En azından bir süre dayanabilirdim bahsettiği bu sürpriz için. Ama yine de susarak durmak benim için pek kolay değildi.
"Ee, seni dinliyorum?" Ne dediğimi anlamamış gibi yüzüme bakıp geri önüne döndü.
"Anlamadım, neden beni dinliyorsun ki? Ben bir şey anlatacağım demedim?"
Göz devirdim, yine konudan kaçmak istiyordu, ama bende buna izin verecek göz yoktu!
"Sana daha evdeyken söylemiştim, bana babandan neden bu kadar çok nefret ettiğini söyleyecektin Yaman. Dinliyorum seni, sakın anlatmayacağım deme, çünkü sordum sorunun cevabını alana kadar susmam."
Tadının kaçtığının farkındaydım, ama bu benim umrumda değildi ne yazık ki!
"Kusuruma bakma Maral, ama bu hikayede senin sandığın gibi bir durum yok, yani roman tarzı bir şey değil bu, o yüzden kapat konuyu. Dram çekecek havada değilim ben
