hayop na hindi nila nakikita sa kanilang baryo.

"Anong nangyari?! Nandito na tayo sa isang ibang mundo!" sigaw ni Deya, habang ang kanyang mga mata ay umaalog sa takot at excitement.

"Ha?! Deya, anong ginawa mo?!" takot na tanong ni Benji. "Parang isang masamang panaginip."

Ngunit hindi na nila kayang bawiin ang nangyari. Ang mahiwagang libro ay nagdala sa kanila sa isang bagong lugar. At dito, nagtatapos ang Kabanata 1, na may bagong misteryo at adventure na naghihintay kay Deya at Benji sa kakaibang mundong kanilang pinasok.