ฉันกลับบ้านมาเห็นพี่คิมนั่งอยู่ที่เตียง เขานั่งก้มหน้าก้มตา
“พี่ขอโทษษ”
“.......” ฉันไม่มีอะไรจะพูดแล้วจริงๆ
“พี่เองก็ไม่อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ฮื่อๆ พี่ขอโทษๆ จริงๆ”
“.......”
“พี่ขอโทษ” พี่คิมเข้ามากอดฉัน
“เราเลิกกันเถอะค่ะ” ฉันพูดจบฉันผละพี่คิมออกและเดินออกจากห้องทันที
“ไล...” ฉันไม่ฟังพี่คิมฉันลงมาแล้วนั่งรถออกไปกับพี่เก่งทันที
“ฮื่อออๆ .....ฮื่อๆ” ฉันไม่ได้อยากเลิกกับพี่คิมเลยสักนิดแต่ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้แล้วฉันเลยต้องทำแบบนี้
“ขอบคุณ.....พี่เก่งมากนะคะที่มาส่งไล” ฉันให้พี่เก่งมาส่งฉันที่บ้าน
“ไม่เป็นครับ แต่ไลอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม”
“ได้ค่ะ สบายมาก🙂”
“เออ....ถ้าเกิดมีอะไรไม่สบายใจโทรหาพี่ได้ตลอดนะ”
“ค่ะ ไลขอบคุณพี่มากนะคะ”
“ครับ พี่ไปก่อนนะ”
“ค่ะ ขับรถดีๆ นะ” ฉันแยกย้ายจากพี่เก่งตรงหน้าบ้านของฉัน ฉันไม่อยากเห็นหน้าพี่คิมฉันยังทำใจไม่ได้เลยจริงๆ
“กริ๊งๆ ...” ฉั
