บทที่ 9
“นิ้ง ชุดมันแน่นเกินไปไหมอ่ะ” ฉันยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในห้องแต่งตัวชั่วคราวของตึกคณะบริหาร ยืนมองชุดของตัวเองแล้วถอนหายใจ
“ด้านหลังขยายได้แก ใครบอกให้แกนมใหญ่” คะนิ้งบ่นออกมา เอิงเอยที่กำลังช่วยเราสองคนแต่งตัวถึงกับส่ายหน้า พร้อมขำ “เอยขยับสายรัดด้านหลังให้ปรางมันหน่อย เดี๋ยวมันได้ตายก่อน” คะนิ้งที่กำลังแต่งตัว หันไปบอกเอิงเอยให้มาช่วยฉันแต่งตัว
ใครจะไปรู้ว่าชุดมันขยายได้ หน้าอกของฉันก็ไม่ได้ใหญ่มากมายสักหน่อย ทำเป็นพูด คะนิ้งก็หน้าอกใหญ่ ใหญ่กว่าของฉันอีกมั้ง ยัยเอยก็ใช่ย่อย
“แน่นเกินไปไหมปราง” เอิงเอยถามขึ้น
“โอเคเลยจ้ะ แค่นี้ไม่แน่นเกินไป”
“อย่าให้หลวมแล้วกัน เต้นไม่กี่ท่า ได้เป็นชีเปลือยแน่” คะนิ้งพูดพร้อมหัวเราะ ก่อนจะปิดปากหาวนอน เพราะตอนนี้เวลาตีห้าครึ่งเราเดินทางมาแต่งหน้าทำผมกันตั้งแต่ เที่ยงคืน กว่าจะแต่งองค์ทรงเครื่องกันเสร็จก็เล่นเอาเกือบเช้า
“งีบสักหน่อยไหม แก
