บทที่ 17
“พี่เต พอแล้ว ปรางไม่ไหวแล้วนะคะ” เสียงมะปรางดังขึ้น มันกระท่อนกระแท่น เพราะเธอกำลังถูกกระทำด้วยเอวสอบขยับอย่างหนักหน่วงเข้าใส่เธอ ร่างบางโยกขึ้นลงตามแรงของผม
ไม่รู้ว่ามันรอบที่เท่าไหร่ ผมได้แต่บอกตัวเองว่า นี่รอบสุดท้ายแล้วนะ แค่พักเหนื่อยไม่ถึงห้านาที ผมก็ต้องการเธออีก มันเป็นแบบนี้มาครึ่งค่อนวันแล้ว ตอนนี้ร่างกายของผมก็เริ่มเหนื่อยมากเช่นเดียวกัน
“อ๊า..” ผมครางในลำคออย่างพอใจ ถึงมะปรางจะบอกว่าไม่ไหว แต่ข้างในของเธอกลับตอดรัดแก่นกายของผมทุกรอบ เธอเสร็จไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ที่นอนตอนนี้เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรักของเราสองคน “อ๊า..ครั้งสุดท้ายจะเสร็จแล้ว อ๊า” ผมจูบเธออีกครั้ง เอวสอบขยับเร็วขึ้น
“อ๊า//อร๊าสสส” เราสองคนเดินทางมาถึงจุดสุดยอดพร้อมๆ กัน ความสุขไม่รู้กี่ครั้งที่เราสองคนได้มอบมันให้กันและกัน ผมหอบหายใจเหนื่อยไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่นอนหลับตาพริ้มอย่างเหนื่อยล้า
ก๊อก ก
