นี่ก็เข้าวันที่ห้าแล้วศราลีก็ยังไม่ได้สติ.. ถามว่าเขารู้สึกยังไงในตอนนี้เขาเองก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่าเขาจะต้องรู้สึกแบบไหน มันสับสนไปหมด เขาไม่รู้ว่าจะต้องดีใจหรือเสียใจกันแน่ในตอนนี้.. แต่มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้เขาคิดหนักก็คือเรื่องของน้องสาวเขา.. เขาได้ไปคุยกับคนที่ถูกน้องสาวเขาจ้างวาน คนพวกนั้นบอกว่าคนที่ยิงน่ะไม่ใช่คนของพวกมัน ไม่รู้ด้วยว่าเป็นใคร อยู่ๆก็มาและก็เปิดฉากยิงพวกมันและยิงศราลี.. ยิงเท่านั้นยังไม่พอใจมันผลักศราลีจนตกลงมาด้วยถึงแม้ว่ามันจะสูงแค่สองเมตรห้าสิบแต่มันก็ทำให้สามารถเจ็บหนักได้เหมือนกันดูจากอาการของศราลีตอนนี้..
“ไอ้ฐา.. มึงว่าจะเป็นใครได้บ้างวะ..”
“ถ้าถามผม.. ผมมุ่งไปที่คนนี้ครับ..”
เมื่อเขามองไปยังนิ้วที่ไอ้ฐาชี้มันก็เป็นคนเดียวที่เขาคิดเหมือนกัน.. เขาคิดว่าน่าจะเป็นคนนี้เหมือนกันด้วยคำพูดที่เขาพยายามเอามาเรียบเรียงในช่วงที่ศราลีได้คุยกับเพื่อนที่ชื่อนุกแล้ว.. เข
